กระทู้นี้ขอระบายชีวิตตัวเองเกี่ยวกับยาเสพติดแล้วอยากจะขอคำแนะนำหน่อยค่ะ 😢

มีเรื่องราวเหตุการณ์ฝังใจวัยเด็กค่ะ น่าจะข่วง6ขวบ-12ขวบโดนคนใกล้ตัวลวนลามล่วงระเมิดทางเพศ ช่วงอายุ12-13มีความวิตกกังวลเพราะเริ่มรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ ทำให้เครียดมาก ปวดหัวข้างเดียวบ่อย นอนสะดุ้งตื

ผมอาศัยอยู่กับน้าชายวัยเลข4นิดๆและตายาย น้าชอบชีวิตอิสระ สันโดษ ชอบอยู่กับธรรมชาติ รับจ้างรายวันนิดหน่อย(ทำเฉพาะวันที่ิยากทำ) ฟังดูเหมือนเป็นคนไม่มีพิษภัยอะไรใช่ไหมครับ ก็ใช่!! ถ้าไม่เบียดเบียน หรือ

เราเป็นคนที่เสพติดการร้องไห้มากๆ เราจะร้องในตอนกลางคืนเป็นส่วนใหญ่ อย่างเช่น เราคิดมากเรื่องคนคุยเรา คิดไปเอง อ่านเธรดเศร้า ฟังเพลงเศร้า คิดถึงเรื่องตอนเด็กๆ ดูรูปเก่าๆ ส่วนน้อยที่จะร้องตอนเช้า(ที่โรง

คือเรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่เราแยกทางกันตอนเรา4ขวบแม่พาเรากับพี่กับน้องมาอยู่กับตายายแล้วแม่ก็ไปทำงานส่งตังมารายเดือนส่วนพ่อถ้าไมาขอก้ไม่ให้แถบจะไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ เราเป็นลูกคนกลางซึ่งเราทำอะไรด้วยตัวเองเก

คนที่หวังจะเข้าสู่นิพพาน พระพุทธเจ้าสอนห้ามเสพสุขหรือเสพทุกข์ เพียงแต่ให้เฝ้าดูว่าอันไหนสุขอันไหนทุกข์ แล้วก็ดับมันเสีย เข้าทำนองหัวเราะก็ไม่ได้ร้องไห้ก็ไม่เป็น ไม่ทราบว่าผมเข้าใจถูกต้องหรือเปล่าครับ

สูญเสียคุณยายซึ่งเป็นบุคคลที่รักที่สุดในชีวิตค่ะ  เราใส่บาตร สลับทำสังฆทาน บ้างจุดธูปเอาขนมไว้ยายค่ะ เราทำใจไม่ได้เลย มันหนักอึ้ง ทรมานไปหมด ยายเป็นคนดีมากๆ ค่ะ เป็นนางฟ้าในหัวใจเรา ท่านจากไปอย่

เราฝันว่า เราไปหาญาติที่ไหนไม่รู้ ไปกับครอบครัวเขากำลังสร้างบ้านใหม่ แล้วเราเดินเข้าไปในบ้านเจอเลือดอยู่ฟร้าบ้านเราเลยถามว่าเลือดใคร เขาบอกว่า น้องชายเขารถล้ม เราเลยเอาดินมากลบเลือดไว้ แล้วเราชวนกลับ

.