ในวันที่แฟนบอกเลิก

เนื่องจากโควิดและระยะทางที่ห่างกันมันทำให้เราไม่ได้เจอกัน 4 เดือนแล้ว แล้วไม่รู้อีกกี่เดือนจะได้เจอ มันคงทำให้ความรู้สึกของเขาเปลี่ยนไป เราทะเลาะกันบ่อยแต่เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ไม่เคยคิดจะเลิกกัน มาวันนี้ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร เค้าบอกแค่อยากเลิก เลิกกันมั้ย ใจเราแบบหวั่นไหวมาก เจ็บแปลกๆ หน่วงๆเราก็พอรู้ว่าเค้าอยากมีแฟนอยู่ใกล้ๆ อยากเจอแฟนบ่อยๆ อยากใส่ใจในชีวิตจริง แต่พอมันเป็นแบบนี้ มันคงทำให้ความรักน่าเบื่อ มันถูกที่แต่ผิดเวลาจริงๆ ควรทำไงคะ หรือแค่ปล่อยเค้าไป แล้วรอเวลาที่เหมาะสมค่อยมาคุยกันใหม่ ความรักของเรามันคงไม่เหมือนกันใช่มั้ยคะ เราเหมือนตัวถ่วงเวลาเค้าเลย แบบมีเราไปมันคงไม่มีประโยชน์ เจอก็ไม่ได้เจอ เอาจริงๆที่เรามาตั้งกระทู้เพียงแค่อยากมีคนรับฟังค่ะ เราวาดฟันไปไกลมาก อีกไม่กี่อาทิตย์เรากำลังจะไปฝังยาคุม เพราะคิดว่าเราอยากมีความสุขกับเค้า แต่ยังไม่พร้อมเราเลยคิดถึงในระยะยาว เราคิดมันไปคนเดียวทั้งหมด ความคิดเรามันศูนย์เปล่า เข้าใจเค้านะคะ เราแค่ไม่มีอนาคต เป็นอนาคตที่เค้าอยากเป็นไม่ได้