คุยเหมือนไม่ได้คุย

คือเราคุยกับรุ่นพี่คนหนึ่ง คุยได้ 3 เดือนค่ะอาจจะไม่นานเท่าไหร่ เราทั้งคู่ยังไม่อยากมีเเฟนมาคุยกันเพราะความบังเอิญค่ะก็เลยตกลงคุยเพื่อดูใจกันค่ะ เเรกๆก็มีปัญหาหลายๆอย่างแต่ก็เคลียร์เเล้วเข้าใจกันตลอด แล้วก็พี่เขาทำงานตั้งเเต่เช้าเลยค่ะถึงประมาณ 6 โมงเย็น 1-2 ทุ่มเเล้วเเต่วัน แล้วกว่าพี่เขาจะทำธุระส่วนตัวฯเสร็จกว่าจะได้คุยก็4-5ทุ่มทุกวันเลยค่ะเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องพี่เขามีเวลาให้น้อยนะคะเราคุยกันเเล้วค่ะและเราก็เข้าใจพี่เขาค่ะ ซึ่งเรากับพี่เขาเจอกันในดิสเวลาคุยก็เลยได้ไปคุยในดิสค่ะ เป็นดิสใหญ่ ซึ่งมีเพื่อนพี่น้องเขาหลายคนที่เข้ามาคุย ส่วนมากเวลาเราชวนคุยพี่เขาจะเมินค่ะบางทีถึงจะตอบ นานๆทีถึงจะได้คาสายคุยกันเเบบคนคุยค่ะ(น้อยมากที่จะได้คุย)แล้วมันก็เป็นเเบบนั้นมา2เดือนกว่าค่ะ ด้วยความที่พี่เขาโตกว่า 5 ปี เรื่องความชอบหรืออะไรหลายๆอย่างที่เราพยายามจะชวนคุยหรือหามาคุยมันก็คุยกันไม่ได้ค่ะ เเล้วปกติพี่เขาก็เป็นคนเย็นชาด้วย อาทิตย์ที่ผ่านมาพี่เขาได้กักตัวไม่ได้ไปทำงานค่ะว่างทั้งวัน แต่ว่าก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะทั้งเเบบพิมพ์หรือโทร มากสุดก็เเค่บอกมอนิ่งกับถามว่ากินข้าวรึยัง พี่เขาจะมาคุยด้วยเเค่ตอนกลางคืนค่ะ เเล้วพี่เขาเผลอหลับบ่อยมาก แล้วไม่คิดจะบอกล่วงหน้าเลยค่ะว่าวันนี้ง่วงแล้วรึป่าว เราเข้าใจนะคะไม่ได้โกรธที่เผลอหลับ แต่เราเคยคุยกันเรื่องนี้เเล้วค่ะว่าถ้าง่วงให้พี่เขาโทรมาเลย(เราไม่อยากให้พี่เขาไปเผลอหลับในดิสค่ะ)แต่พี่เขาไม่เคยโทรมาเลยเข้าดิสเเล้วก็หลับในนั้นตลอด ตรงนี้ทำเราเสียใจอยู่เหมือนกันเเต่ก็ว่าอะไรพี่เขาไม่ได้เพราะพี่เขาเผลอหลับซึ่งเรามาคิดๆดูเเล้ว ทุกวันเราก็ได้เเต่รอคุยกับพี่เขามาคุยตอนกลางคืน พอคุยก็เหมือนไม่ได้คุย เรารู้สึกว่าช่วงนี้พี่เขาไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเลยค่ะ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี คุยไปเเบบนี้เรื่อยๆรอเวลา หรือรอพี่เขาปรับตัว หรือจะเลิกคุยเลยดีไหม? หรือว่าเราต้องเอาไปคุยกับพี่เขาเอง แต่จริงๆถ้าจะเลิกคุยศักดิ์ศรีมันก็ค้ำคออยู่อะค่ะ(พอดีเราเป็นพวกที่ไม่ชอบผิดคำพูดตัวเอง555)ช่วยหน่อยนะคะ🥺🙇‍♀️
ปล.เรารักพี่เขาน้า ทั้งนิสัยและทัศนคติหลายๆอย่างเลยก็ตรงสเปค ถ้าจะให้ทิ้งก็เสียดายอยู่ค่ะ เเต่เขาไม่ทำให้เรามีความสุขนี่สิ🥲