รู้สึกว่าไม่สามารถเป็นที่สบายใจให้แฟนได้เลย....

เราเด็กกว่าเขาประมาน3-4ปีได้ เขาอยู่ในช่วงทำงาน(เขาทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย)ส่วนเราก็ยังเรียนอยู่บ้านเรียนออนไลน์ ตัวเราเองเลยไม่ได้มีเรื่องเครียดเยอะเท่าเขา แต่ต้องขออธิบายก่อนนะคะ ว่าเราสองคนไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะเราเข้าใจเขามากๆ แล้วด้วยแฟนเราก็เป็นคนขี้เอาใจเรามากๆ ต่างคนต่างเอาใจกัน แต่คือถึงจะคอยเอาใจกัน เราก็ยังเห็นว่าเขามีปัญหาเขาเครียดอยู่ดี แต่เราไม่เคยก้าวก่าย ถ้าเขาอยากปรึกษาหรือระบายกับเรา เราก็พร้อมที่จะรับฟังเขา แต่ถ้าเขาไม่อยากพูดอะไรกับเรา เราก็ไม่บังคับให้เขาพูดกับเรา  แต่หลังๆมาเรารู้สึกว่าเขาเครียดหนักมาก เพราะเขามีปัญหากับที่บ้านเขา แล้วเขาไม่ค่อยพูดอะไร แต่จะชอบบ่นอยากไปอยู่ที่อื่น อยากกลับบ้านเกิดของเขา เลยทำให้เรารู้สึกหน่วงๆว่า ทำไม?? เราเป็นแฟนเขาแท้ๆแต่กลับทำอะไรให้เขารู้สึกดีขึ้นมาบ้างไม่ได้เลย เราได้แต่รับฟัง คือเราก็คอยบอกเขาสั้นๆว่า สู้ๆนะ เธอทำดีมากๆในทุกๆวัน เธอเก่งมากแล้ว คือเราก็ไม่รู้ว่าแค่คำพูดแค่นี้จะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาบ้างมั้ย แล้วบางทีเขาชอบถามเรา ว่าถ้าตัวเขากลับบ้านเกิดที่กาฬสินธุ์ เราสองคนจะเป็นยังไง คือส่วนตัวเราก็พูดชัดเจนเลย ว่าเราคงคิดถึงเขา แต่เราก็จะทิ้งท้ายให้เขาฟังเสมอว่า ถ้ากลับไปแล้วมันทำให้สบายใจมากกว่าอยู่ที่นี่ เรายินดีที่จะให้เขาได้กลับไป เพื่อฮิลตัวเอง เพียงแค่ทางเราคงคิดถึงแล้วรอวันที่จะได้เจอกันก็เท่านั้น เราแอบรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ดูแลเขาไม่ดีเลย เห็นเขาเครียด ก็ได้แต่ทำตัวให้เขาสบายใจว่าเราเองก็รับได้ที่เขาเป็นแบบนั้น บางทีเราเห็นเขาชอบปรึกษาพี่สาวของเขามากกว่า เราก็เองก็โอเคนะคะ แต่ชอบมีความคิดเล็กๆว่า แล้วพี่สาวเขาจะคิดอะไรมั้ย จะพูดอะไรหรือป่าว ว่าคบกับเรา แล้วเหมือนเพิ่มภาระทางใจให้ตัวเขา อะไรแบบนี้อันนี้ คือเราแค่คิดนะคะ เพราะเราชอบคิดมาก เราควรจะทำยังไงดีคะ เพราะเราเองก็อยากซัพพอร์ตเขาให้ได้มากที่สุดเท่าที่แฟนคนนึงจะทำให้ได้