คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนเด็กไปเล่นน้ำที่ลำคลองแล้วทีนี้เพื่อนที่ไปด้วยกันเขาแกล้งด้วยการพลัดเราลงน้ำ ซึ่งน้ำลำคลองอีกฝั่งหนึ่งมันลึกมาก เราเลยจมน้ำ มันทรมานมาก หายใจไม่ออก น้ำเข้าจมูก ปากแบบทรมานจริงๆ จนเราหมดสติไป มาฟื้นอีกทีก็ที่โรงบาลแล้ว พอตื่นขึ้นมาพ่อกอดเราร้องไห้ แล้วคุกเข่าขอบคุณพระเจ้า พ่อเราบอกว่าคนที่ช่วยเราคือคนตกปลาแถวนั้นได้ยินเลยลงไปช่วย พ่อบอกเราว่า ตอนหมอออกมาจากห้องicu หมอบอกเรายังไม่ได้สติ เพราะขาดอากาศหายใจนานเกินไป ซึ่งพ่อเราบอกคิดว่าเราไม่รอดแล้ว แต่สุดท้ายก็รอด พอตั้งแต่นั้นมา เราเป็นคนกลัวน้ำไปเลย ไม่ใช่น้ำที่อาบนะคะ😆😆แต่เป็นพวกคลอง หนองบึง สระ หนักกว่านั้นคือ ทะเล มีอยู่ครั้งหนึ่งไปที่เกาะสมุย ตอนขึ้นเรือไป มันน่ากลัวมาก ไม่กล้าเปิดตาดูเลย พอดูไป มันเหมือนมีคนมาบอกว่ากระโดดเลยๆ จริงนะคะ มันเป็นความรู้สึกอย่างนั้น เราเลยไม่ไปอะไรที่เป็นทะเลไรงี้เลย ขนาดแค่ไปนั่งดูริมทะเลที่มันกว้าง มันรู้สึกหายใจไม่ออก มันกลัวไปหมด เคยไปพบจิตแพทย์ก็แล้ว อะไรก็แล้ว แต่มันไม่หายสักที ใครเคยเป็น แล้วใครมีวิธีจัดการกับความกล้วนี้ได้บ้างค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
มีใครมีวิธีแก้โรคกลัวน้ำบ้างคะ??