บันทึกส่วนตัว…
วนลูปกลางวัน หลายๆคนคงรู้จัก ประสบกรณ์ที่เรียกกันว่าผีอำใช่ไหมไหมครับ วันนี้วันที่ 7/9/64 ซึ่งผมนอนกลางวันในช่วงเวลา 9.20 ตั้งเวลาแอร์ไว้สองชั่วโมง ตอนนี้เวลา 11น. ผมพักในหอแห่งหนึ่งในเมืองมหาสารคาม ส่วนตัวรู้ขอบอกก่อนว่าเป็นคนไม่กลัวผีแต่อย่างใดนะครับ เหตุเกิดเมื่อผมตั้งแอร์เสร็จสองชั่วโมง ผมหลับตอนไหนไม่รู้ แต่ขยับตัวไม่ได้ ซึ่งเป็นอาการทั่วไปของคนที่เรียกว่าอาการผีอำ เกิดขึ้นได้หลายสาเหตุจากการนอนน้อยบ้างง พักผ่อนไม่เพียงพอ ก็สามารถเกิดอาการผีอำได้ แต่.... ที่ผมเจอมาวันนี้คือ ผมขยับตัวไม่ได้เลย พอขยับได้ผมก็เปลี่ยนท่านอน ไม่ได้คิดไรมาก สักพัก กลับมาอยู่ท่าเดิม ลูปเดิมเดิมในท่าเดิมที่นอนครั้งแรก เลยพยายามขยับนิ้วก้อย ซึ่งผมทำเวลาโดนผีอำทุกครั้ง มันจะได้ผล แล้วขยับส่วนอื่นตามทีหลังก็จะหลุดทุกครั้ง และครั้งนี้ก็เช่นกัน หลุดครับ เลยเดินไปเปิดตู้เย็นกินน้ำ และอยู่ดีๆจังหวะแค่กระพริบตา ลืมตาขึ้นใหม่ ผมก็กลับมานอนที่เดิมลูปเดิมอีก ท่าเดิมเลย เริ่มชักสังหรณ์ใจไม่ดี พยายามดิ้นให้มันหลุด ครั้งนี้ผมคิดในใจว่าจะเปิดประตู แล้วออกไปข้างนอก เพื่อที่จะให้แสงเข้าที่ห้องได้ เพราะคนเฒ่าคนแก่เคยบอกว่า ที่ไหนอับแสง วิญญาณร้ายหรืออะไรทที่ตามองไม่เห็น หรือไม่ดี เขาจะมีอำนาจ นั่นแหละครับ พอลุกได้ ผมก็รีบเดินไปเปิดประตูระเบียง เปิดเสร็จ ผมหันกลับมาที่ห้อง เตียงผม อยู่บนเพดานครับ ถูกต้อง เหมือนกับว่าแรงโน้มถ่วงมันกลับด้านครับ แล้วผมก็กลับไป นอนบนเตียงเองอีกครั้ง ด้วยท่าเดิม ลูปเดิมอีกครับ ไม่ได้สวดมนต์หรืออะไรทั้งงสิ้นเนื่องจากไม่ได้กลัว และในความคิดคือ อยู่ใครอยู่อยู่มัน ผมจะไม่สนใจว่าเป็นอะไร แล้วเริ่มไม่ไหว คือกะว่าจะนอนไม่ได้นอนเลย ก็พยายามดิ้นอีกเช่นเคยครับ ครั้งนี้ก็หลุดอีก สติยังดี เลยเดินไปเปิดประตูหน้าห้อง นึกได้เลยกลับมาหยิบโทรศัพท์ แต่ไอโฟนผม สแกนหน้ายังไงก็ไม่ติด ได้ใส่รหัสเอา แล้วก็เปิดฟูดแพนด้า ไปสั่งข้าว แล้วผมไม่ยอมเข้าห้อง ควักเห็นบุหรี่ในถุงกางเกง เลยหยิบมาดูดได้ซักพัก แพนด้าก็มาส่งอาหาร แต่พอผมจะเปิดแอปจ่ายเงินนะครับ ในจังหวะกระพริบตาผมก็กลับมาอยู่เตียงอีก ท่าเดิมคือแปลกมาก ลูปเดิมครับ ครั้งนี้ผมไม่ไหวละ ในใจคือสาปแช่งเลยอะไร จะมาแกล้งกันขนาดนี้ ด่าเลยครับ อีผี

ตัวไหนมาแกล้งขอให้

ไม่ได้ผุดได้เกิด จากนั้นผมก็เป็นปกติสองชั่วโมงที่วนลูปแบบนี้ สิ้นสุดเมื่อในเสียงแอร์ที่หมดเวลา ผมคิดว่าผมฝัน และผมเหนื่อยเพลียมากเหมือนขัดขืนอะไรสักอย่างตลอดสองชั่วโมง ตั้งสติได้เลยรีบเดินลงไปดูจุดที่ผมนั่งดูดบุหรี่ ซึ่งอันนี้ผมไม่อยากอุปโหลกนะครับ แต่ยี่ห้อบุหร่ เป็นยี่ห้อเดียวกับที่ผมสูบ และยังดับไม่สนิทเลย เรื่องมันแปลกจนต้องมาลงไว้ เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับผมที่หอนี้หลายครั้งแล้ว ซึ่งช่วงแรก ไม่ได้เจอหนักขนาดนี้ แต่จำได้ว่าช่วงที่มีปัญหากับแฟน ผมจำได้ว่ามีปีศาจมาเข้าฝัน หัวเป็นเหมือนพญาไก่ ตัวเป็นลิง ตัวเล็กมาก ในฝันมาถามผมว่า ไม่อยากมีปัญหาาแบบนี้อีกไช่ไหม อยากให้ชีวิตมันดีขึ้นทุกอย่างหรือเปล่า ด้วยความที่โมโหแฟนตอนนั้น ผมได้ตอบตกลงไป แล้วเหตุการณ์นี้ก็รุนแรงขึ้น เรื่อยๆอีก และไม่อยู่ว่าต่อไปจะเป็นยังไงต่อ ขอบคุณที่สำหรับใครที่อ่านจนจบครับ ไว้มีอะไรมาอัพเดตใหม่.....
ทุกคนใครพอจะสรุปเรื่องที่ผมเจอมาได้มั้ยครับ เหตุการณ์มันแปลกมาก
วนลูปกลางวัน หลายๆคนคงรู้จัก ประสบกรณ์ที่เรียกกันว่าผีอำใช่ไหมไหมครับ วันนี้วันที่ 7/9/64 ซึ่งผมนอนกลางวันในช่วงเวลา 9.20 ตั้งเวลาแอร์ไว้สองชั่วโมง ตอนนี้เวลา 11น. ผมพักในหอแห่งหนึ่งในเมืองมหาสารคาม ส่วนตัวรู้ขอบอกก่อนว่าเป็นคนไม่กลัวผีแต่อย่างใดนะครับ เหตุเกิดเมื่อผมตั้งแอร์เสร็จสองชั่วโมง ผมหลับตอนไหนไม่รู้ แต่ขยับตัวไม่ได้ ซึ่งเป็นอาการทั่วไปของคนที่เรียกว่าอาการผีอำ เกิดขึ้นได้หลายสาเหตุจากการนอนน้อยบ้างง พักผ่อนไม่เพียงพอ ก็สามารถเกิดอาการผีอำได้ แต่.... ที่ผมเจอมาวันนี้คือ ผมขยับตัวไม่ได้เลย พอขยับได้ผมก็เปลี่ยนท่านอน ไม่ได้คิดไรมาก สักพัก กลับมาอยู่ท่าเดิม ลูปเดิมเดิมในท่าเดิมที่นอนครั้งแรก เลยพยายามขยับนิ้วก้อย ซึ่งผมทำเวลาโดนผีอำทุกครั้ง มันจะได้ผล แล้วขยับส่วนอื่นตามทีหลังก็จะหลุดทุกครั้ง และครั้งนี้ก็เช่นกัน หลุดครับ เลยเดินไปเปิดตู้เย็นกินน้ำ และอยู่ดีๆจังหวะแค่กระพริบตา ลืมตาขึ้นใหม่ ผมก็กลับมานอนที่เดิมลูปเดิมอีก ท่าเดิมเลย เริ่มชักสังหรณ์ใจไม่ดี พยายามดิ้นให้มันหลุด ครั้งนี้ผมคิดในใจว่าจะเปิดประตู แล้วออกไปข้างนอก เพื่อที่จะให้แสงเข้าที่ห้องได้ เพราะคนเฒ่าคนแก่เคยบอกว่า ที่ไหนอับแสง วิญญาณร้ายหรืออะไรทที่ตามองไม่เห็น หรือไม่ดี เขาจะมีอำนาจ นั่นแหละครับ พอลุกได้ ผมก็รีบเดินไปเปิดประตูระเบียง เปิดเสร็จ ผมหันกลับมาที่ห้อง เตียงผม อยู่บนเพดานครับ ถูกต้อง เหมือนกับว่าแรงโน้มถ่วงมันกลับด้านครับ แล้วผมก็กลับไป นอนบนเตียงเองอีกครั้ง ด้วยท่าเดิม ลูปเดิมอีกครับ ไม่ได้สวดมนต์หรืออะไรทั้งงสิ้นเนื่องจากไม่ได้กลัว และในความคิดคือ อยู่ใครอยู่อยู่มัน ผมจะไม่สนใจว่าเป็นอะไร แล้วเริ่มไม่ไหว คือกะว่าจะนอนไม่ได้นอนเลย ก็พยายามดิ้นอีกเช่นเคยครับ ครั้งนี้ก็หลุดอีก สติยังดี เลยเดินไปเปิดประตูหน้าห้อง นึกได้เลยกลับมาหยิบโทรศัพท์ แต่ไอโฟนผม สแกนหน้ายังไงก็ไม่ติด ได้ใส่รหัสเอา แล้วก็เปิดฟูดแพนด้า ไปสั่งข้าว แล้วผมไม่ยอมเข้าห้อง ควักเห็นบุหรี่ในถุงกางเกง เลยหยิบมาดูดได้ซักพัก แพนด้าก็มาส่งอาหาร แต่พอผมจะเปิดแอปจ่ายเงินนะครับ ในจังหวะกระพริบตาผมก็กลับมาอยู่เตียงอีก ท่าเดิมคือแปลกมาก ลูปเดิมครับ ครั้งนี้ผมไม่ไหวละ ในใจคือสาปแช่งเลยอะไร จะมาแกล้งกันขนาดนี้ ด่าเลยครับ อีผี