ต้องบอกก่อนนะคะว่า จขกท. อายุ17ปี เท่านั้นเอง ซึ่งตัวเราเองก็ยังคิดว่ายังน้อยอยู่ที่จะปลงเรื่องความรัก พอเวลาเจอคนรอบข้าง เพื่อนบ้าง พี่น้องบ้าง พูดคุยเรื่องความรัก เราก็จะเงียบไป เพราะว่ามันไม่มีอะไรให้พูดให้อวดกับเขา
นั่งรวมเมื่อไหร่เพื่อนชอบยิงคำถามมาประมาณว่า เมื่อไหร่จะมีแฟน จนกระทั่งอยากรู้จักว่าแฟนของเราหน้าตาเป็นยังไง ซึ่งมันเป็นคำถามที่เรา ตอบไม่เคยได้ แล้วก็ต้องตอบปัดๆมาหลายรอบจริงๆ
เพื่อนที่อกหักหรือเจอความรักแย่ๆไม่ต่างจากเรามา เขาก็มีคนใหม่ หรือว่าคนคุยเข้ามาเรื่อยๆ
ตอนนัดร่วมกลุ่มหรืออะไร เพื่อนจะพาแฟนไปด้วยตลอด ซึ่งเมื่อทุกคนอยู่กันเป็นคู่แล้วเรามักได้เป็นเศษประจำ แต่เพื่อนก็พยายามเข้าใจนะ555 แต่เราก็เข้าใจเพื่อน (มันก็มีเศร้าบ้างลึกๆในใจ)
คิดว่าอยู่คนเดียวก็ไม่ได้แย่ ก็โอเค ได้ทำสิ่งที่ชอบ เดินห้างดูหนัง คนเดียว มันเป็นเรื่องปกติ (มั้ง)
พอบ่นกับเพื่อนว่าเหงาทีไรมันก็ชอบไล่ให้ไปหาแฟน (แต่สิ่งนั้นมันยากมาก)
พออยู่ตัวคนเดียวมากๆก็เริ่มตัดเรื่องนี้ออกไป เริ่มสนใจเรื่องการ เรียนต่อ การเรียน กิจกรรม เต็มที่มากๆ ทั้งเรื่องปัญหาที่บ้าน รายได้ งานพิเศษ พอโหมเข้ามากๆช่วงแรกเห็นผลสำเร็จก็คิดว่า เอ้อ ก็ดีเหมือนกันแฮะทำตัวไม่ว่างจนไม่มีเวลาเหงา พอย้อนคิดก็รู้สึกว่าใช้วิธีนี้ตั้งแต่17เลยหรอ คิดแล้วก็ขำ555
แต่มันหนักขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาหลายๆอย่าง กลายเป็นว่าเราไม่มีที่พึ่งทางใจเลย ฮีลตัวเองไม่ได้เหมือนเคย มันหมดไฟ ท้อ แล้วก็เหมือนโดดเดี่ยว กลายเป็นว่าเริ่มเศร้า ชีวิตเริ่มเอื่อยขึ้น ไม่รู้จะทำไง จนต้องไปพึ่งแมว เคยค้นมาเค้าบอกว่าแมว ช่วยให้คนหายเป็นซึมเศร้าได้ (แต่แมวมันก็ไม่อยากเล่นด้วยอีก)
พี่ที่เรียนพิเศษมา เพราะว่าเขากำลังคลั่งรัก ว่ามีแฟนก็หายเศร้าได้ ได้ยินแค่นั้นเราก็ได้แต่ถอนหายใจ
อ่านมาแล้วอาจงง ว่าเราต้องการอะไร สิ่งที่ต้องการจริงๆคือวิธีเติมไฟให้ตัวเองค่ะ มันดูรู้สึกหมดหวังแล้วก็ห่อเหี่ยวกับเรื่องความรักเอามากๆ
อยากรู้สึกหัวใจฟูฟ่องเหมือนคนอื่นๆ ตอนนี้ได้แต่นอนแหมะอยู่บนเตียงคิดวนไปวนมา แต่ก็ตอบไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่เปิดโอกาสนะคะ ก็เปิดอยู่ค่ะ แต่ก็เจอคนไม่ดีทุกครั้งเลย คบซ้อนบ้าง มีแฟนแล้วบ้าง พอเจอมากๆก็ไม่อยากเจอแล้ว
เลยอยากปลง แต่อายุแค่17เอง แม่บอกว่าเดียวก็เจอคนใหม่ตอนขึ้นมหาลัย เราเลยรู้สึกว่าต้องรออีกสองปีใช่มั้ย (นานจัง555) พอไปอ่านเจอว่ามหาลัยก็หาแฟนยาก ยิ่ง เห้อออ
คราวนี้อยากถามผญ.ที่โสดมาตั้งแต่มัธยมมากกว่าค่ะ ว่ารู้สึกยังไงบ้าง มีวิธีแก้ความรู้สึกพวกนี้ยังไง มาแชร์กันนะคะ
:ขอบคุณไว้ล่วงหน้าค่ะ
เจอแต่เรื่องเศร้าๆฮีลใจตัวเองยังไงคะ
นั่งรวมเมื่อไหร่เพื่อนชอบยิงคำถามมาประมาณว่า เมื่อไหร่จะมีแฟน จนกระทั่งอยากรู้จักว่าแฟนของเราหน้าตาเป็นยังไง ซึ่งมันเป็นคำถามที่เรา ตอบไม่เคยได้ แล้วก็ต้องตอบปัดๆมาหลายรอบจริงๆ
เพื่อนที่อกหักหรือเจอความรักแย่ๆไม่ต่างจากเรามา เขาก็มีคนใหม่ หรือว่าคนคุยเข้ามาเรื่อยๆ
ตอนนัดร่วมกลุ่มหรืออะไร เพื่อนจะพาแฟนไปด้วยตลอด ซึ่งเมื่อทุกคนอยู่กันเป็นคู่แล้วเรามักได้เป็นเศษประจำ แต่เพื่อนก็พยายามเข้าใจนะ555 แต่เราก็เข้าใจเพื่อน (มันก็มีเศร้าบ้างลึกๆในใจ)
คิดว่าอยู่คนเดียวก็ไม่ได้แย่ ก็โอเค ได้ทำสิ่งที่ชอบ เดินห้างดูหนัง คนเดียว มันเป็นเรื่องปกติ (มั้ง)
พอบ่นกับเพื่อนว่าเหงาทีไรมันก็ชอบไล่ให้ไปหาแฟน (แต่สิ่งนั้นมันยากมาก)
พออยู่ตัวคนเดียวมากๆก็เริ่มตัดเรื่องนี้ออกไป เริ่มสนใจเรื่องการ เรียนต่อ การเรียน กิจกรรม เต็มที่มากๆ ทั้งเรื่องปัญหาที่บ้าน รายได้ งานพิเศษ พอโหมเข้ามากๆช่วงแรกเห็นผลสำเร็จก็คิดว่า เอ้อ ก็ดีเหมือนกันแฮะทำตัวไม่ว่างจนไม่มีเวลาเหงา พอย้อนคิดก็รู้สึกว่าใช้วิธีนี้ตั้งแต่17เลยหรอ คิดแล้วก็ขำ555
แต่มันหนักขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาหลายๆอย่าง กลายเป็นว่าเราไม่มีที่พึ่งทางใจเลย ฮีลตัวเองไม่ได้เหมือนเคย มันหมดไฟ ท้อ แล้วก็เหมือนโดดเดี่ยว กลายเป็นว่าเริ่มเศร้า ชีวิตเริ่มเอื่อยขึ้น ไม่รู้จะทำไง จนต้องไปพึ่งแมว เคยค้นมาเค้าบอกว่าแมว ช่วยให้คนหายเป็นซึมเศร้าได้ (แต่แมวมันก็ไม่อยากเล่นด้วยอีก)
พี่ที่เรียนพิเศษมา เพราะว่าเขากำลังคลั่งรัก ว่ามีแฟนก็หายเศร้าได้ ได้ยินแค่นั้นเราก็ได้แต่ถอนหายใจ
อ่านมาแล้วอาจงง ว่าเราต้องการอะไร สิ่งที่ต้องการจริงๆคือวิธีเติมไฟให้ตัวเองค่ะ มันดูรู้สึกหมดหวังแล้วก็ห่อเหี่ยวกับเรื่องความรักเอามากๆ
อยากรู้สึกหัวใจฟูฟ่องเหมือนคนอื่นๆ ตอนนี้ได้แต่นอนแหมะอยู่บนเตียงคิดวนไปวนมา แต่ก็ตอบไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่เปิดโอกาสนะคะ ก็เปิดอยู่ค่ะ แต่ก็เจอคนไม่ดีทุกครั้งเลย คบซ้อนบ้าง มีแฟนแล้วบ้าง พอเจอมากๆก็ไม่อยากเจอแล้ว
เลยอยากปลง แต่อายุแค่17เอง แม่บอกว่าเดียวก็เจอคนใหม่ตอนขึ้นมหาลัย เราเลยรู้สึกว่าต้องรออีกสองปีใช่มั้ย (นานจัง555) พอไปอ่านเจอว่ามหาลัยก็หาแฟนยาก ยิ่ง เห้อออ
คราวนี้อยากถามผญ.ที่โสดมาตั้งแต่มัธยมมากกว่าค่ะ ว่ารู้สึกยังไงบ้าง มีวิธีแก้ความรู้สึกพวกนี้ยังไง มาแชร์กันนะคะ
:ขอบคุณไว้ล่วงหน้าค่ะ