เรื่องนี้เป็นเรื่องของคนใกล้ตัวเราเองค่ะ
พี่ที่เราสนิทมาก แต่งงานกับสามีมา 10 กว่าปี มีลูกด้วยกัน 2 คน ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนก็รักกันดี ทำงานทั้งคู่ พอฝ่ายสามีเปิดบริษัทของตัวเองก็ให้ภรรยาออกจากงานมาอยู่บ้านเลี้ยงลูก ชีวิตคู่ดูราบรื่น ฐานะพอมีกินมีใช้
แต่หลังจากนั้นไม่นานเกิดสถานการณ์โควิดทำให้บริษัทของสามีเจ๊ง สามีกลายเป็นคนว่างงาน และเหมือนเค้าผิดหวังมากในความล้มเหลว เลยไม่ยอมทำมาหากินอะไร อยู่บ้านไปวันๆ จนภรรยาต้องออกมาค้าขายเพื่อหาเงินจุนเจือครอบครัว
เมื่อ 2-3 เดือนก่อน อยู่ๆสามีก็เริ่มออกไปนอกบ้านบ่อยๆ บอกไปทำกิจกรรม เล่นกีฬา หาเพื่อน เข้าสังคม ฝ่ายภรรยาก็ไม่ว่าอะไร เพราะทำงานทั้งวัน ไหนจะต้องมาเลี้ยงลูกที่เรียนออนไลน์ที่บ้านอีก
จนมาเมื่อไม่กี่วันก่อนพี่เค้าจับได้ว่าสามีแอบไปมีเมียน้อย อยู่กินกันเปิดเผย ที่ออกไปแทบทุกวันคือตอนกลางวันก็ออกไปหาเมียน้อย ส่วนกลางคืนก็กลับมานอนบ้าน
ฝ่ายภรรยาเสียใจมาก พอถามถึงเหตุผลคือ "เค้ารู้สึกไม่มีค่าเวลาอยู่กับภรรยา รู้สึกเหมือนเป็นแมงดาต้องแบมือขอเงินเมียใช้ไปวันๆ แต่กะน้องผู้หญิงคนนี้เค้ารู้สึกเป็นที่พึ่งพาให้ได้" (ทั้งที่เงินที่เอาไปกินใช้อยู่กะเมียน้อยก็คือเงินที่ขอจากภรรยา)
สุดท้ายทะเลาะกันหนัก ฝ่ายสามีก็ทำลายข้าวของและไล่ภรรยาออกจากบ้านในฐานะ "ผู้บุกรุก" เพราะเป็นบ้านชื่อเค้า
แต่ฝ่ายภรรยาจะทิ้งลูกไม่ได้เพราะไม่มีใครดูแล จะทิ้งให้สามีดูแลคงไว้ใจไม่ได้ สรุปสามีเลยบอกจะไปเอง เก็บข้าวของไปอยู่กะเมียน้อย (ก่อนไปยังแบมือขอเงินอีก)
ตอนนี้พวกเขายังไม่ได้หย่ากัน แต่ต่างคนต่างอยู่
เราก็ได้แต่บอกให้พี่เค้าเข้มแข็ง เพราะลูกๆยังเล็กมาก

อยากรู้ว่าพอจะมีวิธีอะไรที่จะเรียกสติฝ่ายสามีได้บ้างไหมคะ หรือเค้าจะเตลิดไปเลยจนครอบครัวต้องพังทลาย