ไม่ใช่แค่กับแฟน แต่รวมไปถึงพ่อแม่ญาติพี่น้อง
ทั้งชีวิต20กว่าปีที่เกิดมาเราคงโลกสวยไปเอง จากที่เริ่มจากผิดหวังเรื่องความรักจากแฟน ทั้งที่เราทุ่มความรักทั้งหมด แต่ก็ที่มีแต่เราให้ผลประโยชน์เขา เราไม่เคยได้รับอะไรกลับแม้จะแค่คอยซัพพอทกันอยู่ข้างกันก็ไม่มี พ่อแม่แฟนยิ่งหนักเราคิดว่าเขาจะรักเราเหมือนลูกคนนึง ก็ไม่ เขาเอาแค่ลูกเขาส่วนเราก็แค่ผญคนนึง แค่นั้น
ความรักจากเพื่อน? เราโดนเพื่อนหักหลังหลอกใช้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็นับไม่ถ้วน ถ้าถามว่าเพื่อนดีๆมีไหม ใช่มี แต่ถามว่ารักเราไหมคงตอบไม่ได้เพราะตอนที่เราป่วยหนักต้องเข้า รพ.เพื่อนเราหายหัว แฟนเราหายหัว ดีจริงๆ
รักแท้คือรักจากพ่อแม่ งั้นหรอ? สำหรับบางคนอาจจะใช่ สำหรับเราเป็นคำพูดที่ใช้ไม่ได้สักนิด พ่อแม่เราขูดแต่เงิน ขอแต่เงิน ทุกอย่างต้องเป็นเงิน ตอนเราท้อตอนเราไม่มีก็ดูถูกเรา พูดจาทำร้ายจิตใจเราทุกวัน แต่เราพูดความรู้สึกเราไมไ่ด้นะเพราะจะหาว่า “พูดอะไรไม่คิดถึงใจพ่อแม่” “พ่อแม่เลี้ยงมากว่าจะโตเสียเงินเสียเวลาไปขนาดไหน” เราก็อยากถามนะว่า “เราไม่ได้ขอมาเกิด แล้วก็ไม่อยากเกิด” ตรรกะลงทุนกับลูกเพื่อให้ลูกมาตอบแทนตอนแก่งั้นสิ? เอาจริงๆเรามีความคิดจะเก็บเงินพาพ่อแม่ไปเที่ยว ตปท ซื้อบ้าน ซื้ออะไรดีๆให้ แต่พอมาถึงในจุดที่บอกกับเราว่า ไม่เก็บค่าเช่ารถที่เราเอาไปขับก็ดีเท่าไรแล้ว บวกกับการขูดรีดเงินที่ผ่านมา มันก็ทำให้เราบรรลุเลยว่า “ความรักน่ะมันมี แต่รักแท้ที่ไม่หวังผลมันไม่มีจริง”
พ่อแม่ไม่ใช่เซฟโซน หรือรักที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน
เราด็เคยสงสัยว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงเห็นแก้ตัวกัน ทำไมไม่ทำดีใส่กัน อ๋อ เพราะโลกมันเป็นแบบนี้ไง เราเคยที่เป็นคนมองโลกแง่ดี ว่าถ้าเราทุ่มความรักรวามดีเราจะได้สิ่งดีๆ แต่ไม่ เราจะเหนื่อย เราจะโดนเอาเปรียบ และเราจะเป็นแค่บ่อขุดผลประโยชน์ เท่านั้นเลย เราคงเติบโตไปเป็นคนเห็นแก่ตัวไปเรื่อยๆ เพราะทุกคนรอบตัวที่เราเจอมันก็เป็นแบบนั้นแล้วเราจะดีไปทำไมล่ะ?
เราค้นพบแล้วไม่มีใครรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง
ทั้งชีวิต20กว่าปีที่เกิดมาเราคงโลกสวยไปเอง จากที่เริ่มจากผิดหวังเรื่องความรักจากแฟน ทั้งที่เราทุ่มความรักทั้งหมด แต่ก็ที่มีแต่เราให้ผลประโยชน์เขา เราไม่เคยได้รับอะไรกลับแม้จะแค่คอยซัพพอทกันอยู่ข้างกันก็ไม่มี พ่อแม่แฟนยิ่งหนักเราคิดว่าเขาจะรักเราเหมือนลูกคนนึง ก็ไม่ เขาเอาแค่ลูกเขาส่วนเราก็แค่ผญคนนึง แค่นั้น
ความรักจากเพื่อน? เราโดนเพื่อนหักหลังหลอกใช้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็นับไม่ถ้วน ถ้าถามว่าเพื่อนดีๆมีไหม ใช่มี แต่ถามว่ารักเราไหมคงตอบไม่ได้เพราะตอนที่เราป่วยหนักต้องเข้า รพ.เพื่อนเราหายหัว แฟนเราหายหัว ดีจริงๆ
รักแท้คือรักจากพ่อแม่ งั้นหรอ? สำหรับบางคนอาจจะใช่ สำหรับเราเป็นคำพูดที่ใช้ไม่ได้สักนิด พ่อแม่เราขูดแต่เงิน ขอแต่เงิน ทุกอย่างต้องเป็นเงิน ตอนเราท้อตอนเราไม่มีก็ดูถูกเรา พูดจาทำร้ายจิตใจเราทุกวัน แต่เราพูดความรู้สึกเราไมไ่ด้นะเพราะจะหาว่า “พูดอะไรไม่คิดถึงใจพ่อแม่” “พ่อแม่เลี้ยงมากว่าจะโตเสียเงินเสียเวลาไปขนาดไหน” เราก็อยากถามนะว่า “เราไม่ได้ขอมาเกิด แล้วก็ไม่อยากเกิด” ตรรกะลงทุนกับลูกเพื่อให้ลูกมาตอบแทนตอนแก่งั้นสิ? เอาจริงๆเรามีความคิดจะเก็บเงินพาพ่อแม่ไปเที่ยว ตปท ซื้อบ้าน ซื้ออะไรดีๆให้ แต่พอมาถึงในจุดที่บอกกับเราว่า ไม่เก็บค่าเช่ารถที่เราเอาไปขับก็ดีเท่าไรแล้ว บวกกับการขูดรีดเงินที่ผ่านมา มันก็ทำให้เราบรรลุเลยว่า “ความรักน่ะมันมี แต่รักแท้ที่ไม่หวังผลมันไม่มีจริง”
พ่อแม่ไม่ใช่เซฟโซน หรือรักที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน
เราด็เคยสงสัยว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงเห็นแก้ตัวกัน ทำไมไม่ทำดีใส่กัน อ๋อ เพราะโลกมันเป็นแบบนี้ไง เราเคยที่เป็นคนมองโลกแง่ดี ว่าถ้าเราทุ่มความรักรวามดีเราจะได้สิ่งดีๆ แต่ไม่ เราจะเหนื่อย เราจะโดนเอาเปรียบ และเราจะเป็นแค่บ่อขุดผลประโยชน์ เท่านั้นเลย เราคงเติบโตไปเป็นคนเห็นแก่ตัวไปเรื่อยๆ เพราะทุกคนรอบตัวที่เราเจอมันก็เป็นแบบนั้นแล้วเราจะดีไปทำไมล่ะ?