ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นคนชอบเล่นดนตรีมาก เราเลยตัดสินเข้าวงดุริยางค์ของโรงเรียน เราเล่นคาริเน็ตค่ะ เราเรียนไปเรียนมาได้2ปี เรียนตั้งแต่6-8 โมง และ 5โมง-1ทุ่ม ทุกวัน จันทร์-ศุกร์ พูดตรงๆคือเหนื่อยมาก ครูค่อนข้างเข้มและจริงจังด้วย แต่เราอยากจะเล่นดนตรีเลยฝืนอยู่ต่อไป จนเราไม่ไหวแล้ว งานเยอะมากทำไม่ทัน แทบไม่มีเวลาว่างเลยค่ะ พอปิดเทอมก็ต้องไปเรียน 8โมงเช้า-4โมง ยิ่งใกล้งานที่ต้องแสดงเท่าไหร่ยิ่งเหนื่อย เราเลยตัดสินใจออกวงมาค่ะ แต่เรากลับเสียดายที่ไม่ได้เล่นดนตรี แต่เราก็ไม่อยากกลับไปที่วง เราอยากกลับไปเล่นคาริเน็ตมากค่ะ แต่เราไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตที่ไม่มีเวลาว่าง เวลาเราเห็นวงดุริยางค์/วงดนตรี อื่นๆเล่นดนตรีเราก็รู้สึกเสียดายแบะอยากกลับไปเล่นแต่ก็ไม่อยากกลับไปที่วงนั้นแล้ว มันย้อนแย้ง
ขอวิธีมูฟออนจากสิ่งที่ชอบหน่อยค่ะ