มันอาจดูตลก แต่เราโคตรซีเรียส คือเรื่องของเรื่องคือ เราอายุมากกว่าแฟน11ปี มีลูกติด2คน ทั้งเราและแฟนรักกันมาก แฟนก็รักลูกของเรา  อยู่กันมาปีคึ่ง อยุ่ด้วยกันเลยที่บ้านเรา แต่มีวันนึงที่แฟนไม่โอเคกับคำพูดแม่ของเรา แม่เราขี้บ่น พูดขวานผ่าซาก แต่จิงๆไม่มีอะไรเลยค่ะ  แฟนเลยถอยกลับไปอยู่บ้านของเขา ปัญหาแบบนี้มันค่อยข้างละเอียดอ่อน  เขารักษาระยะห่าง  คือไม่กลับมาอยู่ที่บ้านเราเลย  เราก็ได้แต่น้อยใจ ว่าทำไมเขาไม่ทน ถ้าเขารักเรา เราเข้าใจว่าทางบ้านเขาก็อาจจะไม่ได้ชอบเรา แต่เราก็ซัพพอดเขาทุกเรื่องในที่ผ่านมา ตลอดที่อยู่ด้วยกัน แต่พอบทไป คือไป ไม่เหลียวแลทางเราว่าจะเกิดปัญหาไร  ทางฝ่ายแม่เขาบอกให้เราเดินหน้าทำมาหากินไม่ต้องสนใจลูกเขา  ทำไมเขาพูดง่ายจังค่ะ  ทำไมหรอ เรามีลูกติด เราก็มีห้วใจ เราก็รักเป็น  เราต้องการความอบอุ่นแบบที่ผ่านมา  พอเขากลับไปอยู่บ้าน  แม่เขาก็ดูแลเขาทุกอย่าง แชทบอกกับข้าวมีอะไรบ้าง โทรหาลูกเขาทุกครั้งที่ทำงาน  เขาดูแฮปปี้  เรามีรหัสแชทค่ะ  เราเข้าใจค่ะ ว่าเขาห่วงลูกเขารักลูก แต่ทำไมค่ะ ถึงปล่อยเรากลางทาง เรามีธุรกิจขายของร่วมกัน แต่พอแฟนแยกออกไปทำที่บ้าน เราล้มไม่เป็นท่าเลย เราต้องทำอะไรคนเดียว  เราบอกเขาทำงานก็แวะมาหาเราบ้าง  เขาอ้างไม่มีเวลา ไม่แวะมาเลยตลอด1เดือนเต็ม  แฟนแชทคุยกับเราทุกวันโทรหาปกติ  แต่เราก็อยากทำให้ปกติ แต่มันทำลำบากมาก เดี๋ยวทำได้บ้างไม่ได้บ้าง มีแต่อาการน้อยใจ ว่าทำไมเขาทิ้งเราลำบาก  เขามาทดลองในชีวิตของเราหรอ  ไม่โอเครเขาก็ถอยไปจุดเขา  แล้วความรู้สึกลูกของเรา เราแคร์ลูกเหลือเกิน ลูกถามหาเขาตลอด  แต่เขาแทบไม่สนใจเลย  พยายามเลี่ยงที่จะไม่คุยกับลูกเรา ไม่ตอบไลน์ลูกเรา  คือเรามีลูกติด มันแย่มากหรอค่ะ  ในสายตาผู้ใหญ่  เราบอกได้เลยว่าเราพร้อมดันเขาทุกทาง  เราไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรคิดอะไร  เขาทำทุกอย่างปกติ  ไม่เลิกกับเรา แต่ไม่มาหาเรา  ช่วยเตือนสติหน่อยได้ไหมค่ะ  คือเราไปพรากแม่ลูกเขามาหรอค่ะ  คนเป็นแม่ เหมือนกัน  เขาไม่เข้าใจความรู้สึกเราบ้างหรอค่ะ  เราไม่เข้าใจแม่เขาค่ะ  เขาคงคาดหวังว่าให้ลูกได้ดูแลเขา  เราทราบค่ะอันนี้  แต่เราบอกแฟนเสมอจะแวะไปอยู่กับแม่บ้างก็ได้  จะทำงานแล้วให้ตังแม่ได้  เขาเพิ่งทำงานค่ะ ก่อนหน้าที่อยู่กับเราเขาไม่ได้ทำ แต่เขาช่วยงานบ้านทุกอย่าง  เขาเพิ่งได้งานช่วง1เดือน เปนการวิ่งงาน เล็กๆน้อยๆ ทำแบบไม่เต็มที่  เราดีกับแฟนและครอบครัวแฟนมาก อะไรดีๆเราหยิบยื่นใส่เสมอ  พอเขากลับไปทำที่บ้าน  เขาสามารถวิ่งได้หลักร้อยหลักพัน  เพื่อเอาตังมาให้เราค่าส่งงวดรถ เขาต้องการอะไรค่ะ  แต่ตอนอยู่กับเรา เขาไม่ทำแบบนี้ ประชดเราหรือป่าว เพื่อนๆช่วยเตือนสติเราหน่อย ว่าปัญหานี้มันจะแก้อย่างไร  หรือเราต้องปล่อยเขาให้อยู่กับตัวเองไปก่อน  1เดือนเราทรุดทุกอย่างเลยค่ะ  ไม่เป็นอันขายของ  รายได้ขาดตอน  ตอนเขาอยู่ยังมีรายได้มาให้เราบ้างค่ากินก็อกๆแก้กๆ  เราก้อยากให้ปัญหาตรงนี้มันจบสักที  แต่เราก็อยากมีเขา  เราต้องยอมเขาให้เขาอยู่แบบนั้นหรือค่ะ  เราสงสารลูก  เขาบอกว่า เราพร้อมจะเดินไปกับเรา แต่มันไม่ใช่2คน มีลูกอีก2แม่เราอีก1  แต่ชีวิตเราก็แค่นี้จริงๆจะให้เราทิ้งทางนี้ เราทำไม่ได้ค่ะ  เขาตั้งใจทำดีมาเสมอเราเห็น แต่มันถึงจุดที่เขาไม่โอเค เขาไปดื้อๆ แล้วทางบ้านเขาก็สนับสนุนให้เขากลับ  เราโคตรน้อยใจตัวเองค่ะ 😢