สมัยก่อนเคยได้ยินคนมองคนชอบพูดคนเดียวว่าบ้า ตอนนี้ผมกลับเข้าใจและสงสารเขามากกว่านะครับ

ตอนนี้เริ่มมีปัญหา  เครียด  ถึงขั้นท้อแท้คิดมาก  และรู้สึกมีอาการอยากพูดคนเดียว
แต่ควบคุมตัวเองได้    ไม่ทำแบบนั้น

แต่อาการแบบเราสามารถทำแบบนั้นได้  ถ้าเราปลดปล่อยการควบคุมตัวเองออก

ประมาณว่า  ตอนนี้คือเราเข้าใจความรู้สึกของคนพูดคนเดียว     เพราะเราก็สามารถเป็นแบบเขาได้เช่นกัน   แค่ควบคุมไม่ให้ทำก็แค่นั้น

จึงอยากเรียนว่าเวลาใครเห็นคนพูดคนเดียว   อย่าไปรังเกียจ  อย่าไปเหยียดเขาเลยครับ
เขาคือคนที่มีปัญหาชีวิตหนักๆ   จนเป็นโรคทางจิตประสาทไปแล้ว และไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

ผมเข้าใจดีและรู้สึกเป็นเหมือนพวกเขาครับ   แค่ผมควบคุมตัวเองได้ก็เท่านั้น

พวกคุณมีความเห็นอย่างไรบ้าง   แสดงความคิดเห็นได้เต็มที่พร้อมรับฟังครับ