มีน้องสาวคนเดียว อายุห่างกันไม่มาก สนิทกันตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้เราอายุเข้าเลขสามแล้ว แล้วเราคบกับแฟนคนหนึ่ง คบกันได้ห้าปี เวลาไปไหนมาไหนหรือไปเที่ยวต่างจังหวัดก็จะพาน้องสาวไปด้วย และชอบให้มาหามากินมานอนที่ห้องเป็นประจำ ก็ถือว่าเขาสองคนสนิทกันจนแกล้งกันเป็นว่าเล่น หรือเวลานั่งในรถน้องสาวก็จะป้อนขนมให้ (ข้ามหน้าข้ามตากันเลย) หลังๆมาเรากับแฟนต้องห่างไกลกัน ทำงานคนละจังหวัด แต่แฟนกับน้องสาวทำงานและอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่พักอยู่คนละที่
พอเขาทั้งสองอยู่จังหวัดเดียวกันน้องสาวกับแฟนเราชอบชวนกันไปเที่ยว ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วบอกเราทีหลัง ที่สำคัญชวนกันบ่อยเกินไป ทำให้เราอดคิดไม่ได้ เราเป็นคนที่แคร์น้องสาวมากไม่กล้าว่าอะไร เพราะที่ผ่านก็ส่งเรียน ดูแลหลายๆอย่าง ก็คือรักมาก เลยไม่กล้าว่าอะไร แต่เราจะบอกแฟนว่าทีหลังอย่าชวนกันไปสองต่อสองอีกนะ มันดูไม่ดี (เพราะที่ผ่านมาเพื่อนเราเห็นเขาไปด้วยกันและมาฟ้องเรา ว่าตอนไปเที่ยวสนิทกันเกินไปเหมือนคู่รัก) และถ้าน้องสาวชวนอะไรที่ไม่จำเป็นหรือไม่สำคัญ ก็ปฏิเสธไป แฟนก็บอกว่าสัญญา และจะไม่ทำอีก แต่แฟนไม่เคยทำได้เลย และชวนกันไปมากขึ้นกว่าเดิม และแฟนไม่เคยปฏิเสธเลย
พอมาวันนึง เราโทรคุยกับแฟน แฟนบอกว่าเหนื่อยมากจะนอน เราก็ไม่ว่าอะไร แต่สักพักแฟนบอกว่าจะไปกินข้าวกับน้องนะ เพราะน้องชวน และแกขอตัวกำลังจะไปรับน้อง ทีนี้เราโกรธจนร้องไห้ เราคิดว่าที่ผ่านมาสิ่งที่เราบอกแฟนเพียงฝ่ายเดียวคงไม่มีประโยชน์ และบวกกับความโกรธและร้องไห้เราจึงกล้าแชทบอกน้องสาวว่า ถึงแฟนพี่จะเป็นว่าที่พี่เขย แต่พี่ไม่ชอบเลยที่ชวนกันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ควรนึกถึงใจกันบ้าง อีกอย่างคนอื่นจะมองไม่ดี จากนั้นน้องสาวก็ขอโทษ และบอกว่าเสียใจที่เราคิดกับเขาแบบนั้น ฝากข้อความไว้ยาวมาก และบอกจะไม่ไปด้วยกันอีกถ้าไม่จำเป็นจริงๆ จากนั้นเราตอบกับข้อความพยายามจะพูดให้รู้เรื่อง แต่น้องสาวกลับเลือกไม่อ่านข้อความ และทำตัวตีห่างไปทันที ส่วนแฟนน่าจะขับรถไปได้ครึ่งทางแล้วล่ะ แล้วเราก็พยายามคุยกับเขาแต่เขาอ่านข้อความแล้วไม่บอกอะไร จากนั้นก็ปิดเครื่องหนี จนถึงวันนี้ทั้งสองก็ไม่ยอมคุยกับเรา เราอยากเลิกกับแฟน เพราะคิดว่าถึงแม้จะคบกันต่อไป คงเชื่อใจกันไม่ได้แล้ว ส่วนน้องสาว ที่ผ่านมายอมเขาตลอดโอ๋เขาเหมือนเด็ก ตอนนี้คงถึงเวลาที่ให้เขาเติบโตด้วยตัวเอง(ที่ผ่านมา น้องสาวแอบคุยกับผู้ชายที่เรากำลังคบคนนึง เราจึงไม่ค่อยไว้ใจน้องสาว) #ทุกคนคิดว่าเราเห็นแก่ตัวใจแคบเกินไปไหม ที่ทำแบบนี้
เมื่อน้องสาวกับแฟนเราสนิทกันเกินไป
พอเขาทั้งสองอยู่จังหวัดเดียวกันน้องสาวกับแฟนเราชอบชวนกันไปเที่ยว ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วบอกเราทีหลัง ที่สำคัญชวนกันบ่อยเกินไป ทำให้เราอดคิดไม่ได้ เราเป็นคนที่แคร์น้องสาวมากไม่กล้าว่าอะไร เพราะที่ผ่านก็ส่งเรียน ดูแลหลายๆอย่าง ก็คือรักมาก เลยไม่กล้าว่าอะไร แต่เราจะบอกแฟนว่าทีหลังอย่าชวนกันไปสองต่อสองอีกนะ มันดูไม่ดี (เพราะที่ผ่านมาเพื่อนเราเห็นเขาไปด้วยกันและมาฟ้องเรา ว่าตอนไปเที่ยวสนิทกันเกินไปเหมือนคู่รัก) และถ้าน้องสาวชวนอะไรที่ไม่จำเป็นหรือไม่สำคัญ ก็ปฏิเสธไป แฟนก็บอกว่าสัญญา และจะไม่ทำอีก แต่แฟนไม่เคยทำได้เลย และชวนกันไปมากขึ้นกว่าเดิม และแฟนไม่เคยปฏิเสธเลย
พอมาวันนึง เราโทรคุยกับแฟน แฟนบอกว่าเหนื่อยมากจะนอน เราก็ไม่ว่าอะไร แต่สักพักแฟนบอกว่าจะไปกินข้าวกับน้องนะ เพราะน้องชวน และแกขอตัวกำลังจะไปรับน้อง ทีนี้เราโกรธจนร้องไห้ เราคิดว่าที่ผ่านมาสิ่งที่เราบอกแฟนเพียงฝ่ายเดียวคงไม่มีประโยชน์ และบวกกับความโกรธและร้องไห้เราจึงกล้าแชทบอกน้องสาวว่า ถึงแฟนพี่จะเป็นว่าที่พี่เขย แต่พี่ไม่ชอบเลยที่ชวนกันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ควรนึกถึงใจกันบ้าง อีกอย่างคนอื่นจะมองไม่ดี จากนั้นน้องสาวก็ขอโทษ และบอกว่าเสียใจที่เราคิดกับเขาแบบนั้น ฝากข้อความไว้ยาวมาก และบอกจะไม่ไปด้วยกันอีกถ้าไม่จำเป็นจริงๆ จากนั้นเราตอบกับข้อความพยายามจะพูดให้รู้เรื่อง แต่น้องสาวกลับเลือกไม่อ่านข้อความ และทำตัวตีห่างไปทันที ส่วนแฟนน่าจะขับรถไปได้ครึ่งทางแล้วล่ะ แล้วเราก็พยายามคุยกับเขาแต่เขาอ่านข้อความแล้วไม่บอกอะไร จากนั้นก็ปิดเครื่องหนี จนถึงวันนี้ทั้งสองก็ไม่ยอมคุยกับเรา เราอยากเลิกกับแฟน เพราะคิดว่าถึงแม้จะคบกันต่อไป คงเชื่อใจกันไม่ได้แล้ว ส่วนน้องสาว ที่ผ่านมายอมเขาตลอดโอ๋เขาเหมือนเด็ก ตอนนี้คงถึงเวลาที่ให้เขาเติบโตด้วยตัวเอง(ที่ผ่านมา น้องสาวแอบคุยกับผู้ชายที่เรากำลังคบคนนึง เราจึงไม่ค่อยไว้ใจน้องสาว) #ทุกคนคิดว่าเราเห็นแก่ตัวใจแคบเกินไปไหม ที่ทำแบบนี้