วางแผน

กระทู้คำถาม
ครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่ทำให้ลดารู้สึกอับจนที่สุดในชีวิต

ตกงานในเวลาชั่วข้ามคืน
แถมสถานการณ์ในตอนนี้ก็ไม่สู้ดีนัก  เงินในกระเป๋าก็
เหลืออยู่เพียงห้าพันบาท
เพราะได้ส่งให้แม่ไปเมื่อสามวันก่อนแล้วเจ็ดพัน
ข้อดีเพียงข้อเดียวคือเธอจ่ายค่าเช่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ
ของเดือนนี้ไปแล้ว จึงทำให้พอวางใจได้ว่า  ระหว่างนี้
จะยังพอมีที่หลับที่นอน
ในช่วงหางานใหม่(อีกหนึ่งเดือน)

จริงๆเธอก็ได้ข่าวมาสักพักแล้วว่า บริษัทจะย้ายฐานการผลิตไปประเทศเพื่อนบ้าน  และเธอก็พยายามถามจากผู้เกี่ยวข้องว่าเท็จจริงอย่างไร แต่เขาก็ช่าง
ปิดกันได้เงียบเชียบ
อ้างว่าเป็นแค่ข่าวลือตลอด

จนมาเช้าวันนี้แหละที่จู่ๆ
ก็มีป้าย ปิดกิจการถาวรมาติด และพนักงานทุกคนก็ถูกเชิญเข้ารับฟังข้อชี้แจงของบริษัท  และรับสิทธิพึงได้ตามที่ควรจะเป็น

เอาเถอะอย่างน้อยลดาก็ยังพอจะมีเงินรองลังในระหว่างหางานใหม่อีกนิดหน่อยละนะ  คงต้อง*วางแผน *การใช้เงินดีๆซะแล้ว  เพราะใครจะรับประกันได้  ว่าเธอจะหางาน
รอบใหม่ได้ในเร็ววัน

คิดแล้วก็อยากจะกลุ้ม อยากจะเครียด  แต่กลุ้มแล้วยังไงล่ะ  
ไม่...เธอจะต้องมีสติ  ค่อยๆคิด  ค่อยๆหาทาง  อย่างแรกที่ต้องทำก็คือ  ต้องประหยัด  และวิธีที่ดีที่สุดของการประหยัดก็คือ
การทำอาหารกินเอง  มีข้าว
มีไข่ มีมาม่า ปลากระป๋อง
และที่สำคัญเธอแอบมีเหมียวแสนรักไว้ในครอบครองหนึ่งตัวด้วย  คงต้องงดขนมแมวเลียไปก่อน
แค่ปลาทูกับอาหารเม็ด  น่าจะพอได้  เสื้อผ้าใช้ของเก่า
ไม่มองของสวยงาม(เพราะอาจทำให้เกิดกิเลสได้😁)

รายจ่ายที่งดไม่ได้ในตอนนี้
คงจะเป็นค่าอาหาร,ค่ารถ
และค่าโทรศัพท์
นอกนั้น  ลดาคิดว่าเธอน่าจะระงับใช้ไว้ก่อนได้

อย่างวันนี้เธอคงต้องไปตระเตรียมของใช้สิ้นเปลือง
ประเภท ผงซักฟอก,สบู่,
ยาสระผม,ยาสีฟัน,ผ้าอนามัย,ยาพาราและโลชั่นถนอมผิว(อันนี้พี่สาวผู้เขียน
บอกมาครับ😅)

ต่อจากนั้นก็ต้องปูพรมหางาน  เพราะความรู้น้อย  คง
มีสิทธิหาได้แค่งานพื้นๆ
เช่นถ้าเป็นงานโรงงานก็คงได้แค่พนักงานฝ่ายผลิต,
งานแม่บ้าน, ที่รายรับไม่เกินหรือไม่น้อยกว่าค่าแรง
ขั้นต่ำ  แต่จะเป็นงานอะไรก็ช่างเถอะ ขอให้เป็นงานสุจริตและมีคนจ้าง แค่นั้น
ลดาก็พอใจแล้ว

คงต้องพึ่งทั้งแอปหางานและหาเองจากป้ายรับสมัคร  ได้อันไหนก่อนก็ทำอันนั้น  บางทีชีวิตก็ไม่ได้มีตัวเลือกมากนัก  แต่อย่างน้อยเธอก็ยังดีใจที่ยังมีทาง
ให้เลือก

  คนเรียนสูงเขาอาจมีโอกาสเลือกงานได้มากกว่า
แต่คนเรียนน้อยก็ไม่ใช่จะไม่มีทางเลือกเสียเมื่อไหร่

ดูแต่น้องเลิฟ(แมวของเธอสิ) ก่อนที่จะเจอกันน้องเป็น
แมวจรมาก่อน ใครๆก็มาเล่าว่าน้องน่ารักแต่เปรียว
มาก  มีคนพยายามจะรับเลี้ยง แต่น้องก็ไม่อยู่ด้วย
วันนั้นลดาเจอน้องที่หน้าปากซอยและได้แบ่งหมูหยองให้
น้องกิน  เท่านั้นเอง
น้องเลิฟก็เดินตามมาจนถึงห้องเช่า  และมาทำตาแป๋วใส่ทุกครั้งที่เปิดประตู
ออกมานอกห้อง  เพียงสองเช้า  ลดาก็ใจอ่อนยอมพาน้องเลิฟเข้าห้อง  หลังจากนั้นน้องเลิฟก็กลายเป็นส่วน
หนึ่งในชีวิตของลดา
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะการณ์ไหน  ลดาจะมีน้องเลิฟมานั่งตาแป๋วอยู่ข้างๆเสมอ

แม้กระทั่งวันนี้  วันที่ลดาตกงาน

"เหมียว"

แค่เปิดประตูเข้าไปในบ้าน
น้องเลิฟก็วิ่งมาร้องซ้ำหงายท้องให้เล่นอย่างเคย

"เกิดเป็นแมวก็ดีไปอย่างโน๊ะ ไม่ต้องกลัวตกงาน
แค่คอยทำท่าน่ารักเพื่อตกเจ้าของให้อยู่หมัดแค่นั้นก็พอแล้ว"

พอเธอพูดด้วย น้องเลิฟก็ทำตาแป๋วใส่  ถ้าเถียงได้
น้องคงอยากบอกว่า
"ไม่จริงหรอกย่ะ...อย่าลืม
ว่าชั้นเคยถูกทิ้งให้เป็นแมว
จรมาก่อนนะยะ  ถ้าทำตา
แป๋วแล้วคนตกหลุมรัก เธอกับชั้นก็คงไม่เจอกันหรอกย่ะ พูดไม่คิดนะยายลดา"

'ก็จริงโน๊ะ'(อันนี้ความคิดเห็นของผู้เขียนครับ  นอกจากมีงานประจำทำแล้ว ผู้เขียนยังมีงานอดิเรก
คือการเอาใจแมวด้วยครับ
ตอนนี้แมวของผู้เขียนกลายเป็นเทวดาประจำบ้านไปแล้ว อภิสิทธิ์ทู๊กอย่าง😅)

การมีน้องเลิฟมาอยู่ด้วยนี้
แรกๆลดาก็ไม่ค่อยอยากได้
นักหรอก หากเมื่อเวลาผ่านไปนานๆเข้า  จากแมวธรรมดาๆน้องเลิฟก็กลายเป็นสุดที่รักของลดาไปเสียแล้ว
ไม่รู้ว่าน้องเลิฟแอบ*วางแผน*ไว้หรือเปล่า
สิ

   แม้จะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่
เลือกงาน  เจอการรับสมัครที่ไหนลดาก็จะเข้าไปสอบถามทันที  แต่กระนั้น
จนหนึ่งอาทิตย์ผ่านไป  ลดาก็ยังหางานไม่ได้
แม้จะพยายามเข้าใจว่า
ช่วงนี้งานหายากยิ่งกว่ายาก  แต่กระนั้นเมื่อต้องเดินหางานตั้งแต่เช้าจนค่ำ
มาสิบวันติด  ลดา ก็อดจะท้อใจไม่ได้  อยากกินน้ำปั่นให้ชื่นใจสักแก้ว ก็ได้แต่อดใจไว้ก่อน

"ตั้ง50บาทแน่ะ ซื้อน้ำเปล่า
ได้ตั้งหลายขวด  ไว้ได้งาน
ก่อนค่อยกินก็แล้วกัน"

เธอแอบบอกตัวเองก่อนยก
ข้อมือขึ้นดูเวลา
"จะบ่ายสามแล้ว  คงต้องกลับบ้านแล้วสิ ป่านนี้น้องเลิฟน่าจะรอเราแล้ว"
และที่สำคัญวันนี้เธอต้องจ่ายของสดไปไว้ทำกับข้าว
ด้วย เพราะเมื่อเช้าเธอเหลือไข่ไก่ติดตู้เย็นอยู่แค่ห้าฟอง  กำลังจะเดินเข้า
ตลาดนัด  เผอิญเหลือบไป
เห็นป้าย"รับสมัครพนักงานประจำร้าน7ELEVEN
คุณสมบัติ เพศ ชาย/หญิง
-อายุ18-35  
-วุฒิ ม.3-ป.ว.ส.
-รักงานบริการ สามารถทำงานเป็นกะได้
- สมัครด้วยตัวเองตั้งแต่
9.00น.-15.00น.
เท่านั้นเอง

"น้องขา..จากป้ายรับสมัคร
นั่น  เต็มอัตราหรือยังคะ"

"ยังค่ะ..พี่จะสมัครเหรอคะ
งั้นเชิญด้านนี้เลยค่ะ"

โอ้โห...พุ่งเข้าใส่ชนิดลืม
วางแผนเลยนะครับ
คุณลดา😆

จบดีกว่า...
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่