ชีวิตผมต้องไปต่อไงดีครับ ผมไม่รู้จะไปต่อยังไง

ผมต้องออกจากโรงเรียนตั้งเเต่ป.6เพราะพ่อเเม่ทะเละกันผมต้องหาวิธีการเพื่อให้พ่อเเม่คืนดีกันผมพยายามอยู่ราวๆ1-2เดือนซึ่งตอนนั้นบอกเลยว่าเหนื่อยมากพ่อเเม่เค้าเเยกกันเเล้วผมต้องเดินไปเดินมาซึ่งมันก็ไกล เเต่ในที่สุดพ่อเเม่ก็คืนดีกัน เรื่องที่เเย่กว่านั้นคือเหตุผลที่พ่อเเม่ทะเลาะกันไม่ได้เกี่ยวกับผมเลยคือพี่สาวเค้ามีสามีเเล้วทะเลาะกันสร้างปัญหาไปทั่ว เลิกกันไรเงี้ยเเล้วสร้างปัญหาทำให้พ่อเเม่ทะเละกัน ตอนนั้นผมเหมือนเสาหลักครอบครัวเลย ผมไม่ทำงานเเม่ผมอดหลานผมอด ส่วนตัวผมเป็นคนอ่อนเเอเเต่เรียนเก่ง(ขอชมน่ะ) ผมต้องทำงานประมงที่ใช้กำลังเยอะมากซึ้งผมไม่มีเเรง วันๆผมต้องทำเเต่งานหาเเต่เงิน(ผมทำกับพ่อ)ส่วนตัวผมฝันเรียนคอมพิวเตอร์(ผมชอบ)
ผมต้องวนกับงานอย่างงี้2-3ปีกว่าครอบครัวจะตั้งตัวได้
ระหว่าง2ปีนั้น ผมไม่มีเพื่อนเลย ผมเหงามาก(เป็นคนขี้อาย) ระหว่างทำงานเสร็จด้วยความเหงาผมก็เลยทำยูทูบไปช่องRonXDน่ะ ตอนนี้
ผ่านมา3-4ปีล่ะ ชีวิตผมก็ยังอยู่ที่เดิมยังไม่ไปไหนเลย ผมไม่เคยโทษเเม่เลยไม่เคยว่าพี่เลย ผมรักเเม่น่ะที่ผมยอมทิ้งอนาคตผมมาช่วยเเม่ก็เพราะผมรักเเม่นะถึงจะไม่เเสดงออกว่ารักเเต่ก็รักเเม่ที่สุดในโลกเลยนะ