เราคบกับแฟนมา4-5ปี เราอยู่บ้านกับแม่ แล้วแฟนก็ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย คือมีช่วงนึงที่เขากลับไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วต้องแยกกันอยู่ ประมาณเดือนสองเดือน ความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยน ชอบการอยู่คนเดียวมากขึ้น โทรคุยกันน้อยลง จนเราเริ่มบอกเขาว่าความรู้สึกเรามันเปลี่ยนไป เราอยากอยู่คนเดียว เราว่าเราหมดรักเทอแล้ว เราขอเลิกนะ แต่เขาก็บอกไม่ยอม ขอโอกาสอีกสักครั้งเถอะนะ แต่คือระหว่างที่คบกันคือทะเลาะกันบ่อยมาก เขาขอโอกาสตลอด คือเมื่อก่อนเรายังรักเขาก็ให้โอกาสตลอด จนตอนนี้เรามั่นใจในความรู้สึกความต้องการของตัวเองมากว่าเราอยากเลิก เขาก็บอกว่าเขาจะตายให้ดู คือชอบเอาความตายมาพูดตลอด เรารู้ส่าเขาเป็นคนใจร้อน เลยไม่กล้าพูดอะไรมาก แต่เราก็บอกเขาไปตรงๆว่าเราไม่รักเขาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แล้วเราก็ไม่ได้มีคนใหม่ แต่คือเราอยากเลิก เข้าใจว่าคนมันไม่ได้รักแล้วป่ะ ต่อให้จะปรับตัวดียังไงหรือประสบความสำเร็จในชีวิตขนาดไหน มันก็เปลี่ยนแปลงให้กลับไปรักเหมือนเดิมไม่ได้ เขาก็ไม่ยอม จนเขาขอกลับขึ้นมาอยู่ดูแล้วเราจากสิ่งที่เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยทำไม่ค่อยแสดงออก เขาก็กลับมาทำแต่เรากลับรู้สึกอึดอัด แค่เขาจะกอดจะหอมคือเราก็แบบไม่อยากให้โดนตัวอ่ะ เข้าใจนะว่าเมื่อก่อนก็ทำไม่เห็นเป็นไร แต่พอความรู้สึกมันเปลี่ยน มันเหมือนคนแปลกหน้ามากอดมาหอมมาสัมผัสเราอ่ะ จนเราก็เลี่ยงได้ก็เลี่ยง แล้วก็บอกเขาไปตรงๆว่าเราอึดอัด คือเราพูดชัดเจนเลยว่าขอไม่มีเซ็กส์ด้วยนะ เราอยากเลิกจริงๆ เขาก็เลยยื่นคำขาดมาว่างั้นก็ขออยู่ด้วยกันไปแบบนี้จนกว่าเขาจนเรียนจบถึงยอมเลิกให้ คือตอนนี้เขาอยู่ปี4 แต่ยังติดโปรเจ็คอยู่ เราก็กลัวเขาไม่จบ คือตอนนี้ได้แต่เฝ้าภาวนาให้เขายอมรับความจริงว่า โอเคเราไม่รักเขาแล้วจริงๆแล้วยอมเดินออกไปจากเรา ภาวนาให้หมดเวรหมดกรรมกันเร็วๆ เราอยากออกไปใช้ชีวิตของเรา 

 มีวิธีให้เขายอมเลิกกับเราหรือมีวิธีพูดให้เขาคิดได้ไหมค่ะ เราไม่อยากบอกพ่อแม่เขา เพราะพ่อแม่เขาดีกับเรามาก เราคิดว่าถ้าเราพูดและบอกเขาไปตรงๆจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าการนอกใจ แต่เขาก็ยังไม่ยอมเลิก เอาแต่พูดว่าเราใจร้ายมาก ทำกับเขาเกินไป #เราผิดหรอค่ะ ที่รักตัวเองมากกว่า เพราะเมื่อก่อนตอนเรารักเขาเราก็ยอมเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งตังค์ก็ให้ยืม ทองที่มีก็ยอมถอดให้ แต่พอถึงเวลาเราหมดใจเราจอรักตัวเองมากกว่า เรากลับถูกมองว่าใจร้ายเห็นแกตัว