สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยค่า
เราคบกับแฟนมาสองปีกว่า แรกๆเขาดีมากกก อะไรขมๆก็เป็นหวานไปหมด ทำนองนี้เลยก็ว่าได้ เราก็งี่เง่าพอสมควรเลยตอนนั้น แต่ผลัดกันยอมกันนะคะ พอเข้าปีที่หนึ่งจนถึงตอนนี้สองปีกว่า หายไปหมดเลยค่ะความรู้สึกที่ว่า ตอนนี้จากหวานเป็นขมไปหมดเลยล่ะค่ะ เขากลายเป็นคนพูดทุกอย่างอะไรก็ได้ที่ทำร้ายจิตใจ ไม่รู้จักคำว่าขอโทษและขอบคุณ มีแต่เราที่คอยพยุงความสัมพันธ์ จนเหนื่อย แบบสับสนไปหมดเลยค่ะ ตอนนี้เราก็อาศัยอยู่กับครอบครัวเขาด้วยนะคะ เพราะเรามาทำงานที่กทม. บ้านเราอยู่ต่างจังหวัด เราก็ไม่คิดว่าจะเป็นถึงขนาดนี้เหมือนกัน
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือไม่ว่าเราจะทำอะไร จะเข้าไปคุยก็เป็นปัญหาสำหรับเขาไปซะหมด เขาชอบพูดว่า คำพูดคำถามของเรามันคือความจุกจิกน่ารำคาญของเขา ไปไหนก็ไป เลิกๆไปซะ ก็ไม่ได้อะไรแล้วอ่ะไม่ได้อยากอยู่ด้วยแล้ว ยอมรับดิ พอเหอะออกไปจากชีวิตได้แล้ว โอ้โหทุกคนคะเราร้องไห้ในใจไปแล้วตอนนั้น ยกตัวอย่างคร่าวๆนะคะ เขาเล่นเกมส์แพ้ แล้วมาพาลใส่เราว่า ออกไปไกลๆ อย่ามาใกล้ ทั้งที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย
ส่วนเรื่องทำงาน เขาคิดว่าตัวเองเหนื่อยอยู่แค่คนเดียว ทำงานคนเดียว ทั้งที่เราก็ทำงาน ในความคิดเขาคือเหมือนเราไม่มีสิทธ์เหนื่อยเลย เพราะเขาชอบพูดว่า งานเขาต้องหาความรู้ใส่ตัวตลอดเวลาเพราะต้องใช้ความคิด ไม่ใช่แค่นั่งหน้าคอมแล้วก็คุยงาน เราเลยสงสัยว่า งานอื่นไม่ต้องใช้ความคิดหรอคะ อาจจะใช้ไม่เท่ากัน แต่ควรมาพูดแบบนี้ไหมคะ ?
เรื่องงานบ้าน ในความคิดเราคือสมัยนี้มันไม่แยกแล้วว่าเป็นผญ.ต้องทำงานบ้านคนเดียว ไม่ใช่หน้าที่ผช. เพราะ คนที่อยู่กับลูกชายของคุณในอนาคตคือเรา ที่ต้องช่วยกัน หรืออาจจะไม่ใช่เราคนนั้นสำหรับเขาในอนาคต แต่พูดถึงรวมๆนะคะ
เวลาเราให้แฟนช่วยอะไรเราก็เรียกปกติ เพราะก็อยากให้แบ่งหน้าที่กันบ้าง แฟนเราก็ช่วยนะคะ แต่ในบางครั้งเราก็ทำคนเดียวหมดค่ะ เพราะเรียกบ่อยไม่ได้ค่ะ ครอบครัวเขาชอบพูดกับเราว่า เรียกตลอดเลย ขาดไม่ได้เลยหรอ เป็นสะใภ้ดีเด่นมาจากไหน ไม่ไหวก็ออกไปอยู่ที่อื่น ฉันงงพส. แค่ให้มาช่วยเองนะ แฟนตัวเองก็ไม่พูดอะไรเลยค่ะ นิ่งปล่อยให้เราโดนพูดแบบนั้นใส่ตลอด ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว เราแบบโอ้ยยย อยากจะพูดก็ไม่ได้พูดเพราะครอบครัวแฟนเนอะ ยอมรับตรงนี้เลยค่ะเราเป็นคนปากจัด แต่ไม่จัดกับผู้ใหญ่นะคะ ควบคุมอารมณ์อยู่ค่ะ
ข้อดีของเขาคือเขาเป็นแบบนี้ก็จริงแต่ตั้งแต่ที่คบกันมาไม่เคยมีเรื่องผญ.ให้หนักใจเลยซื่อสัตย์มาตลอด ไม่เคยทำร้ายร่างกาย เราป่วยก็ยังคอยดูแลบ้าง
เรื่องทั้งหมดนี้เราเปิดใจคุยกันหลายรอบมาก ๆ แต่เขาก็ยังว่าเราว่า ก็เราทำตัวเอง ไม่ช่วยพูดแถมซ้ำเติม เราหมดคำพูดเลยค่ะ อาจมีเรื่องอื่นอีกแต่ขอไม่เล่าหมดนะคะ
เราเลยอยากเข้ามาขอความคิดเห็นจากทุกคนในพันทิปว่าคิดยังไงบ้างคะ และควรตัดสินใจยังไง เราเป็นคนตัดใจยากมากๆค่ะ มุปอรเป็นวงกลม ทุกคนรอบตัวต่างเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ออกมาเพราะถ้ามีความสุขจะไม่มีคำถามและความรู้สึกพวกนี้ ค่ะ ฮือออ
ไม่สบายใจกับความสัมพันธ์ตอนนี้ แต่ไม่กล้าออกมา ทำไงดีคะ รบกวนช่วยดึงสติเราหน่อยค่ะ