ไม่แปลกใจเลยที่นักกีฬาหลักทีมชาติไทยผู้ชายเลือกเล่นลีก

แฟนวอลเลย์บอลที่มีโอกาสไปดูคู่ชิงซีเกมส์ทั้งทีมชายทีมหญิงปีนี้ คงเป็นความทรงจำดีๆไปตลอดกาล ที่ได้เห็นทั้งทีมชาย ทีมหญิงคว้าเหรียญทองในบ้านพร้อมกันในครั้งเดียวกัน ไม่รู้อีกกี่สิบปีจะได้เกิดขึ้นอีกในประ

ดูจากหลายกีฬาที่ถ่ายทอด จะมีผู้ชมไปดูแต่ละกีฬาแน่นเต็มสนามเหมือนกัน วอลเลย์บอล ฟุตบอล ตะกร้อ แบดมินตัน ก็แน่นอนอยู่แล้ว แต่กีฬาหลายอย่าง ที่ไม่คิดว่าจะมีคนดู พอทีมชาติไทยแข่งขันผู้ชมก็ไปดูแน่นเหมือนกั

แต่ละคนดูเหมือนมีความรู้ท่วมหัว เพราะดูวอลเลย์ฯ มานาน แล้วดูไม่ออกหรือไง ว่าต่อให้เปลี่ยนเอาโค้ชเทวดามาก็ไม่มีวันทำทีมได้ดีกว่านี้หรอก ตราบใดที่ทรัพยากรนักกีฬา ยังมีอยู่แค่นี้ + ตัวสำรองยังมีคุณภาพแค่

จบเกมที่ร้องไห้ คือสงสาร เพราะเป็นตำแหน่งที่กดดันสุดๆ อย่างทีมญ พู่ นิกก็ยังสลับกันได้แบบไม่ขัดหูขัดตา แต่ทีมชายคือไม่ เซต 2 อุตส่าห์พักแล้ว แต่ก็ต้องเอาลงต่อทั้งที่แต้มตามไม่ทันแล้ว เหนื่อย บ้ง แต่พ

1. กันคนจองเล่น แล้วไม่ไปดู 2. ช่วยสนับสนุนนักกีฬา สมาคมให้นำเงินไปพัฒนาเล็กๆน้อยๆก็ยังดี

เคย อวย ไม่ลืมหูลืมตาก็แล้ว เชียร์ผ่านๆก็แล้ว สาปก็แล้ว ด่าโค้ชก็แล้ว ด่านักกีฬาก็แล้ว ด่าสมาคมก็แล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย อยากถามว่ามีทางไหนบ้าง หรือต้องทำใจอย่างเดียว

ตอนนี้ใกล้ซีเกมส์เข้ามาแล้วสมาคมอื่น call out กันแซ่บลืมโดยเฉพาะแบดมินตัน ครอบครัววอลเลย์บอลเรานี่มันเริ่ด ​จริงๆ

เช่น ตุรเคียD1 (THY, คูเซโบลู) ญี่ปุ่น (PFU, โอกายามะ, อรันมะเระ แทนยูฟ่าที่เจ็บ) เมกา ออรันโด้ ทีมเดียวกับพู่ เวียดนาม ไถบินท์ทีมเก่า+ค่าตัวให้2เท่าจากลีกตุรเคีย ฟิลิปปินส์ ครีมไลน์คูลสแมชเชอร์ ค่าตั