ขอรีวิวคนที่แต่งงานกับ 'คนที่รักเรา' ไม่ใช่ 'คนที่เรารัก' ค่ะ

แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
เรามีเรื่องราวคล้าย จขกท. นะ ตอนนั้นเราคิดว่าต่อไปนี้เราจะไม่รักใครแล้ว เลยเลือกแต่งกับคนที่รักเราแต่เราไม่ได้รักและคิดแค่ว่าสักวันเราคงรักพี่เค้าได้เพราะเค้าเป็นคนนิสัยดี อายุห่างกัน 10 ปี  ทั้งที่พี่เค้าหน้าตาก็น่ารักดีจีนๆและเป็นคนฐานะร่ำรวยและมีให้เราได้ทุกอย่าง รวมทั้งตามใจและยอมเราด้วย คบมาจนถึงวันแต่งงานก็ยังไม่รู้สึกรักแค่รู้สึกดี ตอนวันงานแต่งงานเราวกกลับมาเสียใจมากที่เราตกลงแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รัก( อาจเพราะคนเก่าวนเวียนกลับทักทายแต่ไม่ได้คืนดีกันนะ ) วันนั้นยืนน้ำตาซึมวิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำ ล้มเลิกงานก็ไม่ได้เพราะงานจัดมาใหญ่โต เราร้องไห้ออกมากับปัญหาที่เราไม่รู้จะทำไงต่อ สุดท้ายฝืนยิ้มในงานแต่งงานจนจบพิธี วันนั้นคิดในใจว่าอยู่ไปเดี๋ยวเราก็รักได้เอง แต่ไม่เลยเรากลับรู้สึกอึดอัด เสียใจ หดหู่ หนักขึ้นทั้งที่พี่เค้าก็ไม่ผิดอะไรเลย จนถึงวันที่เรามีลูกแบบเปิดปุ๊บติดปั๊บ เราตั้งตัวไม่ทันอีกมันแย่ลงเรื่อยๆ เราก็มาคิดว่าเดี๋ยวมีลูกเราคงรู้สึกรักพี่เค้าได้ก็มีความสุขเองแหละ จนลูกได้ 1 ขวบเรามีความสุขที่อยู่กับลูก แต่เรากลับรู้สึกหดหู่หนักโดยไม่มีสาเหตุที่อยู่กับพี่เค้า จนตัดสินใจคุยความรู้สึกทั้งหมดให้พี่เค้าฟัง สำหรับเรา เราคิดว่าคนที่เราไม่รักทำยังไงก็ไม่รู้สึกรัก แค่รู้สึกเหมือนเพื่อนที่ดีคนนึงและก็ผูกพันธ์กับความรู้สึกดีที่พี่เค้าให้ แต่สุดท้ายด้วยความที่เราไม่รักมันก็ห่างกันไปเรื่อยๆใช้ชีวิตของตัวเองไปและทำหน้าที่พ่อและแม่ของลูกตกลงไม่ก้าวก่ายชีวิตกัน วันนึงมันก็มีเหตุการณ์บังเอิญที่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น คือเราเจอคนที่เรารักและเขารักเราเข้ามา ทุกอย่างเรารู้สึกทรมานมากกับการเลือกระหว่างการเดินออกจากคนที่เรารักกับการต้องจบความเป็นครอบครัวในขณะที่มีลูกได้ 3 ขวบ จนชีวิตเรารู้สึกดำดิ่ง แต่ในที่สุดมันก็มีตอนจบ เราเลือกที่จะคุยกับพี่เค้าและคงสถานะ พ่อกับแม่กันไว้แต่แยกบ้านกัน ลูกก็ไปมาได้ 2 บ้านได้ไม่ให้รู้สึกขาดอะไรไปและก็กลายเป็นได้แค่เพื่อนที่ดีต่อกัน คุยกัน ดูแลกันยามจำเป็นได้  แต่สำคัญคนที่เรารักก็ใจกว้างและเข้าใจเราด้วยแหละ และพี่เค้าก็สามารถที่จะคุยเป็นเพื่อนกับคนที่เราคบได้ ปัจจุบันเราแต่งงานใหม่อีกครั้งกับคนที่เรารักและรักเรา ทั้งหมดเราอยากบอกว่าอย่าเลยที่จะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก ( เพราะความรักมันคือความสุข ) คุณจะไม่มีความสุขในใจเลยที่อยู่ด้วยกัน มันไม่ได้ทำร้ายแค่ความรู้สึกตัวเอง มันทำร้ายความรู้สึกคนที่เข้ามาซัพพอร์ทความรู้สึกเราทั้งที่เราไม่รักด้วย และยังมีผลพวงที่กระทบคือลูกอีก ถ้านังฝืนและเรื่องราวมันลากยาวมาแบบเรา ตอนที่เกิดเราเฝ้าโทษตัวเองตลอดเวลาว่าเราร้ายกาจและเห็นแก่ตัวมากๆอยู่หลายปี เราอยากให้ จขกท. ลองคบดูก่อนถ้าในที่สุดแล้วไม่รู้สึกรักได้ก็อย่าเลือกที่จะแต่งงาน เพราะวันข้างหน้าเราเชื่อว่า จขกท. จะเจอคนที่เรารักและรักเราในเวลาที่จิตใจแข็งแรงดีแล้ว และวันนั้นจะเป็นวันที่มีความสุข เอาใจช่วยนะคะ🙂
ความคิดเห็นที่ 10
ไม่ควรเชื่อหมอดู คนเราต้องกำหนดชะตาตัวเองค่ะ

ไม่มั่นใจอย่าแต่ง
ความคิดเห็นที่ 16
ขออนุญาตพูดตรงๆ​ คุณอย่าเห็นแก่ตัว​ อย่าคบกับใครเพียงแค่ว่าเดี๋ยวคงรักเขา​ มันเสียเวลาเขาครับ​ คนเรามีศักดิ์ศรี​นะครับ​
ความคิดเห็นที่ 12
...
   คุณจขกท. ควรแยกให้ชัดเจนก่อน ระหว่างความรักกับความหลงครับ
   ถ้าความรักทำให้คนตาบอด ความหลงก็ทำให้ปัญญามืดบอด
   การครองคู่กัน ความหลงมักจะมีแค่ช่วงโปรโมชั่น แต่ความรักจะยาวยานกว่า
   จากปสก. ความรักมีประโยชน์คือ ช่วยให้อดทนได้มากขึ้น อดกลั้นได้นานขึ้น ปรับตัวเองให้ดีขึ้น เพราะการอยู่กันให้นานอย่างมีความสุข ต้องใช้ทั้งความเข้าใจและความอดกลั้น...เป็นขั้นต่ำ
   สังเกตุได้ว่า ยามที่เรารักเราหลงใครเรามักจะยอมให้คนๆนั้นทำให้เราเสียใจได้ ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนปัญญามา ความอดทนหมด ความรักความหลงก็จากไป....หากมองย้อนไปก็จะเห็นถึงความโง่ของตัวเอง
    ถ้าสามารถตัดความหลงออกจากความรักได้ ชีวิตจะง่ายและมีความสุขขึ้นอีกมากครับ
    ปล.ความรัก เป็นสิ่งที่ดีงามครับ งามกว่านั้นคือ ความเมตตา กรุณา ความมีน้ำใจ ปราถนาดี แก่คู่ครอง แนะนำอย่าไปยึดติดกับคำว่ารักและความรู้สึกของตัวเองให้มากเกินพอดีครับ โลกนี้กว้างใหญ่และมีอะไรน่าสนใจไม่ใช่แค่ความรักและความรู้สึกของจิตใจครับ
ความคิดเห็นที่ 1
แต่งกับคนที่รักเราแล้วเราก็รักเค้าค่ะ ถ้าคุณไม่รักเค้าอย่าแต่งค่ะ การแต่งงานไม่ใช่เรื่องเล่นๆ โลกนี้ไม่ได้มีแค่ผู้ชายสองคนนี้
เราเคยคบกับ ผช ที่ไม่ตรงสเปคเพราะอกหักมา ยิ่งคบยิ่งรำคาญ อึดอัด ถึงเค้าจะดีกับเราแค่ไหน แต่ไม่รักก็คือไม่รัก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่