คือเราโดนบลูลี่ต้งเเต่เด็กๆเเล้วจนทุกวันนี้ก็ยังโดนส่วนมากเราไม่ค่อยโดนบูลลี่ที่ร.รเเต่จะโดนที่บ้านบ่อยมากกคือเเม่เราอ่ะมีเพื่อนสนิทที่อยู่ด้วยกันตั้งเเต่เด็กๆก็นับเป็นญาติคนนึงเเละเราเรียกว่าป้าป้ากับเเม่เราช่วยเลี้ยงเรามาตั้งเเต่เด็กๆเเล้วเรางงมากคือจะบูลลี่ทำไมอ่ะคนในครอบครัวก็โตๆกันเเล้วนะเเต่ก็ชอบบลูลี่เเม่เราก็โดนมาตั้งเเต่เด็กๆเหมือนกันเรื่องเกี่ยวจมูกคือใครๆก็อยากมีจมูกโด่งใช่ไหมละเราก็เป็นหนึ่งในนั้นคือเเค่ส่องกระจกก็ไม่ชอบจมูกตัวเอง
อยู่เเล้วเเต่พอยิ่งโดนบูลลี่ยิ่งเกลียดตัวเองเข้าไปใหญ่คือบ้างครั้งก็คิดอยากทำร้ายตัวเองนะเเต่ก็ทำไม่ลงคือเราอ่ะอึดอัดมากเลยนะเเบบระบายกับใครไม่ได้เราชอบเเอบไปร้องไห้คนเดียวเเอบร้องในห้องน้ำเวลาอาบน้ำที่บ้านชอบสงสัยว่าทำไมอาบน้ำนานคือเราบอกไม่ได้จริงๆรู้สึกว่าอยู่ในครอบครัวเเล้วไม่มีความสุขอ่ะเเล้วยิ่งพ่อเเม่เลิกกันอีกคือเราอยากหาวิธีทำให้ไม่รู้สึกเเบบนี้ทำไงได้บ้างค่ะ
(ขอเพิ่มนิดนึงนะคะคือทั้งยายทั้งเเม่ทั้งป้าบูลลี่บ่อยมากเลยค่ะคือบ้างครั้งเราอยากจะเถียงไปเเต่ก็ไม่กล้า).