แนะนำหน่อยค่ะ

เราโดนแม่ด่าอยู่ประจำ เหมือนว่าเราทำอะไรก็ผิดทุกอย่าง พอเราทำไม่ได้ดั่งใจก็ด่าก็ว่าเรายังนู้นอย่างนี้เวลาเเม่ผิดเเต่ก็ยังว่าเราผิดเเล้วเเม่ถูกตลอดหงุดหงิดใส่เราทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำอะไรบางครั้งกลับมาจากที่ทำงานเราถามอะไรอ่ะไรน่อยก็โดนด่าโดนว่า บางครั้งเหมือนโมโหใครมาก็มาลงที่เรา บางครั้งเราตอบกลับก็ว่าเราอย่างนู้นอย่างนี้ พอเราโดนด่าบ่อยเราก็ไม่อย่ากคุยด้วยก็หาว่าเราหยิ่ง มาทำนิสัยแบบนี้กับกับพ่อกับแม่ บางครั้งเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ค่อยได้ไปโดนด่าก่อนตลอดแค่ไปเเถวบ้านยังไม่ให้ไปเลยค่ะ เวลาน้าชวนไปเที่ยวด้วยเพราะอยากให้เราไปแต่เเม่กลับไม่ให้เราไป เเต่เราคิดว่าการที่ไปกับน้า น้าก็ดูแลเราได้เหมือนกันเพราะตอนเด็กๆน้ากับตายาป้ากับลุงดูเเลเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆป้อนข้าวป้อนน้ำเรามาตั้งแต่เด็กจนโต แต่เราก็ทำได้แค่คิดอยู่คนเดียวแหละค่ะ พอเเม่กลับมาอยู่ด้วยในวันที่เราโตเราก็ไม่กล้าที่จะใกล้ชิดเพราะไม่ได้เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กเราเลยไม่สนิท พอเราสนิทด้วยจนปัจจุบันนี้เราทำอะไรเราผิดหมดเขาถูกตลอดด่าเราทั้งที่เราไม่ผิด มันมีอยู่มีครั้งหนึ่งนะคะที่นั่งกินข้าวกัน อยู่มีป้ากับลุงด้วยแล้วแม่หันไปจับพัดลมเเล้วนิ้วมันโดนใบพัด แล้วก็มาว่าเราไม่ขยับไป เอามาวางทำไมตรงนี้ทั้งทีเรายังไม่ได้ทำอะไรเลย ด่าเราเหมือนเราผิดที่ทำให้แม่โดนใบพัดพัดลมแต่พ่อป้าลุงก็เข้าข้างเราหมดจนเเม่ลุกออกไป  แล้วก็ไม่คุยกับเราค่ะ เราควรทำยังไงดีคะกับเรื่องพวกนี้