(อยากรู้ความเห็นของทุกๆวัยเลยค่ะ)
ขอเล่ารายละเอียดเล็กน้อยนะคะ
เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ม.ปลายค่ะ(เป็นแฟนคนแรกของเรา) รวมเวลาจนถึงตอนนี้ก็เกิน5ปีแล้ว ครั้งแรกที่บอกที่บ้านว่ามีแฟนเขาก็อยากให้เลิกค่ะ ให้เหตุผลว่าควรสนใจเรื่องเรียน เตรียมตัวเข้ามหาลัย ตอนแรกเราก็ยอมเลิก แต่สักพักใหญ่ๆก็กลับมาคบกันอีก เลยตัดสินใจปิดบังที่บ้าน คบกันมาเรื่อยๆจนเรียนมหาลัยเลยตัดสินใจบอกที่บ้านอีกรอบ เพราะมั่นใจว่าเราพิสูจน์ให้ที่บ้านเห็นได้แล้วว่าเราสามารถแยกแยะเรื่องเรียนกับเรื่องแฟนได้ วินาทีที่บอกไปบรรกาศดูจริงจังมาก ที่บ้านก็พูดในเชิงของความเป็นห่วงเรื่องชู้สาว sexก่อนวัยอันควร(ที่บ้านมีความคิดไม่อยากให้มีsexก่อนแต่งงานเพราะคิดว่าเป็นผู้หญิงยังไงก็เสียหาย) กลัวเราเสียใจในอนาคต พื้นฐานครอบครัวของแฟนดีพอมั้ย เป็นต้น เราก็เข้าใจ และรับปากว่าจะไม่ทำผิดในเรื่องที่พ่อแม่เป็นห่วง สรุปคือที่บ้านให้คบต่อได้ค่ะ
เราเลยเข้าใจไปเองว่าพ่อแม่น่าจะโอเคแล้ว เลยพูดถึงแฟนให้เขาฟังปกติ จนหลายครั้งเข้าเราสัมผัสได้ว่าทุกครั้งที่พูดถึงแฟนที่บ้านจะตึงๆ ไม่ตอบ และเปลี่ยนเรื่อง มีครั้งนึงที่จู่ๆก็ทะเลาะกับที่บ้านเรื่องแฟนขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เราเลยไม่พูดถึงแฟนอีกเลย tagชื่อแฟนในเม้นเฟสบุคก็เป็นปัญหา ขึ้นสถานะกันในเฟสก็ไม่ได้ ลงรูปก็ไม่ได้ เวลาโทรคุยกันก็ต้องแอบคุย เขาไม่ได้พูดห้ามหรอกค่ะว่าห้ามคุยกันห้ามแสดงสถานะในFBแต่พฤติกรรมหลายๆอย่างที่แสดงออกมาเรารู้ด้วยตัวเองว่าถ้าทำเขาจะไม่โอเคมากๆ เป็นแบบนี้มาตลอดจนเราเรียนจบ และจนถึงทุกวันนี้
เลยมีความคิดอยากจะคุยกับพ่อแม่จริงจังเรื่องนี้ ไม่รู้เขาจะเคืองมั้ย แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะไปหาไปเจอไม่ได้ แสดงตัวตนแบบคู่อื่นไม่ได้
ที่บ้านทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกที่ดีมาตลอดพลาดแค่ตรงที่คบกับแฟนคนนี้(ที่บ้านไม่เคยเจอแฟนเลยค่ะ เห็นแค่ในเฟสเท่านั้น)
เราเลยไม่รู้ว่าปัญหาจริงๆมันอยู่ตรงไหน เราควรเลิกมั้ย
เราแคร์ทั้งสองฝ่าย แฟนก็ไม่เคยก้าวก่ายหรือชวนทะเลาะเรื่องที่บ้านเลยค่ะ เป็นคนห้ามไม่อยากให้เราบอกเรื่องคบกับที่บ้านด้วยซ้ำเพราะรู้ว่าจะมีปัญหา
เขาเคยพูดว่าโฟกัสแค่เราเป็นหลัก
อยากฟังความเห็นของทุกคนนะคะ ขอบคุณค่ะ^^
คบกับแฟนมาเกิน 5 ปี แต่ต้องทำตัวเหมือนไม่มีเมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่บ้าน?
ขอเล่ารายละเอียดเล็กน้อยนะคะ
เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ม.ปลายค่ะ(เป็นแฟนคนแรกของเรา) รวมเวลาจนถึงตอนนี้ก็เกิน5ปีแล้ว ครั้งแรกที่บอกที่บ้านว่ามีแฟนเขาก็อยากให้เลิกค่ะ ให้เหตุผลว่าควรสนใจเรื่องเรียน เตรียมตัวเข้ามหาลัย ตอนแรกเราก็ยอมเลิก แต่สักพักใหญ่ๆก็กลับมาคบกันอีก เลยตัดสินใจปิดบังที่บ้าน คบกันมาเรื่อยๆจนเรียนมหาลัยเลยตัดสินใจบอกที่บ้านอีกรอบ เพราะมั่นใจว่าเราพิสูจน์ให้ที่บ้านเห็นได้แล้วว่าเราสามารถแยกแยะเรื่องเรียนกับเรื่องแฟนได้ วินาทีที่บอกไปบรรกาศดูจริงจังมาก ที่บ้านก็พูดในเชิงของความเป็นห่วงเรื่องชู้สาว sexก่อนวัยอันควร(ที่บ้านมีความคิดไม่อยากให้มีsexก่อนแต่งงานเพราะคิดว่าเป็นผู้หญิงยังไงก็เสียหาย) กลัวเราเสียใจในอนาคต พื้นฐานครอบครัวของแฟนดีพอมั้ย เป็นต้น เราก็เข้าใจ และรับปากว่าจะไม่ทำผิดในเรื่องที่พ่อแม่เป็นห่วง สรุปคือที่บ้านให้คบต่อได้ค่ะ
เราเลยเข้าใจไปเองว่าพ่อแม่น่าจะโอเคแล้ว เลยพูดถึงแฟนให้เขาฟังปกติ จนหลายครั้งเข้าเราสัมผัสได้ว่าทุกครั้งที่พูดถึงแฟนที่บ้านจะตึงๆ ไม่ตอบ และเปลี่ยนเรื่อง มีครั้งนึงที่จู่ๆก็ทะเลาะกับที่บ้านเรื่องแฟนขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เราเลยไม่พูดถึงแฟนอีกเลย tagชื่อแฟนในเม้นเฟสบุคก็เป็นปัญหา ขึ้นสถานะกันในเฟสก็ไม่ได้ ลงรูปก็ไม่ได้ เวลาโทรคุยกันก็ต้องแอบคุย เขาไม่ได้พูดห้ามหรอกค่ะว่าห้ามคุยกันห้ามแสดงสถานะในFBแต่พฤติกรรมหลายๆอย่างที่แสดงออกมาเรารู้ด้วยตัวเองว่าถ้าทำเขาจะไม่โอเคมากๆ เป็นแบบนี้มาตลอดจนเราเรียนจบ และจนถึงทุกวันนี้
เลยมีความคิดอยากจะคุยกับพ่อแม่จริงจังเรื่องนี้ ไม่รู้เขาจะเคืองมั้ย แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะไปหาไปเจอไม่ได้ แสดงตัวตนแบบคู่อื่นไม่ได้
ที่บ้านทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกที่ดีมาตลอดพลาดแค่ตรงที่คบกับแฟนคนนี้(ที่บ้านไม่เคยเจอแฟนเลยค่ะ เห็นแค่ในเฟสเท่านั้น)
เราเลยไม่รู้ว่าปัญหาจริงๆมันอยู่ตรงไหน เราควรเลิกมั้ย
เราแคร์ทั้งสองฝ่าย แฟนก็ไม่เคยก้าวก่ายหรือชวนทะเลาะเรื่องที่บ้านเลยค่ะ เป็นคนห้ามไม่อยากให้เราบอกเรื่องคบกับที่บ้านด้วยซ้ำเพราะรู้ว่าจะมีปัญหา
เขาเคยพูดว่าโฟกัสแค่เราเป็นหลัก
อยากฟังความเห็นของทุกคนนะคะ ขอบคุณค่ะ^^