ขออนุญาตแลกเปลี่ยนความเข้าใจและประสบการณ์ของบุคคลที่ได้พบเห็นกระทู้นี้นะครับ(รบกวนเสียสละเวลาอ่านสักนิดนะครับ)
ผมเป็นเพศที่สาม อายุ 22 ปี หน้าตาพอดูได้ ที่ออกแนวเกย์ ภายนอกไม่ออกสาว ไม่ตุ้งติ้ง ไม่อยากเล่นแอพต่างๆ เพราะเคยเจอแบบคุยแบบเหมือนจะนัด... ตั้งแต่รู้จักกันเลย ดูรีบร้อนไปหมดแต่ละคำถาม และที่สำคัญผม(ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธุ์หรือจูบกับผู้ชายคนไหนเลยตั้งแต่เด็ก) ด้วยที่ตอนเด็กผมอาจจะยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร ต้องการแบบไหน ทำให้เหมือนพยายามหลีกเลี่ยงหรือมีแฟนเป็นผู้หญิง ความรักแบบเด็กๆตอนมัธยม ซึ่งพึ่งจะยอมรับว่าตัวเองชอบผู้ชายตอนอายุ 16 ปี และอยากจะเจอความรักแบบชายกับชายมาตลอด
แต่พอมาตอนนี้ปัจจุบันผมมีอายุ 22 ปี ด้วยที่ปัจจุบันเรียนจบป.ตรีแล้ว เคยคิดจะมีความรักตอนมหาลัย แต่ด้วยเราเรียนภาควันหยุด ทำงานไปด้วย ทำให้ต้องแบกรับหลายอย่าง เหนื่อยด้วย ส่วนใหญ่ก็เจอแต่เพื่อนในclassและคนในที่ทำงาน สุดท้ายการออกจากงานด้วยเหตุผลทางใจบางอย่าง และแล้วสถานโควิด-19 ทำให้ผมไม่ได้ไปหางานข้างนอกทำ ที่บ้านไม่อยากให้ผมไปทำตอนนี้ ผมเลยมาแบ่งเบางานที่บ้านและทำงานบ้านต่างๆ จนกว่าโควิดจะเบาบางและหมดไป ทุกวันพระ ผมจะไปตักบาตรตลอด ด้วยโควิดไม่ค่อยได้ไปวัดทำบุญ ปกติจะไปบ่อยมาก ช่วงแรกคือที่ไปเพราะอยากทำบุญ เพราะมันทำให้รู้สึกดี สบายใจยิ่งขึ้น พอหลังๆ อาจจะมีเหตุผลอื่นๆมาร่วมด้วยครับ เพราะผมแอบชอบผู้ชายคนนึง ภายนอกทุกคนใส่แมสก์ แต่เขาคือสเปคเลย ซึ่งเขาจะคอยเดินแบกย่ามตามพระมาตลอด ผมคิดว่าเขาไม่ใช่เด็กวัดนะครับ น่าจะเป็นเพื่อนของพระมากกว่า ด้วยดูหลายอย่างๆ เจอเขาแปบเดียวก็รู้สึกดีนะครับ แต่ถ้าสมหวังตามที่คิดสักนิดก็จะดีมากเลย อีก3เดือน จะครบ 1 ปีแล้วที่เจอเขา ก็ทำให้ผมสุขใจนิดๆนะครับในช่วงที่ไม่ได้ไปไหนเลย และเวลาว่าง ไม่มีอะไรทำแล้ว ก็จะดูหนังหรือซีรีย์ที่มีเนื้อเรื่องดีๆ มีความหมาย ทำให้ผมมีความรู้สึกว่าตัวผมนั้นจะมีความรักที่ดีกับผู้ชายที่รักเราและเราก็รักเขาสักครั้งไหม เหมือนที่เคยเห็นผ่านตาในโชเซียลต่างๆ หรือในหนังบ้างไหม และ หรือว่าตัวผมไม่เปิดรับใครเลยกันแน่ถึงไม่มีใครเลย
ความรักของเพศที่สาม ที่ไม่ONSและFWB
ผมเป็นเพศที่สาม อายุ 22 ปี หน้าตาพอดูได้ ที่ออกแนวเกย์ ภายนอกไม่ออกสาว ไม่ตุ้งติ้ง ไม่อยากเล่นแอพต่างๆ เพราะเคยเจอแบบคุยแบบเหมือนจะนัด... ตั้งแต่รู้จักกันเลย ดูรีบร้อนไปหมดแต่ละคำถาม และที่สำคัญผม(ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธุ์หรือจูบกับผู้ชายคนไหนเลยตั้งแต่เด็ก) ด้วยที่ตอนเด็กผมอาจจะยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไร ต้องการแบบไหน ทำให้เหมือนพยายามหลีกเลี่ยงหรือมีแฟนเป็นผู้หญิง ความรักแบบเด็กๆตอนมัธยม ซึ่งพึ่งจะยอมรับว่าตัวเองชอบผู้ชายตอนอายุ 16 ปี และอยากจะเจอความรักแบบชายกับชายมาตลอด
แต่พอมาตอนนี้ปัจจุบันผมมีอายุ 22 ปี ด้วยที่ปัจจุบันเรียนจบป.ตรีแล้ว เคยคิดจะมีความรักตอนมหาลัย แต่ด้วยเราเรียนภาควันหยุด ทำงานไปด้วย ทำให้ต้องแบกรับหลายอย่าง เหนื่อยด้วย ส่วนใหญ่ก็เจอแต่เพื่อนในclassและคนในที่ทำงาน สุดท้ายการออกจากงานด้วยเหตุผลทางใจบางอย่าง และแล้วสถานโควิด-19 ทำให้ผมไม่ได้ไปหางานข้างนอกทำ ที่บ้านไม่อยากให้ผมไปทำตอนนี้ ผมเลยมาแบ่งเบางานที่บ้านและทำงานบ้านต่างๆ จนกว่าโควิดจะเบาบางและหมดไป ทุกวันพระ ผมจะไปตักบาตรตลอด ด้วยโควิดไม่ค่อยได้ไปวัดทำบุญ ปกติจะไปบ่อยมาก ช่วงแรกคือที่ไปเพราะอยากทำบุญ เพราะมันทำให้รู้สึกดี สบายใจยิ่งขึ้น พอหลังๆ อาจจะมีเหตุผลอื่นๆมาร่วมด้วยครับ เพราะผมแอบชอบผู้ชายคนนึง ภายนอกทุกคนใส่แมสก์ แต่เขาคือสเปคเลย ซึ่งเขาจะคอยเดินแบกย่ามตามพระมาตลอด ผมคิดว่าเขาไม่ใช่เด็กวัดนะครับ น่าจะเป็นเพื่อนของพระมากกว่า ด้วยดูหลายอย่างๆ เจอเขาแปบเดียวก็รู้สึกดีนะครับ แต่ถ้าสมหวังตามที่คิดสักนิดก็จะดีมากเลย อีก3เดือน จะครบ 1 ปีแล้วที่เจอเขา ก็ทำให้ผมสุขใจนิดๆนะครับในช่วงที่ไม่ได้ไปไหนเลย และเวลาว่าง ไม่มีอะไรทำแล้ว ก็จะดูหนังหรือซีรีย์ที่มีเนื้อเรื่องดีๆ มีความหมาย ทำให้ผมมีความรู้สึกว่าตัวผมนั้นจะมีความรักที่ดีกับผู้ชายที่รักเราและเราก็รักเขาสักครั้งไหม เหมือนที่เคยเห็นผ่านตาในโชเซียลต่างๆ หรือในหนังบ้างไหม และ หรือว่าตัวผมไม่เปิดรับใครเลยกันแน่ถึงไม่มีใครเลย