มีชายชราท่านนึง ทั้งชีวิตเป็นคนประหยัดจนถึงขั้นขี้เหนียว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ตอนยังแข็งแรงทำแต่งานได้เงินมาเท่าไหร่เก็บฝากธนาคารเกือบหมด แกบอกไว้กินไว้หาหมอตอนแก่
พอเข้าช่วงบั้นปลายชีวิตแกล้มลง และนอนเจ็บเดินไม่ได้ แทนที่ภรรยา หรือลูกคนที่มีพาวเวอร์ในการตัดสินใจจะพาไปรักษาตามอาการ แต่ภรรยาบอกว่าไม่อยากให้รักษาแล้ว ไปนอนโรงพยาบาลก็น่าจะค่าใช้จ่ายเยอะ(แล้วเงินก้อนใหญ่ที่แกเก็บมาทั้งชีวิตเพื่อไว้หาหมอหล่ะ?)
สุดท้ายอาการแกแย่ลงเรื่อยๆ จากที่พูดได้ตอนหลังก็ทำได้แค่หรี่ตามองลูกหลานที่มาดูใจ จนในที่สุดแกก็จากไป
จากที่ได้รับรู้เหตุการณ์นี้มา ทำให้ได้ข้อคิดว่าแม้เราจะมีเงินมากมายแค่ไหน แต่ในวันที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว นอกจากมีเงินแล้ว เรายังต้องมีคนดูแลที่เขารักเราจริงๆด้วย
คนที่รักเราจริงเขาจะทนเห็นเราทุกข์ทรมานไม่ได้ ถึงจะจากไปอย่างน้อยก็ต้องพาหาหมอ ไม่ใช่ปล่อยให้เจ็บปวดทรมานจนกว่าจะตายไปเอง สุดท้ายเงินก้อนนั้นนอกจากไม่ได้นำมารักษาตัวแกเองแล้ว ก็หายเงียบไปกับภรรยาและลูกคนที่ภรรยาเขารักมาก
ชายชราท่านนึง ออมเงินมาทั้งชีวิตเผื่อไว้รักษาตัวเองตอนช่วงสุดท้ายของชีวิต แต่?
พอเข้าช่วงบั้นปลายชีวิตแกล้มลง และนอนเจ็บเดินไม่ได้ แทนที่ภรรยา หรือลูกคนที่มีพาวเวอร์ในการตัดสินใจจะพาไปรักษาตามอาการ แต่ภรรยาบอกว่าไม่อยากให้รักษาแล้ว ไปนอนโรงพยาบาลก็น่าจะค่าใช้จ่ายเยอะ(แล้วเงินก้อนใหญ่ที่แกเก็บมาทั้งชีวิตเพื่อไว้หาหมอหล่ะ?)
สุดท้ายอาการแกแย่ลงเรื่อยๆ จากที่พูดได้ตอนหลังก็ทำได้แค่หรี่ตามองลูกหลานที่มาดูใจ จนในที่สุดแกก็จากไป
จากที่ได้รับรู้เหตุการณ์นี้มา ทำให้ได้ข้อคิดว่าแม้เราจะมีเงินมากมายแค่ไหน แต่ในวันที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว นอกจากมีเงินแล้ว เรายังต้องมีคนดูแลที่เขารักเราจริงๆด้วย
คนที่รักเราจริงเขาจะทนเห็นเราทุกข์ทรมานไม่ได้ ถึงจะจากไปอย่างน้อยก็ต้องพาหาหมอ ไม่ใช่ปล่อยให้เจ็บปวดทรมานจนกว่าจะตายไปเอง สุดท้ายเงินก้อนนั้นนอกจากไม่ได้นำมารักษาตัวแกเองแล้ว ก็หายเงียบไปกับภรรยาและลูกคนที่ภรรยาเขารักมาก