หนูมีเเฟนคนหนึ่งค่ะคบกันตอนนี้จะถึงปีเเล้วตลอดเวลาที่คบกันเขาทำร้ายตัวเองตลอดตอนทะเลาะ ตอนนี้ก็เหมือนกันค่ะ เเรกหนูก็เป็นห่วงนะคะ เเต่พอตอนนี้หนูเริ่มเบื่อกับการกระทำเขาเเล้วค่ะ ตัวหนูเองขี้น้อยใจค่อนข้างมากเลยค่ะ ตัวเขาเองก็เอาเเต่ห่วงตัวเองเเละสิ่งรอบข้าง หนูเป็นอย่างหลังที่เขานึกถึงตลอด หนูเคยวัดใจโดยการหนีออกจากบ้าน เเต่อย่างเเรกที่เขานึกถึงคือเพื่อน เขาไปหาเพื่อน เขาไม่คิดจะตามหาหนูเลยค่ะ หนูเอาเเต่น้อยใจ ร้องไห้ทุกวัน ตอนนี้หนูก็พยายามหาความสุขให้ตัวเองตอนอยู่กับเขานะคะ พยายามเเล้ว เเต่สิ่งเดียวที่เขาห่วงคือตัวเองค่ะ หนูพยายามเเล้ว พยายามไม่งอล ไม่ร้องไห้ไม่เสียใจ ไม่น้อยใจเวลาอยู่กับเขา  เเต่เขาก็ยังไม่เห็นใจ ไม่ห่วงความรู้สึกหนู จนล่าสุดเลิกงาน เขามารับหนู วันนั้นหนูเอาโน๊ตบุ๊คกลับไปทำงานด้วยเพราะฝึกงานอยู่ เขามารับเเล้วตอนกลับฝนตกหนักมาก เขาไม่คิดจะจอดรอหยุดไม่คิดว่าหนูจะหนาว เสื้อกันฝนกับเสื้อเเขนยาวก็ไม่ได้ใส่ ดีวีนนั้นที่เอาเเฟมสะสมงานกลับด้วยโน๊ตบุ๊คเลยไม่พัก  พอกลับบ้านหนูก็น้อยใจ ว่าทำไมเขาไม่เเคร์ไม่เป็นห่วงหนูบ้างเลย หนูพยายามขะจัดความรู้สึกของตัวเองไม่ให้ร้องเเล้วนะคะหนูพยายามอยู่คนเดียวไม่ร้อง เเต่หนูทนไม่ได้เลยร้องไห้ เเต่เขาเดินมาเห็น เขาเดินหนีไม่สนความรู้สึกหนูเลยค่ะ ละพอเขามาอีกทีก็ทะเลาะกัน เขาก็ทำร้ายตัวเอง ขึ้นเสียง ใช้อารมใส่หนู เป็นเเบบนี้อยู่ตลอด  เเรกๆก็พยายามเปลี่ยนเขาให้เลิกทำ คอยปลอบตอนทำร้ายตัวเอง  เเต่ตอนนี้หนูเหนื่อยเต็มที่เเล้วบางครั้งก็เจ็บตัว เคยปรึกษาคนรอบข้าง  ถ้าเพื่อนมันบอกว่าให้เลิกกับเขาถ้าเลิกได้ เพราะตัวหนูเองจะไม่มีความสุข ถามเเม่ เเม่บอก ถ้ารักเขาออกจากชีวิตเขาไม่ได้ ก็ทนๆไปก่อน เดี๋ยวสักวันพอห่างกัน ค่อยเลิกเด็ดขาด  
หนูควรทำไงดีคะ ตอนนี้อาทิตนี้ทั้งอาทิตร้องไห้ทุกวันเลย
ปล.ตอนนี้หนูเริ่มจะเป็นเเบบเขาเเล้วค่ะ เริ่มทุบตีตัวเอง 😭