อยากทราบประสบการณ์ของคู่สามีภรรยาที่แยกห้องนอนกัน
ว่ามีปัญหาอะไรตามมาบ้างหรือไม่
เพราะเรา(อายุ30) และสามี(อายุ50) เพิ่งตัดสินใจแยกห้องนอนกัน
แต่ยังสับสนว่าเราทำถูกมั๊ย เพราะตอนที่แม่เรารู้ แม่ไม่สบายใจเลย

เราอยู่ด้วยกัน 5ปี แต่งงานกันมาปีครึ่ง(ไม่มีลูก และไม่คิดจะมี)
ก่อนโควิด สามีทำงานประจำ ก็เข้านอนพร้อมกันปกติ
ตั้งแต่มีโควิด สามีต้องทำงานที่บ้าน90%
เป็นงานที่ต้องวีดีโอคอลให้คำปรึกษาลูกค้าจากหลายประเทศ
บางครั้งก็มีงานดึกมาก และเป็นเวลาที่เราเข้านอนแล้ว
การปิดเปิดประตู ดูหนังในโน๊ตบุ๊ค เล่นมือถือ เปิดไฟอ่านหนังสือ
บนที่นอน เป็นสิ่งที่ทำให้เราหลับไม่สนิท
รวมถึงสามีกรนบ้างบางคืน ก็ปลุกเราตื่น แล้วเราจะปวดหัว
และอารมณ์เกรี้ยวกราดมากในวันถัดมา

ตัวเราเองก็นอนดิ้นมากๆ โดนเฉพาะช่วงที่เวทเทรนนิ่ง
แล้วปวดตัว เราจะพลิกตัวหาท่าที่สบาย คือพลิกทุก10นาที
และตื่นมาฉี่อย่างน้อยคืนละ 2ครั้ง 
เวลาที่เราตื่นนอนก็คือเวลาที่สามีกำลังหลับลึก
เสียงทำโน่นนี่ในห้องก็กลายเป็นไปรบกวนสามี
เรื่องอุณหภูมิห้องก็เป็นปัญหา เพราะเราขี้หนาว ส่วนสามีขี้ร้อน

ก็เลยลองแยกกันนอนมาสักพักแล้ว
สรุปว่าคุณภาพการนอนของเราทั้งสองคนดีขึ้นมาก
พอนอนหลับเพียงพอ ตัวเราเองก็ไม่อารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนที่ผ่านมา
รู้สึกสบายตัวที่ไม่ต้องค่อยๆย่องเบา ลุกเข้าห้องน้ำคืนละ2-3รอบ
เพราะกลัวสามีจะตื่น เราเองก็หลับสบายเพราะไม่มีใครกรนใส่หู
ตอนกำลังหลับลึกช่วงตี3ตี4

ตอนนี้กำลังคิดว่าคงต้องเติมเต็มช่องว่าง ด้วยการใช้เวลาร่วมกัน
ในการทำกิจกรรมอื่น โดยการออกไปเดินด้วยกัน นั่งกินข้าวด้วยกัน
นั่งรถออกไปซื้อของด้วยกัน เพื่อจะได้ใช้เวลาและคุยกันไม่น้อยเกินไป

เรื่องกิจกรรมทางเพศ เราทั้งคู่น่าจะเดินทางมาถึงช่วงที่
Oxytocinทำงานแล้ว ถึงไม่ค่อยมีเซ็กส์กัน แต่ก็ยังรู้สึกถึงความรัก
ความอบอุ่น ความหวังดีต่อกัน เรายังจุ๊บกันบ่อยๆ ยังกอดกัน
ยังบอกรักกันตลอด ก็เลยคิดว่าการแยกห้องนอนกันไม่น่าจะมีปัญหา

แต่ก็อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่น ว่ามีความคิด หรือประสบการณ์
ในด้านนี้อย่างไรบ้าง เผื่อว่าเราคิดผิด จะได้หาทางปรับปรุงค่ะ

ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ