สับสนกับตัวเองฉันเป็นอะไร

สวัสดีค่ะเรารู้สึกว่าตัวเองผิดปกติมาสักพักนึงแล้ว เรากังวลเกินไปไปกลัวว่าสิ่งที่ทำจะผิดเพราะว่าที่บ้านชอบบอกว่าเราผิดเราไม่ดีถ้าเราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ แต่เราเป็นคนดื้อถ้าถูกบังคับมากๆเราจะไม่ทำไปรร.ก็ไม่ค่อยมีคนชอบเพราะปลีกตัวออกจากสังคมเช่น นั่งกินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว ทำงานคนเดียว เรากลัวการเข้าสังคมมากเพราะตอนเด็กๆเราเข้ากับเพื่อนไม่ได้เราถูกคนบูลลี่เรื่องรูปลักษณ์ต่างๆ เรื่องโรคหัวใจที่เราเป็นที่บ้านก็ไม่ค่อยใส่ใจเวลาเราป่วยก็ไม่ให้พักบอกให้เราไปรร.ถ้าอาการไม่ดีให้ขอยาที่คุณครู พ่อเราก็มีครอบครัวใหม่ไม่ค่อยได้ดูแล แม่เราก็มีปัญหาชีวิตไม่ได้ดูแลเรา เราอยู่กับคนแก่ที่หัวโบราณเราพูดอะไรไปก็ไม่ค่อยเชื่อ เวลาเราเกรดตกเราก็จะโดนว่าว่าทำไมทำไม่ได้ ทำไมไม่เคยทำอะไรให้พวกเค้าภูมิใจเลย เราเริ่มรู้ตัวว่าเครียดตอนป.4แต่ไม่เคยบอกให้ใครฟังเพราะกลัวโดนด่า เราเริ่มเกลียดตัวเองเกลียดคนอื่น เริ่มทำร้ายตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัว การกอดตัวเองแล้วบีบแขนตัวเองแรงมากบางทีเล็บจิกจนเป็นรอย เริ่มต่อยนั่นนี่เพื่อระบายอารมณ์เวลาโดนด่าหรือกดดัน ร้องให้แบบหยุดไม่ได้ตอนกลางคืนเราจะนอนไม่หลับเพราะคิดแต่เรื่องที่ทำให้เสียใจแบบหยุดไม่ได้ แต่เหตุการณ์เริ่มมาดีขึ้นตอนเราขึ้นม.1เพราะเราคิดว่าไม่ต้องมีใครมาดูแลก็ได้เราดูแลตัวเองได้แต่พอขึ้นม.2มันก็เริ่มแย่ลงอีกเพราะเรื่องของครอบครัว เราเริ่มคิดมากขึ้นเรื่อยจนทะเลาะกับตัวเอง้หมือนมี2คนในตัวเองเราเริ่มทำให้ตัวเองเข้าสังคมเป็นคนสดใสเฮาฮาเราเริ่มมีเพื่อนและพูดเยอะขึ้นแต่ไม่มีใครรู้ปัญหาที่เราเป็นแล้วเราก็เริ่มไม่เป็นตัวเอง พอกลับบ้านมาอยู่เงียบๆคนเดียวความรู้สึกเหมือนเราค่อยๆคิดเรื่องต่างๆเยอะขึ้นๆจนบางทีปวดหัวเราบอกตัวเองตลอดว่า อย่าคิดๆกลับเข้าไปสิเราเป็นคนร่าเริงสดใสนะแต่ช่วงนั้นยังไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่ จนม.ปลาย แล้วมีโควิดเข้ามาเราได้อยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย เราทะเลาะกับที่บ้านทุกวันจนเราชินถึงขั้นบางทีโดนด่าแล้วหัวเราะทั้งๆที่เราโกรธและเสียใจอยู่น้ำตาเราไหลแต่เรากลับหัวเราะเริ่มหนักขึ้นเวลาครูด่าครูบ่นเราก็หังเราะทั้งๆที่หงุดหงิด เริ่มหัวเราะเวลามีเรื่องแย่ๆ หรือบางทีก็ร้องให้ออกมาโดยไม่ทราบสาเหตุมันมีแต่คำว่ากลัวๆๆๆๆๆๆวนอยู่ในหัวเราจนเราอยากทุบสมองตัวเองตอนนี้เรายังพอหยุดได้ถ้าเรารู้ตัว เราคิดมากแทบตลอดเวลา เราเป็นอะไรแล้วเราควรจัดการตัวเองยังไงดีเราไม่อยากให้คนรอบตัวมองว่าเราไม่ปกติ