กระทู้นี้อยากแชร์ความรู้สึก และชวนมาดูกันสำหรับคนที่ยังไม่เคยได้ดู (มีสปอยบ้างแต่พยายามเขียนแบบกว้างๆไม่เจาะจงมาก)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดังมากเมื่อ 2 ปี ก่อน ซึ่งตอนนั้นเราลองเปิดดูไปตอนนึงแล้วรู้สึกไม่ดึงดูดเลย เปิดเรื่องมาแบบงงๆ โดยตัวเอกที่เป็นปรมาจารย์ลัทธิมารถูกชุบชีวิตขึ้นมาหลังจากตายไปแล้ว 16 ปี แล้วก็สู้ๆปราบผีกันไป เหมือนจะเข้าใจแต่งงตัวละครที่ขยันโผล่มาเยอะไปหมด เลยเลิกดูไป ตัวเราไม่ค่อยดูซีรีย์จีนเท่าไหร่ เดือนที่แล้วฟลุคๆเหมือนเด้งขึ้นมาตอนเล่นเน็ต เลยลองอ่านรีวิวดู เห็นเค้าว่าเปิดเรื่องจะงงอยู่ 2 ตอนแรก (ซึ่งเราว่าเลือกเล่าเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยดีนะ คนเทเพราะตอนแรกน่าจะเยอะอยู่) หลังจากนั้นจะไม่งงเพราะซีรีย์จะเล่าย้อนอดีตให้ดู ก็เลยลองเปิดดูซะหน่อย
จักรวาลในเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายกำลังภายในแบบมังกรหยก แต่เป็นโลกที่มีภูตผีปีศาจ มีการบำเพ็ญตนจนกลายเป็นเซียนได้ มีของวิเศษ ถ้าให้เทียบคล้ายที่สุดกับเรื่องที่คนไทยทุกคนรู้จักน่าจะประมาณ ไซอิ๋ว คืออ้างอิงจากพวกตำนานจีนโบราณ เทพเซียน ปีศาจ แต่ในจักรวาลเรื่องนี้จะมีตระกูลเซียนผู้บำเพ็ญตนมากมาย มีตระกูลใหญ่ๆต้นเรื่อง 5 ตระกูลคอยดูแลอาณาเขตของตน ซึ่งมีความสำคัญทุกตระกูลตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง ตระกูลเซียนพวกนี้เป็นเหมือนนักพรต ช่วยชาวบ้านปราบภูตผี
ทนดูไปจนถึง ep.3-4 ก็โดนตกด้วยรอยยิ้มสดใสของตัวเอก(เว่ยอิง) แต่ด้วยเนื้อเรื่องคือยังเนือยๆ มีฉากจิ้นวายตลกๆมาเป็นระยะแต่ไม่ได้ถึงกับมากเกินไปเพราะปกติเราก็ไม่ได้ดูซีรีย์วายเหมือนกัน แต่เราดูพวกการ์ตูนโชเน็นอยู่แล้ว โม้เม้นคู่นี้ช่วงแรกๆจะอารมณ์กวนๆกันเหมือนการ์ตูนโชเน็น เราก็ดูเรื่อยๆแต่ยังไม่ติด --- อันนี้พอดูจบมาหาข้อมูลที่หลัง คือ ช่วงแรกๆซีรีย์เพิ่มบท เพิ่มปม เพิ่มเส้นเรื่อง มาจากนิยายค่อนข้างเยอะ ซึ่งเราว่าส่วนนี้แหละที่ทำให้ช่วงแรกมันเนือย และจากเดิมที่เส้นเรื่องปมเยอะอยู่แล้วนี่ก็เพิ่มปมให้งงเข้าไปอีก
พอถึง ep. 14-15 เท่านั้นแหละ ที่ตระกูลเวินต้องการยึดอำนาจตระกูลเซียนอื่นๆ ทำให้เกิดการตายและการสูญเสียมากมาย ก็ถึงกับหยุดดูไม่ได้ เพราะความดราม่ามารัวๆไม่หยุดยั้ง จนจบพาร์ทอดีตที่ ep.33 คือสงสารเว่ยอิงมาก คนดีไม่มีที่ยืนในสังคมแท้ๆ ดำเนินเรื่องค่อนข้างเครียดแทบไม่ผ่อนคลาย จนจบพาร์ทอดีตที่การตายของตัวเอก (เว่ยอิง)
พอเข้าสู่พาร์ทปัจจุบัน ตัวเอกเว่ยอิงได้รับการชุบชีวิตขึ้นมาแบบงงๆ Theme ของเรื่องจึงเปลี่ยนเป็นแนวสืบสวนแทน พาร์ทนี้คือเหมือนดูโคนัน ตอนดูครั้งแรกเรายังปรับอารมณ์จากพาร์ทอดีตไม่ได้ เลยรู้สึกว่าซีรีย์ทำดรอปลง แต่จริงๆพอมาดูใหม่คือมันเป็นเพราะเป็นคนละ theme กัน (มารู้ทีหลังว่าในนิยายจะเล่าโดยตัดสลับอดีตกับปัจจุบัน คุม theme สืบสวนแฟนตาซีแทรกดราม่า พอซีรีย์เลือกที่จะเล่าอดีตรวดเดียวเพราะกลัวคนงง เลยทำให้ theme โดด อารมณ์เลยโดด)
เหตุผลอะไรทำให้ Move on ไม่ได้สำหรับเรา?
1. ตอนดูครั้งแรกเลยคือประทับใจตัวเอก เว่ยอิง มากๆ เรียกว่าเป็นฮีโร่ในอุดมคติเลย เก่งและฉลาดโดดเด่นจากตัวละครอื่น และยังตั้งใจทำแต่ความดี แม้ชีวิตในพาร์ทอดีตจะล่มจม ทุกครั้งที่มีสอง choice ให้เค้าเลือก ระหว่าง “ความถูกต้อง” กับ “การทำตามพรรคพวกเพื่อให้ชีวิตมันง่าย” แม้หลายครั้งเค้าจะคิดลังเลในใจ แต่สุดท้ายเค้าจะเลือกความถูกต้องเสมอ แม้ว่าทุกครั้งจะทำให้ตัวเขาและครอบครัวได้รับความเดือดร้อนทุกครั้ง เค้าช่วยคนที่สมควรได้รับการช่วยเหลือเสมอ โดยไม่แบ่งพรรคพวก ไม่แบ่งชนชั้น ซึ่งเป็นเหตุให้ขัดแย้งกับพรรคพวกตัวเอง (ตรงจุดนี้เราอินมากเพราะคนส่วนใหญ่ในสังคม มันเอาพรรคพวกตัวเองเป็นที่ตั้งจนไม่สนความถูกต้อง และสุดท้ายผลประโยฃน์ระยะสั้นก็จะกลับกลายเป็นผลเสียระยะยาว สร้างสังคมแย่ๆให้ลูกหลานสืบไป)
2. เนื้อเรื่องในอดีตคือชีวิตเว่ยอิงรันทดมากตั้งแต่เกิดเรื่องกับครอบครัว จนเลือกเดินทางที่ไปคิดค้นวิชาสายมาร เอาแรงอาฆาตของพวกผีมาใช้ต่อสู้ สร้างของวิเศษขึ้นมาเอง ตอนที่ไปช่วยทุกคนรบกับตระกูลเวิน ก็ไม่มีใครกล้าว่ากล้าทำอะไรต่อหน้า แต่พอกำจัดตระกูลเวินไปได้ซักพัก คนก็เริ่มหันมาโจมตีเว่ยอิงแทน เพราะเว่ยอิงมีวิชามาร มีของวิเศษที่ใครก็อยากได้ ทุกคนเลยกลัว เกิดการปลุกปั่นให้โดนเกลียด จนเกิดโศกนาฎกรรมในครอบครัวขึ้นอีกรอบ ตรงนี้แหละที่ทำให้สงสารตัวละครนี้มากๆ และซีรีย์ขยี้ดราม่าเยอะมาก แม้ตอนหลังเว่ยอิงจะได้กลับมามีชีวิตใหม่ คนดูก็จะรู้สึกว่ามันก็เหมือนมีบาดแผลที่ไม่มีวันหาย ทำให้คนดูสงสารและรักตัวละครนี้มากๆ ตามสไตล์แนวเรื่องแบบ Tragic Hero อย่างเรื่องมังกรหยกภาค 2 ที่พระเอกแขนขาดนี่เราก็สงสารมาก สร้างมาหลายเว่อร์ชั่นก็ตามดู เพราะเนื้อเรื่องสไตล์นี้มันทำให้คนสงสารมากๆ มันคือแผลที่ไม่มีวันหายจากใจคนดู เป็นจิตวิทยาทำให้คนรักตัวละครตัวนี้มากๆ
3. ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว พี่น้อง ที่ซีรีย์ปูให้ความสำคัญมากๆตอนต้นเรื่อง สุดท้ายมันไม่ได้ถึงกับ happy ending แต่มันก็เป็นไปตามที่ควรจะเป็นแล้ว คนที่มีอุดมการณ์ความเชื่อต่างกัน ย่อมต้องแยกย้ายไปตามเส้นทางที่ตนเลือก สนิทกันมากไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันจนเกิดเรื่องอีกเปล่าๆ ซึ่งการจบแบบนี้ยิ่งทำให้คนดูไม่สมใจ คนดูย่อมอยากให้ตัวละครที่ตัวเองรักกลับมาเป็นเหมือนเดิม การไม่สมใจยิ่งทำให้ move on ไม่ได้ เหมือนมีอะไรติดค้างคาอยู่
4. ฉากจบที่เหมือนจะเว่ยอิงตัดสินใจออกเดินทางไปท่องโลกคนเดียว ทั้งๆที่ตัวละครตัวนี้ตอนเด็กมีปมเป็นเด็กเร่ร่อน ลึกๆเค้ามีปมเป็นคนที่ต้องการบ้านและครอบครัวหรือคนรักอย่างมาก และเป็นคนขี้เหงามากแม้จะพยายามไม่แสดงออกตรงๆ สังเกตุจากที่เค้ารักบ้านเค้าที่ท่าเรือมากๆ ตอนที่ต้องแยกไปอยู่กับคนอีกกลุ่ม คือ คิดถึงท่าเรือบ่อยมากๆ เรารู้สึกว่า ตัวละครตัวนี้รักอิสระและชอบผจญภัยแต่ไม่ได้อยากเป็นคนเร่ร่อนไร้บ้านนะ ดังนั้นแม้ตอนจบจะมีเสียงเรียกจากหลานจ้าน แต่ซีรีย์ไม่แสดงให้เห็นภาพ ไม่มีฉากเจอกัน ทำให้คนดูไม่สมใจยิ่งทำให้ move on ไม่ได้ เหมือนมีอะไรติดค้างคาอยู่
5. ความสัมพันธ์ระหว่างคู่เว่ยอิงและหลานจ้านที่ซ่อนไว้ในซีรีย์ ต้องบอกว่ารอบแรกที่เราดูเรื่องนี้ เราไม่ได้รู้สึกว่าสองคนนี้เค้ารักกันแบบคนรักนะ เราเชื่อตามหน้าหนังที่โฆษณาว่าเป็นมิตรภาพลูกผู้ชายสไตล์การ์ตูนโชเน็น โอเคมันอาจจะมีบางฉากที่ชวนจิ้น แต่การดูรอบแรกเราไม่ได้รู้สึกว่าเค้าตั้งใจให้สองคนนี้รักกันตามนิยาย อีกอย่างตัวละครหลานจ้านคือแทบจะไม่มีบทพูดเลย และแทบไม่แสดงออกทางสีหน้าเลยด้วย (เป็นไปตามบทประพันธ์ในนิยาย) มีไม่กี่ฉากจริงๆที่มีการแสดงออกจากสีหน้าให้เห็นชัดๆหน่อย ดังนั้นถ้าไม่ close up หน้าหลานจ้าน เราจะไม่มองเค้าเลย เพราะเค้าไม่มีบทพูด เวลาอยู่ในเฟรมกับคนที่มีบทพูด แน่นอนว่าเราต้องมองแต่ตัวละครที่กำลังพูดอยู่ รอบแรกที่ดูเรารู้สึกว่าเป็นตัวละครที่เหมือนจะสำคัญแต่บทน้อยมากและไม่ได้น่าสนใจเท่าไหร่ แต่ต้องบอกว่าจริงๆพอมาดูดีๆหลายๆรอบ ทั้งสายตาของหลานจ้านและเว่ยอิง และคำพูดอ้อมๆ การกระทำที่เค้าทำตลอดเรื่อง มันมีนัยยะทั้งนั้น สรุปคือเค้าตั้งใจทำให้รักกันแบบคนรักตามนิยายนั่นแหละ และก็รักกันมากด้วย แต่ซีรีย์ซ่อนเอาไว้ให้ผ่านเซนเซอร์ เพราะจีนห้ามทำแนวรักร่วมเพศ เค้าซ่อนไว้อย่างดีแถมพอมาแปลเป็นภาษาไทยยิ่งโดนกลบหนัก เพราะบางคำพูดพอแปลเป็นไทยแล้วความหมายเพี้ยนไปเลย การที่ซ่อนอะไรแบบนี้ไว้ทำให้คนดูยังรู้สึกมีอะไรให้ค้นหาต่อ ยิ่งทำให้ กลับไปดูใหม่ move on ไม่ได้
6. ปมบางเรื่องไม่ได้ถูกเฉลยในซีรีย์ จริงๆเราว่าเค้าทำไม่ค่อยดีนะตรงนี้ แต่กลายเป็นว่าคนต้องไปสืบเสาะต่อว่าตกลงมันยังไง ไปหานิยายมาอ่านหรือไปหาสปอยในเนต เลยเหมือน move on ไม่ได้
7. ด้วยความที่เรื่องนี้ดังมากๆ ทำให้มีฉบับนิยาย อนิเมะ มังงะ radio drama ให้คนดูไปเสพต่อ กลายเป็น move on เป็นวงกลม
8. ตัวละครทุกตัวแม้แต่ตัวร้าย มีเรื่องราว มีภูมิหลังของตัวเอง เล่าว่าทำไมถึงทำแบบนี้ ซึ่งหลายๆคนก็น่าสงสารและน่าเห็นใจ
เหตุผลเท่าที่คิดออกก็มีเท่านี้ แต่ทั้งนี้ซีรีย์เรื่องนี้มีจุดบกพร่องอยู่พอสมควร เช่น
1. การปรับบทเพื่อให้ผ่านเซนเซอร์จีน เนื้อเรื่องของเรื่องนี้โดนเซนเซอร์หลายอย่างอยู่ เราว่าจุดหลักที่ทำให้ต้องเบี่ยงเรื่องซะเยอะเลยคือ เรื่องการใช้วิชามาร การฟื้นคืนชีพมนุษย์ คืนชีพศพ มนต์ดำภูติผี คือทางจีนจะมีกฎเรื่องสื่อแนวนี้อยู่ ซีรีย์เลยปรับบทพอสมควร บางอย่างเลยรู้สึกเหมือนแถๆ เวลาดูก็พยายามเชื่อตามที่ซีรีย์บอก ถ้าคิดเยอะจะรู้สึกไม่สนุกเอา นอกจากนี้เนื่องจากนิยายเป็นแนววายก็มีการปรับบทกันอีก การปรับบทต่างๆให้ผ่านเซนเซอร์ แต่ทางทีมสร้างยังอยากเก็บฉากสำคัญๆในนิยายไว้ ทำให้บางฉากดูแล้วแปลกๆ เหมือนแก้บทฉาก A แต่ดันไม่แก้บทฉาก B ตามไปด้วย หรือแก้แล้วแต่ยังแปลกๆอยู่ หรือแก้แล้วทำให้ตัวละครบางตัวมีการกระทำที่โดดเกินนิสัยตัวเองเกินไปบ้างในบางฉาก
2. ฉากต่อสู้โดยเฉพาะฉากที่สู้เป็นหมู่คณะ รบกันเยอะๆ เราว่าทำได้ค่อนข้างไม่ดีเอาเลยทีเดียว โดยเฉพาะฉากที่ต้อง epic ที่สุดคือง่อยมาก ซีรีย์เรื่องนี้ทำได้ดีในส่วนของดราม่ามากกว่า ส่วนฉากสู้กันตัวต่อตัวก็พอได้อยู่
3. ซีรีย์ไปขยายความส่วนพาร์ทอดีตซึ่งเป็นดราม่าซะเยอะ (เหมือนเป็นงานถนัด) แต่มีข้อจำกัดตรงที่ต้นฉบับนิยายมันไม่ได้เล่าต่อเนื่องขนาดนั้น พาร์ทอดีตถูกเล่าเป็นช่วงๆโดยไม่ได้เล่าเรียงทั้งหมด แต่เล่าเฉพาะฉากที่มีผลต่อการเฉลยปมเรื่อง ดังนั้นซีรีย์ต้องมโนเรื่องในอดีตให้ต่อเนื่องเอง หรือพวกฉากต่อสู้ที่ถูกเล่าในนิยายผ่านๆหรือไม่ได้ถูกเล่า ก็ต้องมาทำเพิ่มเอง ก็จะเห็นจุดที่ทำได้ไม่ค่อยดีอยู่บ้าง
4. การแปลไทย มีแปลผิด หรือแปลเพี้ยนเล็กน้อยจนทำให้คนดูเข้าใจผิด หรือสงสัย อยู่พอสมควร ทั้งฉากที่สำคัญและไม่สำคัญ และเรื่องนี้มีการพูดหรือการกระทำแฝงนัยยะเยอะ เลยทำให้เสียอรรถรสตรงนี้ไป
สรุปทั้งหลายทั้งมวล เป็นซีรีย์ที่มีทั้งส่วนดีและส่วนบกพร่อง แต่ส่วนที่ดี ดีงามมาก เล่นกับอารณ์ความรู้สึกคนดูได้ลึก จน move on ได้ยากมากๆ ยิ่งตอนนี้คืออนิเมะภาคสุดท้ายกำลังทยอยออกด้วย เรามาดูตอนซีรีย์ออกมานานแล้ว แต่ก็ยังอยากแชร์ความรู้สึกไว้ เผื่อใครอยากจะมาดูตอนตลาดวายแล้วเหมือนเราแล้วมาหาอ่านกระทู้ในนี้
(มี Spoil กว้างๆ)แชร์ความรู้สึก+ชวนดูซีรีย์จีน ปรมาจารย์ลัทธิมาร (พึ่งได้ดู จนหลงอยู่ในกูซู move on ไม่ได้เป็นเดือนแล้ว)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดังมากเมื่อ 2 ปี ก่อน ซึ่งตอนนั้นเราลองเปิดดูไปตอนนึงแล้วรู้สึกไม่ดึงดูดเลย เปิดเรื่องมาแบบงงๆ โดยตัวเอกที่เป็นปรมาจารย์ลัทธิมารถูกชุบชีวิตขึ้นมาหลังจากตายไปแล้ว 16 ปี แล้วก็สู้ๆปราบผีกันไป เหมือนจะเข้าใจแต่งงตัวละครที่ขยันโผล่มาเยอะไปหมด เลยเลิกดูไป ตัวเราไม่ค่อยดูซีรีย์จีนเท่าไหร่ เดือนที่แล้วฟลุคๆเหมือนเด้งขึ้นมาตอนเล่นเน็ต เลยลองอ่านรีวิวดู เห็นเค้าว่าเปิดเรื่องจะงงอยู่ 2 ตอนแรก (ซึ่งเราว่าเลือกเล่าเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยดีนะ คนเทเพราะตอนแรกน่าจะเยอะอยู่) หลังจากนั้นจะไม่งงเพราะซีรีย์จะเล่าย้อนอดีตให้ดู ก็เลยลองเปิดดูซะหน่อย
จักรวาลในเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายกำลังภายในแบบมังกรหยก แต่เป็นโลกที่มีภูตผีปีศาจ มีการบำเพ็ญตนจนกลายเป็นเซียนได้ มีของวิเศษ ถ้าให้เทียบคล้ายที่สุดกับเรื่องที่คนไทยทุกคนรู้จักน่าจะประมาณ ไซอิ๋ว คืออ้างอิงจากพวกตำนานจีนโบราณ เทพเซียน ปีศาจ แต่ในจักรวาลเรื่องนี้จะมีตระกูลเซียนผู้บำเพ็ญตนมากมาย มีตระกูลใหญ่ๆต้นเรื่อง 5 ตระกูลคอยดูแลอาณาเขตของตน ซึ่งมีความสำคัญทุกตระกูลตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง ตระกูลเซียนพวกนี้เป็นเหมือนนักพรต ช่วยชาวบ้านปราบภูตผี
ทนดูไปจนถึง ep.3-4 ก็โดนตกด้วยรอยยิ้มสดใสของตัวเอก(เว่ยอิง) แต่ด้วยเนื้อเรื่องคือยังเนือยๆ มีฉากจิ้นวายตลกๆมาเป็นระยะแต่ไม่ได้ถึงกับมากเกินไปเพราะปกติเราก็ไม่ได้ดูซีรีย์วายเหมือนกัน แต่เราดูพวกการ์ตูนโชเน็นอยู่แล้ว โม้เม้นคู่นี้ช่วงแรกๆจะอารมณ์กวนๆกันเหมือนการ์ตูนโชเน็น เราก็ดูเรื่อยๆแต่ยังไม่ติด --- อันนี้พอดูจบมาหาข้อมูลที่หลัง คือ ช่วงแรกๆซีรีย์เพิ่มบท เพิ่มปม เพิ่มเส้นเรื่อง มาจากนิยายค่อนข้างเยอะ ซึ่งเราว่าส่วนนี้แหละที่ทำให้ช่วงแรกมันเนือย และจากเดิมที่เส้นเรื่องปมเยอะอยู่แล้วนี่ก็เพิ่มปมให้งงเข้าไปอีก
พอถึง ep. 14-15 เท่านั้นแหละ ที่ตระกูลเวินต้องการยึดอำนาจตระกูลเซียนอื่นๆ ทำให้เกิดการตายและการสูญเสียมากมาย ก็ถึงกับหยุดดูไม่ได้ เพราะความดราม่ามารัวๆไม่หยุดยั้ง จนจบพาร์ทอดีตที่ ep.33 คือสงสารเว่ยอิงมาก คนดีไม่มีที่ยืนในสังคมแท้ๆ ดำเนินเรื่องค่อนข้างเครียดแทบไม่ผ่อนคลาย จนจบพาร์ทอดีตที่การตายของตัวเอก (เว่ยอิง)
พอเข้าสู่พาร์ทปัจจุบัน ตัวเอกเว่ยอิงได้รับการชุบชีวิตขึ้นมาแบบงงๆ Theme ของเรื่องจึงเปลี่ยนเป็นแนวสืบสวนแทน พาร์ทนี้คือเหมือนดูโคนัน ตอนดูครั้งแรกเรายังปรับอารมณ์จากพาร์ทอดีตไม่ได้ เลยรู้สึกว่าซีรีย์ทำดรอปลง แต่จริงๆพอมาดูใหม่คือมันเป็นเพราะเป็นคนละ theme กัน (มารู้ทีหลังว่าในนิยายจะเล่าโดยตัดสลับอดีตกับปัจจุบัน คุม theme สืบสวนแฟนตาซีแทรกดราม่า พอซีรีย์เลือกที่จะเล่าอดีตรวดเดียวเพราะกลัวคนงง เลยทำให้ theme โดด อารมณ์เลยโดด)
เหตุผลอะไรทำให้ Move on ไม่ได้สำหรับเรา?
1. ตอนดูครั้งแรกเลยคือประทับใจตัวเอก เว่ยอิง มากๆ เรียกว่าเป็นฮีโร่ในอุดมคติเลย เก่งและฉลาดโดดเด่นจากตัวละครอื่น และยังตั้งใจทำแต่ความดี แม้ชีวิตในพาร์ทอดีตจะล่มจม ทุกครั้งที่มีสอง choice ให้เค้าเลือก ระหว่าง “ความถูกต้อง” กับ “การทำตามพรรคพวกเพื่อให้ชีวิตมันง่าย” แม้หลายครั้งเค้าจะคิดลังเลในใจ แต่สุดท้ายเค้าจะเลือกความถูกต้องเสมอ แม้ว่าทุกครั้งจะทำให้ตัวเขาและครอบครัวได้รับความเดือดร้อนทุกครั้ง เค้าช่วยคนที่สมควรได้รับการช่วยเหลือเสมอ โดยไม่แบ่งพรรคพวก ไม่แบ่งชนชั้น ซึ่งเป็นเหตุให้ขัดแย้งกับพรรคพวกตัวเอง (ตรงจุดนี้เราอินมากเพราะคนส่วนใหญ่ในสังคม มันเอาพรรคพวกตัวเองเป็นที่ตั้งจนไม่สนความถูกต้อง และสุดท้ายผลประโยฃน์ระยะสั้นก็จะกลับกลายเป็นผลเสียระยะยาว สร้างสังคมแย่ๆให้ลูกหลานสืบไป)
2. เนื้อเรื่องในอดีตคือชีวิตเว่ยอิงรันทดมากตั้งแต่เกิดเรื่องกับครอบครัว จนเลือกเดินทางที่ไปคิดค้นวิชาสายมาร เอาแรงอาฆาตของพวกผีมาใช้ต่อสู้ สร้างของวิเศษขึ้นมาเอง ตอนที่ไปช่วยทุกคนรบกับตระกูลเวิน ก็ไม่มีใครกล้าว่ากล้าทำอะไรต่อหน้า แต่พอกำจัดตระกูลเวินไปได้ซักพัก คนก็เริ่มหันมาโจมตีเว่ยอิงแทน เพราะเว่ยอิงมีวิชามาร มีของวิเศษที่ใครก็อยากได้ ทุกคนเลยกลัว เกิดการปลุกปั่นให้โดนเกลียด จนเกิดโศกนาฎกรรมในครอบครัวขึ้นอีกรอบ ตรงนี้แหละที่ทำให้สงสารตัวละครนี้มากๆ และซีรีย์ขยี้ดราม่าเยอะมาก แม้ตอนหลังเว่ยอิงจะได้กลับมามีชีวิตใหม่ คนดูก็จะรู้สึกว่ามันก็เหมือนมีบาดแผลที่ไม่มีวันหาย ทำให้คนดูสงสารและรักตัวละครนี้มากๆ ตามสไตล์แนวเรื่องแบบ Tragic Hero อย่างเรื่องมังกรหยกภาค 2 ที่พระเอกแขนขาดนี่เราก็สงสารมาก สร้างมาหลายเว่อร์ชั่นก็ตามดู เพราะเนื้อเรื่องสไตล์นี้มันทำให้คนสงสารมากๆ มันคือแผลที่ไม่มีวันหายจากใจคนดู เป็นจิตวิทยาทำให้คนรักตัวละครตัวนี้มากๆ
3. ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว พี่น้อง ที่ซีรีย์ปูให้ความสำคัญมากๆตอนต้นเรื่อง สุดท้ายมันไม่ได้ถึงกับ happy ending แต่มันก็เป็นไปตามที่ควรจะเป็นแล้ว คนที่มีอุดมการณ์ความเชื่อต่างกัน ย่อมต้องแยกย้ายไปตามเส้นทางที่ตนเลือก สนิทกันมากไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันจนเกิดเรื่องอีกเปล่าๆ ซึ่งการจบแบบนี้ยิ่งทำให้คนดูไม่สมใจ คนดูย่อมอยากให้ตัวละครที่ตัวเองรักกลับมาเป็นเหมือนเดิม การไม่สมใจยิ่งทำให้ move on ไม่ได้ เหมือนมีอะไรติดค้างคาอยู่
4. ฉากจบที่เหมือนจะเว่ยอิงตัดสินใจออกเดินทางไปท่องโลกคนเดียว ทั้งๆที่ตัวละครตัวนี้ตอนเด็กมีปมเป็นเด็กเร่ร่อน ลึกๆเค้ามีปมเป็นคนที่ต้องการบ้านและครอบครัวหรือคนรักอย่างมาก และเป็นคนขี้เหงามากแม้จะพยายามไม่แสดงออกตรงๆ สังเกตุจากที่เค้ารักบ้านเค้าที่ท่าเรือมากๆ ตอนที่ต้องแยกไปอยู่กับคนอีกกลุ่ม คือ คิดถึงท่าเรือบ่อยมากๆ เรารู้สึกว่า ตัวละครตัวนี้รักอิสระและชอบผจญภัยแต่ไม่ได้อยากเป็นคนเร่ร่อนไร้บ้านนะ ดังนั้นแม้ตอนจบจะมีเสียงเรียกจากหลานจ้าน แต่ซีรีย์ไม่แสดงให้เห็นภาพ ไม่มีฉากเจอกัน ทำให้คนดูไม่สมใจยิ่งทำให้ move on ไม่ได้ เหมือนมีอะไรติดค้างคาอยู่
5. ความสัมพันธ์ระหว่างคู่เว่ยอิงและหลานจ้านที่ซ่อนไว้ในซีรีย์ ต้องบอกว่ารอบแรกที่เราดูเรื่องนี้ เราไม่ได้รู้สึกว่าสองคนนี้เค้ารักกันแบบคนรักนะ เราเชื่อตามหน้าหนังที่โฆษณาว่าเป็นมิตรภาพลูกผู้ชายสไตล์การ์ตูนโชเน็น โอเคมันอาจจะมีบางฉากที่ชวนจิ้น แต่การดูรอบแรกเราไม่ได้รู้สึกว่าเค้าตั้งใจให้สองคนนี้รักกันตามนิยาย อีกอย่างตัวละครหลานจ้านคือแทบจะไม่มีบทพูดเลย และแทบไม่แสดงออกทางสีหน้าเลยด้วย (เป็นไปตามบทประพันธ์ในนิยาย) มีไม่กี่ฉากจริงๆที่มีการแสดงออกจากสีหน้าให้เห็นชัดๆหน่อย ดังนั้นถ้าไม่ close up หน้าหลานจ้าน เราจะไม่มองเค้าเลย เพราะเค้าไม่มีบทพูด เวลาอยู่ในเฟรมกับคนที่มีบทพูด แน่นอนว่าเราต้องมองแต่ตัวละครที่กำลังพูดอยู่ รอบแรกที่ดูเรารู้สึกว่าเป็นตัวละครที่เหมือนจะสำคัญแต่บทน้อยมากและไม่ได้น่าสนใจเท่าไหร่ แต่ต้องบอกว่าจริงๆพอมาดูดีๆหลายๆรอบ ทั้งสายตาของหลานจ้านและเว่ยอิง และคำพูดอ้อมๆ การกระทำที่เค้าทำตลอดเรื่อง มันมีนัยยะทั้งนั้น สรุปคือเค้าตั้งใจทำให้รักกันแบบคนรักตามนิยายนั่นแหละ และก็รักกันมากด้วย แต่ซีรีย์ซ่อนเอาไว้ให้ผ่านเซนเซอร์ เพราะจีนห้ามทำแนวรักร่วมเพศ เค้าซ่อนไว้อย่างดีแถมพอมาแปลเป็นภาษาไทยยิ่งโดนกลบหนัก เพราะบางคำพูดพอแปลเป็นไทยแล้วความหมายเพี้ยนไปเลย การที่ซ่อนอะไรแบบนี้ไว้ทำให้คนดูยังรู้สึกมีอะไรให้ค้นหาต่อ ยิ่งทำให้ กลับไปดูใหม่ move on ไม่ได้
6. ปมบางเรื่องไม่ได้ถูกเฉลยในซีรีย์ จริงๆเราว่าเค้าทำไม่ค่อยดีนะตรงนี้ แต่กลายเป็นว่าคนต้องไปสืบเสาะต่อว่าตกลงมันยังไง ไปหานิยายมาอ่านหรือไปหาสปอยในเนต เลยเหมือน move on ไม่ได้
7. ด้วยความที่เรื่องนี้ดังมากๆ ทำให้มีฉบับนิยาย อนิเมะ มังงะ radio drama ให้คนดูไปเสพต่อ กลายเป็น move on เป็นวงกลม
8. ตัวละครทุกตัวแม้แต่ตัวร้าย มีเรื่องราว มีภูมิหลังของตัวเอง เล่าว่าทำไมถึงทำแบบนี้ ซึ่งหลายๆคนก็น่าสงสารและน่าเห็นใจ
เหตุผลเท่าที่คิดออกก็มีเท่านี้ แต่ทั้งนี้ซีรีย์เรื่องนี้มีจุดบกพร่องอยู่พอสมควร เช่น
1. การปรับบทเพื่อให้ผ่านเซนเซอร์จีน เนื้อเรื่องของเรื่องนี้โดนเซนเซอร์หลายอย่างอยู่ เราว่าจุดหลักที่ทำให้ต้องเบี่ยงเรื่องซะเยอะเลยคือ เรื่องการใช้วิชามาร การฟื้นคืนชีพมนุษย์ คืนชีพศพ มนต์ดำภูติผี คือทางจีนจะมีกฎเรื่องสื่อแนวนี้อยู่ ซีรีย์เลยปรับบทพอสมควร บางอย่างเลยรู้สึกเหมือนแถๆ เวลาดูก็พยายามเชื่อตามที่ซีรีย์บอก ถ้าคิดเยอะจะรู้สึกไม่สนุกเอา นอกจากนี้เนื่องจากนิยายเป็นแนววายก็มีการปรับบทกันอีก การปรับบทต่างๆให้ผ่านเซนเซอร์ แต่ทางทีมสร้างยังอยากเก็บฉากสำคัญๆในนิยายไว้ ทำให้บางฉากดูแล้วแปลกๆ เหมือนแก้บทฉาก A แต่ดันไม่แก้บทฉาก B ตามไปด้วย หรือแก้แล้วแต่ยังแปลกๆอยู่ หรือแก้แล้วทำให้ตัวละครบางตัวมีการกระทำที่โดดเกินนิสัยตัวเองเกินไปบ้างในบางฉาก
2. ฉากต่อสู้โดยเฉพาะฉากที่สู้เป็นหมู่คณะ รบกันเยอะๆ เราว่าทำได้ค่อนข้างไม่ดีเอาเลยทีเดียว โดยเฉพาะฉากที่ต้อง epic ที่สุดคือง่อยมาก ซีรีย์เรื่องนี้ทำได้ดีในส่วนของดราม่ามากกว่า ส่วนฉากสู้กันตัวต่อตัวก็พอได้อยู่
3. ซีรีย์ไปขยายความส่วนพาร์ทอดีตซึ่งเป็นดราม่าซะเยอะ (เหมือนเป็นงานถนัด) แต่มีข้อจำกัดตรงที่ต้นฉบับนิยายมันไม่ได้เล่าต่อเนื่องขนาดนั้น พาร์ทอดีตถูกเล่าเป็นช่วงๆโดยไม่ได้เล่าเรียงทั้งหมด แต่เล่าเฉพาะฉากที่มีผลต่อการเฉลยปมเรื่อง ดังนั้นซีรีย์ต้องมโนเรื่องในอดีตให้ต่อเนื่องเอง หรือพวกฉากต่อสู้ที่ถูกเล่าในนิยายผ่านๆหรือไม่ได้ถูกเล่า ก็ต้องมาทำเพิ่มเอง ก็จะเห็นจุดที่ทำได้ไม่ค่อยดีอยู่บ้าง
4. การแปลไทย มีแปลผิด หรือแปลเพี้ยนเล็กน้อยจนทำให้คนดูเข้าใจผิด หรือสงสัย อยู่พอสมควร ทั้งฉากที่สำคัญและไม่สำคัญ และเรื่องนี้มีการพูดหรือการกระทำแฝงนัยยะเยอะ เลยทำให้เสียอรรถรสตรงนี้ไป
สรุปทั้งหลายทั้งมวล เป็นซีรีย์ที่มีทั้งส่วนดีและส่วนบกพร่อง แต่ส่วนที่ดี ดีงามมาก เล่นกับอารณ์ความรู้สึกคนดูได้ลึก จน move on ได้ยากมากๆ ยิ่งตอนนี้คืออนิเมะภาคสุดท้ายกำลังทยอยออกด้วย เรามาดูตอนซีรีย์ออกมานานแล้ว แต่ก็ยังอยากแชร์ความรู้สึกไว้ เผื่อใครอยากจะมาดูตอนตลาดวายแล้วเหมือนเราแล้วมาหาอ่านกระทู้ในนี้