สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาระบาย+กับถามว่าใครโดนแบบนี้บ้างคะ 
ตั้งแต่เด็ก จนโต เราไม่สามารถเลือกตามที่เราชอบหรือเส้นทางตัวเองได้เลย ยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดๆ เช่น ตอนเราอยู่ม.6 เราสอบติดพยาบาลได้ แต่ไม่ให้เราเรียน บอกว่าไกลบ้านไป(บ้านเราอยู่ภาคเหนือ สอบติดเชียงราย) แล้วก็สอบติดรัฐศาสตร์ ใกล้ๆบ้าน ก็ไม่ให้เรียน บอกว่า ค่าเทอมแพงไป จนในที่สุด ก็ได้ไปเรียนที่กรุงเทพ ซึ่งไกลบ้านเยอะมาก ให้เรียน บริหารธุรกิจ มหาลัยหนึ่ง พอเรียนจบ เราได้มีคนมาพูดคุยว่าไปทำงานบริษัทเอกชน บริษัทหนึ่ง ให้เงินเดือนสูงมาก 20,000+ ต่อเดือน ซึ่งมันเยอะสำหรับเด็กจบใหม่ แล้วเป็นงานที่เราถนัดชอลในด้านนี้ แต่แม่ก็บอกให้เรากลับมาบ้านที่ต่างจังหวัดก่อน เดี๋ยวค่อยกลับไปทำงาน พอเรากลับมาบ้าน แม่บอกไม่ให้ไปทำงานที่โน่นแล้ว ถ้าไปคือตัดแม่ตัดลูก ไปเลย แล้วก็ให้เราขายของอยู่ที่บ้าน ซึ่งได้วันละ 300-1000 บาท ต่อวัน เราไม่ได้ติดอะไรนะถ้าจะขายของ แต่เราอยากเลือกทางเดิน เลือกชีวิตเองบ้าง พอเราขายของได้ แม่เอาไปหมดเลย เราไม่มีเงินติดตัวสักบาท พอเราอยากได้โทรศัพท์ใหม่ซึ่งมันน็อคไปแล้ว คือดับไปเลย เปิดไม่ติด แม่ก็บ่นอีกว่า โน๊ตบุ๊คก็มี จะซื้อทำไมโทรศัพท์ ใช้โน็ตบุ๊คไปสิ เปลืองเงิน  ซึ่งปกติเราไม่ซื้อบ่อยอยู่แล้วถ้าไม่แพง เครื่องนี้ก็ใช้มา 10 ปีแล้ว ไม่ให้มันน็อคก็ไม่รู้ว่ายังไง ส่วนอีก 1 เรื่อง เรามีแฟน เขาบอกว่าต้องแต่งงานก่อนถึงอยู่ด้วยกันได้ ถ้าแต่งงานแล้วก็ต้องอยู่บ้านที่นี้เท่านั้น ห้ามแยกบ้านอยู่ ใกล้ๆก็ไม่ได้ ต้องอยู่นี้เท่านั้น แล้วแฟนเราเป็นคน กทมอะ เขาซื้อบ้าน ทำงานที่โน่น ก็ลำบากที่จะต้องย้ายมาอีก ตอนนี้ก็ไม่รู้จะยังไงดีเลยค่ะ เราจะไปไหนก็ไม่ได้เลย เพียงแค่ไปซื้อของกับพี่ชายพี่สะไภ้ก็ไม่ให้ไป หนักใจมากๆเลยค่ะ  
ปล.เพื่อนทักบอกเราว่า เราอาจะเป็นโรคซึมเศร้าเก็บกดมาตั้งแต่เด็กเพราะ เวลาพูดคุย เราคิดแบบไม่อยากอยู่ ไม่อยากมีชีวิตอะไรเลยค่ะ เราเคยคิดฆ่าตัวตายมาแล้ว 1 ครั้ง แต่เพื่อนมาช่วยได้ทัน  ไม่เคยไปรักษาอาการเลยค่ะ เนื่องจากแม่บอกว่า ไม่ได้เป็นหรอก จะไปหาหมอทำไมอยู่บ้านเดี๋ยวก็หาย  เราควรแหกกฏดีมั้ยคะ เพราะรู้สึกอึดอัดไปหมด ทำอะไรก็ไม่ได้สนับสนุน มีแต่ต้องทำตามใจเขาอย่างเดียวเลยค่ะ ไม่งั้นก็จะไล่ออกบ้าน ตัดแม่ตัดลูก