สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ตรงกันข้ามนะคะกับเม้นบนๆนะคะ คุณควรพร้อมก่อน แล้วค่อยดูว่าลูกคิดยังไง
ณ ตอนนี้คุณยังก้าวไม่ข้ามความสัมพันธ์แย่ๆ ครั้งก่อน เจอหน้ากันก็คิดถึงแต่เรื่องแย่ๆ ก็ควรเว้นไปก่อนค่ะ รอตัวคุณพร้อม และเตรียมใจจะให้ลูกได้รู้จักพ่อ ค่อยพามาเจอกันค่ะ
อีกอย่างนะคะ ผช.อยากมีบทบาทในชีวิตลูกก็ช่วยส่งค่าเลี้ยงดูด้วย ไม่ใช่แค่ค่าเค้ก
ณ ตอนนี้คุณยังก้าวไม่ข้ามความสัมพันธ์แย่ๆ ครั้งก่อน เจอหน้ากันก็คิดถึงแต่เรื่องแย่ๆ ก็ควรเว้นไปก่อนค่ะ รอตัวคุณพร้อม และเตรียมใจจะให้ลูกได้รู้จักพ่อ ค่อยพามาเจอกันค่ะ
อีกอย่างนะคะ ผช.อยากมีบทบาทในชีวิตลูกก็ช่วยส่งค่าเลี้ยงดูด้วย ไม่ใช่แค่ค่าเค้ก
ความคิดเห็นที่ 29
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ ได้หลายแนวคิดเลย แต่ตอนนี้คงต้องปล่อยไปก่อน ตอนนี้จขกท. ตั้งใจบล็อคไว้เหมือนเดิมก่อนค่ะ คิดว่าให้เวลาผ่านไปก่อน ค่อยตัดสินใจอีกที ตอนนี้คงต้องเพิ่ม กำลังใจให้ตัวเองมากกว่า เพราะเลี้ยงเด็กเล็กไม่ง่ายเลยจริงๆค่ะ
สิ่งที่กลัวไม่ได้กลัวจะเสียลูกไปนะคะ แต่กลัวว่า ถ้ามาหาบ่อย หรือ มารับบ่อยจะเกิดปัญหาการเลี้ยง2 บ้าน ซึ่งเราเป็นบ้านหลัก ต้องเลี้ยงแบบมีกฏระเบียบบ้าง อาจไม่ได้ตามใจในทุกเรื่อง กลัวถ้าไปอีกบ้านและเขาตามใจเพราะรับไปแปบๆ และกลัวจะสอนลูกไม่ดีกลับมาด้วย ปัญหากลัวตรงนี้มากกว่า
ส่วนพ่อน้องจขกท. ตั้งใจไว้ว่า จะเล่าในวันที่น้องมีภูมิต้านทานและ แยกแยะได้กว่านี้ บางทีโลกนี้มันไม่สวยงามนะคะ น้องควรมีภูมิต้านทานที่แข็งแกร่งเมื่อโตขึ้น และให้น้องตัดสินใจเอง ว่าจะยังไงต่อ.. ในวันที่น้องตัดสินใจได้เองค่ะ
ส่วนตัวจขกท.นั้น คิดว่าการไม่คุยกันเลย จะเป็นเรื่องที่ดีกว่า เพราะน้องยังเล็กมาก จะคุยต้องคุยผ่านแม่ ซึ่งต้องขอโทษความเห็นที่ให้มองลูกเป็นหลักก่อนจริงๆ เพราะ ตัวเองไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้นค่ะ เพราะตั้งแต่ท้อง ก็ต้องอดทนในความเจ้าชู้ของเขา ซึ่งตอนนั้นโดนกรอกหูทุกวันต้องปล่อยวางนะ ต้องเห็นแก่ลูกในท้องนะ เราก็อดทนมาแล้ว คลอดออกมา ก็ต้องอดทนนะต้องทำเพื่อลูกนะ
คือ จขกท.คิดว่า สงสารผู้หญิงนะคะ ไม่ใช่แค่ตัวเอง สงสารผู้หญิงทุกคนที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ และทำไมผู้หญิงทุกคนต้องเป็นคนอดทน โดยที่ผู้ชายจะทำอะไรก็ได้ มันไม่ยุติธรรมเลย ในโลกที่ทุกอย่างเท่าเทียม
ตอนนี้ คงต้องรอให้เวลา ทำหน้าที่ของมันก่อน ขอบคุณทุกคนค่ะ
สิ่งที่กลัวไม่ได้กลัวจะเสียลูกไปนะคะ แต่กลัวว่า ถ้ามาหาบ่อย หรือ มารับบ่อยจะเกิดปัญหาการเลี้ยง2 บ้าน ซึ่งเราเป็นบ้านหลัก ต้องเลี้ยงแบบมีกฏระเบียบบ้าง อาจไม่ได้ตามใจในทุกเรื่อง กลัวถ้าไปอีกบ้านและเขาตามใจเพราะรับไปแปบๆ และกลัวจะสอนลูกไม่ดีกลับมาด้วย ปัญหากลัวตรงนี้มากกว่า
ส่วนพ่อน้องจขกท. ตั้งใจไว้ว่า จะเล่าในวันที่น้องมีภูมิต้านทานและ แยกแยะได้กว่านี้ บางทีโลกนี้มันไม่สวยงามนะคะ น้องควรมีภูมิต้านทานที่แข็งแกร่งเมื่อโตขึ้น และให้น้องตัดสินใจเอง ว่าจะยังไงต่อ.. ในวันที่น้องตัดสินใจได้เองค่ะ
ส่วนตัวจขกท.นั้น คิดว่าการไม่คุยกันเลย จะเป็นเรื่องที่ดีกว่า เพราะน้องยังเล็กมาก จะคุยต้องคุยผ่านแม่ ซึ่งต้องขอโทษความเห็นที่ให้มองลูกเป็นหลักก่อนจริงๆ เพราะ ตัวเองไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้นค่ะ เพราะตั้งแต่ท้อง ก็ต้องอดทนในความเจ้าชู้ของเขา ซึ่งตอนนั้นโดนกรอกหูทุกวันต้องปล่อยวางนะ ต้องเห็นแก่ลูกในท้องนะ เราก็อดทนมาแล้ว คลอดออกมา ก็ต้องอดทนนะต้องทำเพื่อลูกนะ
คือ จขกท.คิดว่า สงสารผู้หญิงนะคะ ไม่ใช่แค่ตัวเอง สงสารผู้หญิงทุกคนที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ และทำไมผู้หญิงทุกคนต้องเป็นคนอดทน โดยที่ผู้ชายจะทำอะไรก็ได้ มันไม่ยุติธรรมเลย ในโลกที่ทุกอย่างเท่าเทียม
ตอนนี้ คงต้องรอให้เวลา ทำหน้าที่ของมันก่อน ขอบคุณทุกคนค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ควรให้พ่อของลูกมาเจอลูกไหมค่ะ..
สิ่งที่กลัวคือ ถ้าลูกพอจำได้ และได้เห็นพ่อบ่อยๆ กลัวเขาจะมีความหวัง กลัวเขาจะอยากเจอ แต่ตัวเราเองไม่อยากเจอ เพราะเขาทำไม่ดีไว้เยอะมากๆเลยค่ะ เราไม่อยากติดต่อ ไม่อยากพูดคุยด้วยซ้ำ คิดไม่ตกเลยค่ะ