อยากถามว่าความรักแบบนี้คือความรักที่รอวันจบหรือเปล่าคะ แล้วเราควรปรับยังไงเพื่อความยั่งยืนคะ?

เรากับแฟนคบกันมา5ปี ตอนนี้อยู่ในช่วงอายุที่กำลังสร้างตัวค่ะ สถานการณ์ความรักเหมือนจะดี แต่ก็มีปัญหาคลอนแคลนกันมาตลอด ก่อนอื่นขอเน้นย้ำว่า เราเป็นคนนิสัยแบบ มีอะไรจะบอกเขาเสมอ ขนาดโกรธก็บอกนะว่ากำลังโกรธเขาเรื่องอะไร โกรธแล้วยังพูดด้วยนะไม่ใช่เงียบแล้วประชดประชัน อันนี้ไม่ใช่เราค่ะ คือเราใช้เหตุผลกับเขาตลอด ไม่เคยปิดบัง ไม่ชอบมีความลับ จะทำอะไรจะปรึกษาเขาเสมอ ให้เกียรติเขาในทุกๆเรื่อง รวมถึงเรื่องเงินขนาดใช้ตังตัวเองซื้อของ ยังบอกเขาเลยว่าจะซื้ออะไรมาตัวเองเห็นด้วยไหม ถ้าไม่อยากให้เค้าซื้อเค้าจะไม่ซื้อ คือไม่มองข้ามความรู้สึกเขาเลย ส่วนเขานั้นคือตรงข้ามกับเราทั้งหมด ขอเข้าประเด็นอย่างรวดเร็วเลยนะคะ สิ่งนี้คือสิ่งที่ทำให้เรากับแฟนมีปัญหากันตลอด คือมันเริ่มจากปัญหาเล็กๆที่เราพยายามบอกเขา แล้วเขาเมินเฉย ไม่สนใจ ใส่ใจในสิ่งที่เราบอก จนมันสะสมกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้วทะเลาะกัน จนเราขอเลิกเขาไปหลายที แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยเรา ทั้งๆที่เขาบ่นว่าเรางี่เง่าไร้สาระเกินไป แต่พอขอเลิกกลับไม่ยอมปล่อยเราไป.... คือเขาเป็นคนประเภทที่ "ไม่เอาใจใส่" อะไรสักอย่าง ขอแจงเป็นข้อๆนะคะ 
     1.ไม่เซอไพรส์ = วาเลนไทน์อย่าได้หวังกุหลาบสักดอกจากเขา วันเกิดเอย วันครบรอบเอย เอาง่ายๆว่าวันสำคัญต่างๆคืออย่าหวังอะไรจากตานี่ อดหมดจ้า!! พองอลก็บอกว่า ไม่-มี-ตัง hello!!นี่ก็บอกเขาตรงๆว่าไม่เคยขออะไรมากเลย แค่แสดงให้เห็นก็พอว่าสนใจนะใส่ใจนะ รักนะ ให้ลูกอมเม็ดเดียวกุก็ยิ้มทั้งวันแล้วค่ะ 😡แต่เขาก็เฉยเหมือนเดิมจ้า😌
     2.ไม่ใส่ใจความรู้สึก = ถ้าเวลางอลเราจะบอกเขาเสมอว่างอลเรื่องอะไร เช่น เขาไม่เคยปกป้องเราเวลาคนอื่นพูดถึงเราไม่ดีต่อหน้าเขา เขาจะฟังเฉยๆ แล้วเราดันมารู้เรื่องนี้เองเลยงอลเขา 
     3.ปัญหาของเราคือเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา = เช่น โทรศัพท์เราติดๆดับ พอบอกเขา เขาก็เฉยพูดแค่ว่าลองปิดแล้วเปิดใหม่ อะไรประมาณนี้
     4.ไม่ดูแลยามป่วยไข้ = อันนี้เรา Sensitive มากนะ เรามองว่าเราไม่สำคัญต่อชีวิตเขาเลย นี่พอบอกเขาว่า
                    Me : ที่รักเค้ารู้สึกไม่สบายอ่ะแล้วยาก็หมด เฮ้อ! (เชิงบ่นให้ฟัง)
                    He : ค้าบ 
                    He : ........เงียบ........(เล่นโทรศัพท์ต่อ)
                    Me : เค้าเวียนหัวแล้วอ่ะ หัวร้อนแล้วลองจับดูสิ
                    He : เดี๋ยวเค้าไปซื้อยาให้เอาไหม 
                    Me : ok คับที่รัก 
ผ่านไป30นาทีแล้ว เขาก็ยังเล่นโทรศัพท์ต่อ จนร้านค้าปิดเพราะ2ทุ่มแล้ว คือแบบ...เราโกรธปนเสียใจจนร้องไห้ แล้วเดินไปเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวเองจนหาย ส่วนเขาพอเล่นโทรศัพท์เสร็จก็หลับ เพราะคิดว่าเราหลับแล้ว เหตุการณ์นี้คือเข้าโหมดข้อ 2 ด้วยนะคะ 
     5.รักรถยิ่งชีพ = เรื่องนี้เราทะเลาะกับแฟนบ่อยมากๆ เราเตือนเขาตั้งแต่ก่อนซื้อมาว่า ที่รักรถมือ2ซื้อเอามาซ่อมชัดๆอย่าซื้อเลย แล้วตัวเองยังมีรายได้ไม่มากพอจะผ่อนรถนะ อย่างน้อยจ่ายค่างวดแล้วเงินต้องเหลือสัก40%ของเงินเดือน แต่ไม่ฟังจ้าซื้อมาจนได้ วันๆไม่เป็นอันทำอะไรกันแล้ว ล้างรถ4ชั่วโมง ตังก็ไม่ค่อยจะมี แต่ของแต่งก็ซื้อมาจัง ซื้อมาได้5เดือน ขายจ้า!!!!! เราเป็นคนพูดให้เขาคิดตาม จนขายเองค่ะเพราะซ่อมเป็นว่าเล่นเลย   
     6.ความคิดเห็นของเราไม่สำคัญกับเขาเลย = คือมีหลายเหตุการที่เราเตือนหรือบอกเขา หรือเสนออะไรไปแต่เหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาอ่ะค่ะ สุดท้ายเขาก็เลือกฟังความคิดตัวเองเท่านั้น 
     7.เราคือคนสุดท้ายที่เขาจะนึกถึง = อันนี้ต้องบอกเลยว่าเจ็บปวดค่ะ 

     
     คือที่แจงมานี้ยังไม่หมดนะคะ แต่รวมๆก็ประมาณนี้ ในชีวิตเราจริงๆก็มีเรื่องหวานๆเยอะอยู่นะคะ ตัวเราเองก็มีข้อเสียถึงได้พยายามถามเขาเสมอว่าเราควรปรับเรื่องอะไรบ้าง แต่เขาก็บอกว่า  ไม่ต้องปรับอะไรที่รักตัวเองดีอยู่แล้ว!!! เฮ้อ!
     ***ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีอะไรดีเลยนะคะ เพราะเขามีดีมากพอที่ทำให้เรา ยอม "ให้โอกาส" เขาได้เสมอ เราถึงเลือกที่จะขอคำปรึกษาในวันนี้ 
เราจะได้ปรับความเข้าใจกันมากขึ้น เพื่อความสัมพันธ์ที่ยั่งยืน
     เราไม่คิดว่าการเลิกแล้วหาใหม่จนกว่าจะเจอคนที่ คลิกกันจริงๆนั่นคือทางออกที่ถูก เพราะเราก็อยู่ในช่วงอายุที่ต้องการความจริงจังมั่นคง จะได้เอาเวลาไปทุ่มเทกับอนาคตของกันและกันมากกว่า แต่ในทางกลับกันถ้าสิ่งที่ทำอยู่มันคือการฝืน เราพร้อมจะMove on เสมอ😁 เราไม่ใช่คนใจแข็งอะไรเลยนะคะ แค่กำลังพยายามยอมรับความจริง ว่าจริงๆเขาแค่รักตัวเองมากกว่ารักเรา 🥺หรือเขาแค่ยังมีกำแพงกับเราอยู่

♥️♥️♥️♥️ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับผู้ที่ยอมเสียเวลาอ่านจนจบ และขอบคุณทุกความคิดเห็นและคำปรึกษาดีๆนะคะ♥️♥️♥️♥️