สวัสดีเพื่อนๆสมาชิกทุกคนนะคะพอดีว่าเรามีเรื่องกลุ้มใจอยู่ประมาณนึงไม่รู้จะเอายังไงดีเลยอยากจะขอคำปรึกษาและความคิดเห็นจากสมาชิกทุกคนนะคะ
เริ่มเรื่องเลยละกันนะคะ คือเราคบกับผู้ชายคนนึงมาเกือบๆ10ปีแล้วคบมาตั้งแต่สมัยมัธยมจนปัจจุบันแต่ในช่วงเวลาที่ผ่านมาก็คบๆเลิกหลายครั้งจนเราเข้ามหาวิทยาลัย เขาก็เรียนปวส.ซึ่งที่เรียนของเราทั้งคู่ก็ใกล้กัน เราก็เลยให้เค้ามาอยู่หอกับเราจะได้ไม่ขับรถกลับบ้านไกล แต่เขาก็มีกลับบ้านบ้างเป็นครั้งคราวซึ่งเค้าก็ไม่ได้ช่วยจ่ายอะไรนะคะแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรถือว่าให้เขามาอยู่เป็นเพื่อนละกัน ตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่เขาช่วงปิดเทอม เราอยากทำงานหาเงินช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายช่วยแม่เพราะครอบครัวเรามีแม่คนเดียวทำงานหาเลี้ยงครอบครัวอยู่คนเดียวส่วนเขาถ้าไม่มีเงินใช้ก็ของแม่เขาแต่ส่วนใหญ่2อาทิตย์ขอทีนึงซึ่งครั้งนึงแม่เขาก็จะให้พันเดียวตลอดด้วยความที่เงินมันไม่ค่อยพอใช้เราก็ต้องออกไปทำงาน ร้านอาหารฟ้าดฟู้ดในห้างนึงส่วนเขาก็อยู่ห้องวันๆก็ไม่ได้ทำอะไรนั่งๆนอนๆเล่นเกมดูหนังฟังเพลงไปเรื่อยงานบ้านไรไม่ค่อยช่วยทำเลิกงานมาเราต้องหาข้าวให้เขากินทำงานบ้านนุ้นนี่นั่นจนเปิดเทอมเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเรียนเสร็จตอนบ่าย ตอนเย็นก็ไปทำงานเลิกงานถึงห้องก็5ทุ่มเที่ยงคืนด้วยความกลับมาเหนื่อยๆก็อยากพักผ่อนเข้าห้องมาเจอเขานอนเฉยๆไม่ทำไรเลยจานชามไม่ล้างข้าวไม่ซื้อเราก็ต้องหุงข้าวทำกับข้าวให้ทุกอย่างบางทีก็เหนื่อยกลับมาน่าจะซื้อข้าวหรือทำอะไรไว้รอบ้างในทุกๆวันเป็นประมาณนี้มาเรื่อยจนเรียนจบเขาแทบไม่มีความคิดที่จะออกไปหางานทำเลย มีเราคนเดียวที่ดิ้นรนหางานทำหาเงินไว้กินไว้ใช้เคยแอบตะล่อมถามเขาว่าไม่คิดอยากทำงานบ้างหรอจะขอเงินเงินใช้ไปถึงเมื่อไหร่ เขาก็บอกว่ายังไม่อยากทำเดี๋ยวอยากทำก็ไปหาทำเองแหล่ะ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรพอโควิดรอบ3คนก็ตกงานกันไม่มีงานทำซึ่งเราก็ด้วยได้แต่อยู่ห้องเฉยๆไปวันขอตังแม่ใช้ไปวันๆ จนวันนึงมีพี่ที่รู้จักกัน(ผญ)จากที่ทำงานเก่าตอนทำงานร้านอาหารพี่แกทักมาว่าอยากได้ผู้ช่วยทำบัญชีซึ่งเราก็เรียนจบบัญชีมาพอดีเราก็เลยตอบตกลงไปเลยทันที พอแฟนเรารู้เขาก็ว่าเราว่าอยู่ด้วยกันจะทำไรทำไม่ไม่ถามไม่ปรึกษากันบ้านทำอะไรไม่คิดถึงเขาเลย เราก็งงเลย ว่าเราทำไรผิด เขาบอกถ้าเราไปทำงานเขาก็จะต้องอยู่ห้องคนเดียวงี้ แล้วเขาก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ พอถึงวันแรกที่ไปทำงาน(ลืมบอกไป ที่ทำงานอยู่ในไซร้ก่อสร้างนะคะ แบบสร้างโครงบ้านอะค่ะ)เราก็ไปทำห้องทำงานเรากับพี่ก็จะอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์เนาะ ส่วนใหญ่คนทำงานที่นี่ก็จะมีพวกวิศวะกร หัวหน้าฝ่ายต่างๆ ผู้รับเหมา คนงาน(แรงงานพม่า-กัมพูชา)ซึ่งจะเป็นผู้ชายเกือบทั้งหมดผู้หญิงจะน้อยมากแต่เราไม่ติดอะไรเลย เรารับได้แค่มีงานทำก็ดีเหลือแล้ว ทำงานไปได้ประมาณวันสองวันก็ได้เจอผู้ชายคนนึงเขาเป็นวิศวะกรในไซร้งาน เขามาตามจีบเราคอยไปรับไปส่งเราตลอดพยามเข้าหาแต่เค้าเป็นดีสุภาพบุรุษเราก็สนใจเขาอยู่ก็เลยปรึกษาพี่ผญดู พี่แกก็เล่าเรื่องเขาให้เราฟังประมาณว่าผชคนนี้ไม่เคยมีแฟนแต่เขาชอบเราอยากคบกับเราโปรไฟล์เค้าก็ดีมีการมีงานทำ ทำงานได้ไม่ได้ก็มีรถมีบ้านแล้วขยังทำมาหากินพี่แกก็บอกให้เราเลิกกับแฟนไปเลยแล้วให้เราลองเเปิดใจให้ผชคนนี้ดูเพราะผชเขาก็ซับพอร์ตให้เราได้ ก็ช่วยกันทำงานหาเงินจะได้ไม่เหนื่อยฝ่ายเดียวเหมือนแฟนปัจจุบันที่เลื่อนลอย ดูไม่มีอนาคตให้เราได้ เราก็คิดไม่ตกสักทีคนนึงก็ผูกพันอยู่กันมานาน อีกคนก็ดีพร้อมทุกอย่างมีอนาคตเลือกไม่ได้เลยค่ะ เราไม่รู้ควรจะยังไงดี
*แฟนเราอายุประมาณ24-25 เราอายุ22 ผชคนใหม่อายุ 23*
ขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็นสำหรับทุกคนนะคะ🙏
จะเลือกผู้ชายแบบไหนระหว่างคนใหม่ที่ซับพอร์ตเราได้กับคนเก่าที่ไม่ทำอะไรเลยเลื่อนลอยไปวันๆ
เริ่มเรื่องเลยละกันนะคะ คือเราคบกับผู้ชายคนนึงมาเกือบๆ10ปีแล้วคบมาตั้งแต่สมัยมัธยมจนปัจจุบันแต่ในช่วงเวลาที่ผ่านมาก็คบๆเลิกหลายครั้งจนเราเข้ามหาวิทยาลัย เขาก็เรียนปวส.ซึ่งที่เรียนของเราทั้งคู่ก็ใกล้กัน เราก็เลยให้เค้ามาอยู่หอกับเราจะได้ไม่ขับรถกลับบ้านไกล แต่เขาก็มีกลับบ้านบ้างเป็นครั้งคราวซึ่งเค้าก็ไม่ได้ช่วยจ่ายอะไรนะคะแต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรถือว่าให้เขามาอยู่เป็นเพื่อนละกัน ตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่เขาช่วงปิดเทอม เราอยากทำงานหาเงินช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายช่วยแม่เพราะครอบครัวเรามีแม่คนเดียวทำงานหาเลี้ยงครอบครัวอยู่คนเดียวส่วนเขาถ้าไม่มีเงินใช้ก็ของแม่เขาแต่ส่วนใหญ่2อาทิตย์ขอทีนึงซึ่งครั้งนึงแม่เขาก็จะให้พันเดียวตลอดด้วยความที่เงินมันไม่ค่อยพอใช้เราก็ต้องออกไปทำงาน ร้านอาหารฟ้าดฟู้ดในห้างนึงส่วนเขาก็อยู่ห้องวันๆก็ไม่ได้ทำอะไรนั่งๆนอนๆเล่นเกมดูหนังฟังเพลงไปเรื่อยงานบ้านไรไม่ค่อยช่วยทำเลิกงานมาเราต้องหาข้าวให้เขากินทำงานบ้านนุ้นนี่นั่นจนเปิดเทอมเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเรียนเสร็จตอนบ่าย ตอนเย็นก็ไปทำงานเลิกงานถึงห้องก็5ทุ่มเที่ยงคืนด้วยความกลับมาเหนื่อยๆก็อยากพักผ่อนเข้าห้องมาเจอเขานอนเฉยๆไม่ทำไรเลยจานชามไม่ล้างข้าวไม่ซื้อเราก็ต้องหุงข้าวทำกับข้าวให้ทุกอย่างบางทีก็เหนื่อยกลับมาน่าจะซื้อข้าวหรือทำอะไรไว้รอบ้างในทุกๆวันเป็นประมาณนี้มาเรื่อยจนเรียนจบเขาแทบไม่มีความคิดที่จะออกไปหางานทำเลย มีเราคนเดียวที่ดิ้นรนหางานทำหาเงินไว้กินไว้ใช้เคยแอบตะล่อมถามเขาว่าไม่คิดอยากทำงานบ้างหรอจะขอเงินเงินใช้ไปถึงเมื่อไหร่ เขาก็บอกว่ายังไม่อยากทำเดี๋ยวอยากทำก็ไปหาทำเองแหล่ะ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรพอโควิดรอบ3คนก็ตกงานกันไม่มีงานทำซึ่งเราก็ด้วยได้แต่อยู่ห้องเฉยๆไปวันขอตังแม่ใช้ไปวันๆ จนวันนึงมีพี่ที่รู้จักกัน(ผญ)จากที่ทำงานเก่าตอนทำงานร้านอาหารพี่แกทักมาว่าอยากได้ผู้ช่วยทำบัญชีซึ่งเราก็เรียนจบบัญชีมาพอดีเราก็เลยตอบตกลงไปเลยทันที พอแฟนเรารู้เขาก็ว่าเราว่าอยู่ด้วยกันจะทำไรทำไม่ไม่ถามไม่ปรึกษากันบ้านทำอะไรไม่คิดถึงเขาเลย เราก็งงเลย ว่าเราทำไรผิด เขาบอกถ้าเราไปทำงานเขาก็จะต้องอยู่ห้องคนเดียวงี้ แล้วเขาก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ พอถึงวันแรกที่ไปทำงาน(ลืมบอกไป ที่ทำงานอยู่ในไซร้ก่อสร้างนะคะ แบบสร้างโครงบ้านอะค่ะ)เราก็ไปทำห้องทำงานเรากับพี่ก็จะอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์เนาะ ส่วนใหญ่คนทำงานที่นี่ก็จะมีพวกวิศวะกร หัวหน้าฝ่ายต่างๆ ผู้รับเหมา คนงาน(แรงงานพม่า-กัมพูชา)ซึ่งจะเป็นผู้ชายเกือบทั้งหมดผู้หญิงจะน้อยมากแต่เราไม่ติดอะไรเลย เรารับได้แค่มีงานทำก็ดีเหลือแล้ว ทำงานไปได้ประมาณวันสองวันก็ได้เจอผู้ชายคนนึงเขาเป็นวิศวะกรในไซร้งาน เขามาตามจีบเราคอยไปรับไปส่งเราตลอดพยามเข้าหาแต่เค้าเป็นดีสุภาพบุรุษเราก็สนใจเขาอยู่ก็เลยปรึกษาพี่ผญดู พี่แกก็เล่าเรื่องเขาให้เราฟังประมาณว่าผชคนนี้ไม่เคยมีแฟนแต่เขาชอบเราอยากคบกับเราโปรไฟล์เค้าก็ดีมีการมีงานทำ ทำงานได้ไม่ได้ก็มีรถมีบ้านแล้วขยังทำมาหากินพี่แกก็บอกให้เราเลิกกับแฟนไปเลยแล้วให้เราลองเเปิดใจให้ผชคนนี้ดูเพราะผชเขาก็ซับพอร์ตให้เราได้ ก็ช่วยกันทำงานหาเงินจะได้ไม่เหนื่อยฝ่ายเดียวเหมือนแฟนปัจจุบันที่เลื่อนลอย ดูไม่มีอนาคตให้เราได้ เราก็คิดไม่ตกสักทีคนนึงก็ผูกพันอยู่กันมานาน อีกคนก็ดีพร้อมทุกอย่างมีอนาคตเลือกไม่ได้เลยค่ะ เราไม่รู้ควรจะยังไงดี
*แฟนเราอายุประมาณ24-25 เราอายุ22 ผชคนใหม่อายุ 23*
ขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็นสำหรับทุกคนนะคะ🙏