มีอยู่วันนึง เราไปตลาดกับเเม่ เราสองคนก็เดินตลาดทั่วไป ในเวลาต่อมาเเม่ได้สั่งให้เราไปสั่งส้มตำก่อนเดี๋ยวตาม เราก็โอเคไปให้
พอเราไปถึงร้ายเราก็บอกพี่เค้าว่าสั่งอาหารหน่อยค่ะ พี่เค้าก็บอกว่ากระดาษตอนนี้หมด สั่งมาได้เลยจ๊ะ เราก็โอเคสั่ง
ผ่านไปหลายนาทีอยู่เรางงว่าทำไมเเม่ไม่มาซักทีเราเลยลองเดินไปหา เเต่ก็ไม่เจอเราเลยเดินมาที่ร้านส้มตำ เเละเเม่ก็อยู่ที่นั้น
เราเดินไปหาเเม่ เเม่ก็พูดขึ้นว่า สั่งยัง เราก็ตอบว่าสั่งเเล้ว ต่อมาพี่ที่ทำส้มตำเค้าก็เอ๊ยว่า น้องสั่งไร เเม่เราก็ขึ้นเลย เเละว่าเราว่า
ไหนบอกสั่งเเล้วไง เเล้วนี่คนอื่นเค้าสั่งไปเเต่ไหนเเต่ไรแล้วห่ะ เราก็ค้านไปว่า สั่งเเล้วเเต่ตอนนั้นพี่เค้าบอกว่ากระดาษหมดเลยสั่งต่อปากไป
เเม่ก็พูดว่า นี่กล้าเสียงดังใส่กูหรอ อย่าคิดนะว่ากูจะไม่กล้าตบกลางตลาด เรานี่ก็งงเลย เเต่ในใจเราก็เเบบเออมาดิ ตบมาดิ เเต่เเม่อะเอาไรมาก
เราก็เงียบไปและปล่อยไปเรื่องมันผ่านไป นับจากนั้นเราก็เริ่มมีอคติกับเเม่เเละจำเรื่องนี้ในความทรงจำเราเลย
เรื่องนี้มันทำให้เราดร็อบเรื่องการเชื่อใจเเม่เลย เเม่ควรจะเชื่อลูกด้วยสิ ไม่ใช่เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง
ไม่อยากตั้งในเล่าประสบการณืเพราะมันต้องเชื่อมกับเบอร์มือถือนะคะ
โดนด่าว่าไม่สั่งอาหารทั้งที่เราสั่งเเต่เค้าไม่เชื่อ
พอเราไปถึงร้ายเราก็บอกพี่เค้าว่าสั่งอาหารหน่อยค่ะ พี่เค้าก็บอกว่ากระดาษตอนนี้หมด สั่งมาได้เลยจ๊ะ เราก็โอเคสั่ง
ผ่านไปหลายนาทีอยู่เรางงว่าทำไมเเม่ไม่มาซักทีเราเลยลองเดินไปหา เเต่ก็ไม่เจอเราเลยเดินมาที่ร้านส้มตำ เเละเเม่ก็อยู่ที่นั้น
เราเดินไปหาเเม่ เเม่ก็พูดขึ้นว่า สั่งยัง เราก็ตอบว่าสั่งเเล้ว ต่อมาพี่ที่ทำส้มตำเค้าก็เอ๊ยว่า น้องสั่งไร เเม่เราก็ขึ้นเลย เเละว่าเราว่า
ไหนบอกสั่งเเล้วไง เเล้วนี่คนอื่นเค้าสั่งไปเเต่ไหนเเต่ไรแล้วห่ะ เราก็ค้านไปว่า สั่งเเล้วเเต่ตอนนั้นพี่เค้าบอกว่ากระดาษหมดเลยสั่งต่อปากไป
เเม่ก็พูดว่า นี่กล้าเสียงดังใส่กูหรอ อย่าคิดนะว่ากูจะไม่กล้าตบกลางตลาด เรานี่ก็งงเลย เเต่ในใจเราก็เเบบเออมาดิ ตบมาดิ เเต่เเม่อะเอาไรมาก
เราก็เงียบไปและปล่อยไปเรื่องมันผ่านไป นับจากนั้นเราก็เริ่มมีอคติกับเเม่เเละจำเรื่องนี้ในความทรงจำเราเลย
เรื่องนี้มันทำให้เราดร็อบเรื่องการเชื่อใจเเม่เลย เเม่ควรจะเชื่อลูกด้วยสิ ไม่ใช่เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้ง
ไม่อยากตั้งในเล่าประสบการณืเพราะมันต้องเชื่อมกับเบอร์มือถือนะคะ