มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างไหม ที่เวลาคนในครอบครัวมีปัญหาอะไรมักจะไม่คุยกัน แล้วก็เอาเรื่องในบ้านไปปรึกษาคนอื่น ซึ่งก็คือคนที่รู้จัก คนที่คิดว่าน่าจะให้ความช่วยเหลือและคำปรึกษาได้ แต่สุดท้ายคนกลางนั่นล่ะ ที่ทำให้คนในครอบครัวไม่เข้าใจกัน
เรากับน้องอายุห่างกัน 6ปี ปกติต้องบอกว่าเราก็ไม่ค่อยสนิทกับน้องเท่าไหร่ตั้งแต่เด็ก เราจะเป็นคนค่อนข้างเงียบเก็บตัว ไม่ค่อยคุยเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นอะไรที่เกี่ยวกบครอบครัว เราพร้อมซัพพอร์ตเต็มที่ จนบางทีเราเป็นหนี้หัวโต เราก็ไม่ได้บอกใคร น้องอยากได้อะไรเราจะซื้อให้ทุกอย่าง เวลาวันเกิด หรือวันสำคัญของเค้า วันรับปริญญา เราไม่เคยทำงานฝีมือ แต่เรานั่งพับแบงค์เพิ่อเป็นพวงมาลัยสวยๆเพื่อให้เค้าในวันนั้น มันเป็นเงินไม่มากหรอก แต่ตอนนั้นเราก็มีแค่นั้นจริงๆ เอาจริงๆ ไม่มีอะไรเลยที่น้องอยากได้แล้วไม่ได้ ถ้าเรามีปัญหาได้ แต่พอเริ่มโตขึ้นทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป เค้ามีชีวิตการทำงาน มีเพื่อน มีแฟน มีสังคมใหม่ แต่เวลาเค้าทำงาน มาขอให้เราค้ำประกัน หรือใช้ชื่อเราไปอ้างอิงอะไร ได้เสมอเลย เราไม่เคยขัด ทะเลาะกับพ่อ กับแม่ เราก็จะคอยพูดให้บางที เพราะบางทีเวลาพ่อกับแม่จะไม่พูดกับน้องเอง นี่ก็อาจจะเป็นปัญหานึงในครอบครัวเรา พ่อจะพูดกับเราเสมอว่า ทำไมไม่เตือนน้องบ้าง ทั้งๆที่บางทีแม้แต่เราเองก็พูดกับเค้าไม่ได้ แต่มันแปลกตรงที่ กับคนอื่นที่เป็นคนนอก เค้าฟัง เค้าเชื่อ กลายเป็นสิ่งที่เราพูดไม่มีน้ำหนัก สงสัยเราคงทำตัวไม่น่าเคารพในสายตาน้องละมั้ง ตอนแรกเราก็คิดว่า อย่างน้อยการที่เค้าไปปรึกษาคนนั้น อย่างน้อยเค้าก็เป็นผู้ใหญ่ ให้คำปรึกษาที่ดีได้ แต่เหมือนทุกอย่างมันกลับดูแย่ เพราะคนๆนั้นบางทีเค้าก็เอาสื่งที่น้องพูดกับเค้ามาพูดให้เราฟัง แต่เราไม่รู้นะว่าเค้าพูดเป๊ะตามที่น้องพูดไหม แล้วก็เอาสิ่งที่เราพูดกับเค้า ไปพูดต่อให้น้องฟัง มันกลายเป็นว่าตอนนี้น้องโกรธเรา ไม่พูดกับเรา แล้วก็โพสต์ด่าเราในโซเชียล เราไม่ได้โง่ คืออ่านที่โพสต์เราก็รู้ แต่เราเสียใจตรงที่น้องไม่คุยกับเรา ไม่ถามเราว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราพูดแบบนั้นจริงรึเปล่า กลายเป็นว่าตอนนี้พี่น้องต้องมาเกลียดกันเพราะไม่คุยกัน เราพร้อมที่จะคุยกับน้องอยากถาม แต่เหมือนตอนนี้เราพูดอะไรก็ไม่มีใครเชื่อแล้ว เราควรต้องทำยังไง
เคยไหมทะเลาะกันน้องตัวเองเพราะบุคคลที่สาม
เรากับน้องอายุห่างกัน 6ปี ปกติต้องบอกว่าเราก็ไม่ค่อยสนิทกับน้องเท่าไหร่ตั้งแต่เด็ก เราจะเป็นคนค่อนข้างเงียบเก็บตัว ไม่ค่อยคุยเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นอะไรที่เกี่ยวกบครอบครัว เราพร้อมซัพพอร์ตเต็มที่ จนบางทีเราเป็นหนี้หัวโต เราก็ไม่ได้บอกใคร น้องอยากได้อะไรเราจะซื้อให้ทุกอย่าง เวลาวันเกิด หรือวันสำคัญของเค้า วันรับปริญญา เราไม่เคยทำงานฝีมือ แต่เรานั่งพับแบงค์เพิ่อเป็นพวงมาลัยสวยๆเพื่อให้เค้าในวันนั้น มันเป็นเงินไม่มากหรอก แต่ตอนนั้นเราก็มีแค่นั้นจริงๆ เอาจริงๆ ไม่มีอะไรเลยที่น้องอยากได้แล้วไม่ได้ ถ้าเรามีปัญหาได้ แต่พอเริ่มโตขึ้นทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป เค้ามีชีวิตการทำงาน มีเพื่อน มีแฟน มีสังคมใหม่ แต่เวลาเค้าทำงาน มาขอให้เราค้ำประกัน หรือใช้ชื่อเราไปอ้างอิงอะไร ได้เสมอเลย เราไม่เคยขัด ทะเลาะกับพ่อ กับแม่ เราก็จะคอยพูดให้บางที เพราะบางทีเวลาพ่อกับแม่จะไม่พูดกับน้องเอง นี่ก็อาจจะเป็นปัญหานึงในครอบครัวเรา พ่อจะพูดกับเราเสมอว่า ทำไมไม่เตือนน้องบ้าง ทั้งๆที่บางทีแม้แต่เราเองก็พูดกับเค้าไม่ได้ แต่มันแปลกตรงที่ กับคนอื่นที่เป็นคนนอก เค้าฟัง เค้าเชื่อ กลายเป็นสิ่งที่เราพูดไม่มีน้ำหนัก สงสัยเราคงทำตัวไม่น่าเคารพในสายตาน้องละมั้ง ตอนแรกเราก็คิดว่า อย่างน้อยการที่เค้าไปปรึกษาคนนั้น อย่างน้อยเค้าก็เป็นผู้ใหญ่ ให้คำปรึกษาที่ดีได้ แต่เหมือนทุกอย่างมันกลับดูแย่ เพราะคนๆนั้นบางทีเค้าก็เอาสื่งที่น้องพูดกับเค้ามาพูดให้เราฟัง แต่เราไม่รู้นะว่าเค้าพูดเป๊ะตามที่น้องพูดไหม แล้วก็เอาสิ่งที่เราพูดกับเค้า ไปพูดต่อให้น้องฟัง มันกลายเป็นว่าตอนนี้น้องโกรธเรา ไม่พูดกับเรา แล้วก็โพสต์ด่าเราในโซเชียล เราไม่ได้โง่ คืออ่านที่โพสต์เราก็รู้ แต่เราเสียใจตรงที่น้องไม่คุยกับเรา ไม่ถามเราว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราพูดแบบนั้นจริงรึเปล่า กลายเป็นว่าตอนนี้พี่น้องต้องมาเกลียดกันเพราะไม่คุยกัน เราพร้อมที่จะคุยกับน้องอยากถาม แต่เหมือนตอนนี้เราพูดอะไรก็ไม่มีใครเชื่อแล้ว เราควรต้องทำยังไง