เรื่องราวของพ่อ คือพ่อของเราเข้ารับการผ่าตัดใหญ่ ผ่าตัดเส้นเลือดตีบ หมอก็ถามว่าสูบบุหรี่มั้ยและดื่มสุรา ท่านก็บอกว่าสูบ วันละ5-10 มวน สุราก็เคยดื่มแต่ตอนนี้เลิกแล้วและพอออกจากรพ.มาพักฟื้นที่บ้าน ท่านก็ไม่ยอมไปหาหมอตามนัด แม่พยายามกล่อมก็ไม่ไป เรา พี่ๆ และน้องชายก็เกลี่ยกล่อมให้เขายอมไปเขาก็ไม่ไปแล้วงอนแม่ใหญ่โต แถมยังสูบบุหรี่เหมือนเดิม พี่ๆ เราและน้องก็ขอให้พ่อเลิก ท่านก็เหมือนจะทำตามแต่ก็แอบสูบเหมือนเดิม และยังแอบทำงานหนัก ทั้งที่แผลยังไม่หายดีเราควรทำยังไงดีคะ
เรื่องราวของแม่ คือแม่ของเราติดสุราหนักมากๆ แต่เป็นคนที่เสียเงินได้เสียหน้าไม่ได้ ท่านชอบสังสรรค์ ทุกครั้งที่ไปขายของจะเมาตลอด และเพิ่มเติมคือเพื่อนในวง(เหล้า)ของท่านมักจะเอาน้ำท่อมมาให้ท่านลอง แล้วท่านก็ดันชอบอีก ท่านมักเสียเงินกับการซื้อเหล้าเลี้ยงเพื่อนคนอื่นๆ มักทำกับข้าวนั่นนี่เผื่อแผ่เพื่อนๆ และนิสัยที่ค่อนข้างรับไม่ได้ตอนท่านเมาคือ ท่านชอบเซ้าซี้ให้ไปซื้อนั่นซื้อนี่ที่มันไม่มีขายช่วงตีสองตีสาม และก็จะเอาให้ได้ ถ้าไม่ได้ก็ด่าว่าแค่นี้ไม่เคยทำให้กูได้เลย พี่ๆ เรา น้าก็พูดบอกท่านตลอดว่าเหล้ามันไม่ใช่ยาดีอะไรขนาดนั้น จะกินเยอะไปทำไม กินทุกวัน กินทุกเวลา เดี๋ยวซ่อนไว้นั่น ไว้นี่ (เรื่องของเรื่องคือท่านชอบบอกว่าเหล้ารักษาโรคของเขาได้ ทั้งๆที่ท่านไม่ได้มีโรคอะไร ท่านบอกเราแค่ว่าตาให้แม่กินตั้งแต่สิบสามขวบ ช่วยรักษาโรค) ท่านก็ชอบพูดแต่ว่าถ้ากูไม่ได้กินกูก็ตาย คือเราไม่ได้ต้องการให้ท่านหักดิบตัวเองหรือเลิกแบบหยุดชะงัก แต่อยากให้ลดลง แต่ท่านมีแต่เพิ่มๆๆ เราควรทำไงคือรู้สึกตันมากๆค่ะ เราไม่สามารถอยู่ดูแลท่านได้เพราะเราเรียนอยู่กรุงเทพพึ่งมัธยมปลายพี่ๆก็ทำงานเลี้ยงครอบครัวตัวเองด้วย และเราก็ช่วยน้าทำงานส่งเงินให้พวกท่านใช้ ส่วนท่านทั้งสองอยู่ต่างจังหวัดเพราะท่านทั้งสองชรามากๆแล้ว แล้วไหนจะพิษโควิด ทำให้เราต้องสู้อยู่ที่นี่กับน้าและน้องชายเราที่ยังอยู่ประถม เราอยากให้พวกท่านดูแลตัวเองมากกว่านี้ ทุกครั้งที่โทรคุยกันท่านก็เมาตลอด ส่วนรู้ได้ไงคือ เราโทรสอบถามยายเราและก็น้าอีกคนให้ช่วยดูท่านค่ะ แต่พวกเขาก็มีภาระของเขา เราอยากรีบเรียนให้จบเพื่อทำงานจริงจังกว่านี้ มีเวลาดูแลท่านมากกว่านี้ แต่เวลาบางทีมันก็ช้าไหนจะเรียนออนไลน์ เรารู้สึกท้อแท้มากๆเลยค่ะ บางที
ถ้าพ่อแม่เราค่อนข้างหัวรั้นเรามีวิธีอะไรที่จะทำให้เขาฟังความเห็นเราบ้างคะ
เรื่องราวของแม่ คือแม่ของเราติดสุราหนักมากๆ แต่เป็นคนที่เสียเงินได้เสียหน้าไม่ได้ ท่านชอบสังสรรค์ ทุกครั้งที่ไปขายของจะเมาตลอด และเพิ่มเติมคือเพื่อนในวง(เหล้า)ของท่านมักจะเอาน้ำท่อมมาให้ท่านลอง แล้วท่านก็ดันชอบอีก ท่านมักเสียเงินกับการซื้อเหล้าเลี้ยงเพื่อนคนอื่นๆ มักทำกับข้าวนั่นนี่เผื่อแผ่เพื่อนๆ และนิสัยที่ค่อนข้างรับไม่ได้ตอนท่านเมาคือ ท่านชอบเซ้าซี้ให้ไปซื้อนั่นซื้อนี่ที่มันไม่มีขายช่วงตีสองตีสาม และก็จะเอาให้ได้ ถ้าไม่ได้ก็ด่าว่าแค่นี้ไม่เคยทำให้กูได้เลย พี่ๆ เรา น้าก็พูดบอกท่านตลอดว่าเหล้ามันไม่ใช่ยาดีอะไรขนาดนั้น จะกินเยอะไปทำไม กินทุกวัน กินทุกเวลา เดี๋ยวซ่อนไว้นั่น ไว้นี่ (เรื่องของเรื่องคือท่านชอบบอกว่าเหล้ารักษาโรคของเขาได้ ทั้งๆที่ท่านไม่ได้มีโรคอะไร ท่านบอกเราแค่ว่าตาให้แม่กินตั้งแต่สิบสามขวบ ช่วยรักษาโรค) ท่านก็ชอบพูดแต่ว่าถ้ากูไม่ได้กินกูก็ตาย คือเราไม่ได้ต้องการให้ท่านหักดิบตัวเองหรือเลิกแบบหยุดชะงัก แต่อยากให้ลดลง แต่ท่านมีแต่เพิ่มๆๆ เราควรทำไงคือรู้สึกตันมากๆค่ะ เราไม่สามารถอยู่ดูแลท่านได้เพราะเราเรียนอยู่กรุงเทพพึ่งมัธยมปลายพี่ๆก็ทำงานเลี้ยงครอบครัวตัวเองด้วย และเราก็ช่วยน้าทำงานส่งเงินให้พวกท่านใช้ ส่วนท่านทั้งสองอยู่ต่างจังหวัดเพราะท่านทั้งสองชรามากๆแล้ว แล้วไหนจะพิษโควิด ทำให้เราต้องสู้อยู่ที่นี่กับน้าและน้องชายเราที่ยังอยู่ประถม เราอยากให้พวกท่านดูแลตัวเองมากกว่านี้ ทุกครั้งที่โทรคุยกันท่านก็เมาตลอด ส่วนรู้ได้ไงคือ เราโทรสอบถามยายเราและก็น้าอีกคนให้ช่วยดูท่านค่ะ แต่พวกเขาก็มีภาระของเขา เราอยากรีบเรียนให้จบเพื่อทำงานจริงจังกว่านี้ มีเวลาดูแลท่านมากกว่านี้ แต่เวลาบางทีมันก็ช้าไหนจะเรียนออนไลน์ เรารู้สึกท้อแท้มากๆเลยค่ะ บางที