ปัญหาครอบครัว

ตอนนี้ท้อมากๆเลยค่ะ ด้วยความที่แม่เป็นคนอารมณ์ร้าย เอาจริงๆแม่เหมือนเป็นโรคทางจิตแต่เคยบอกแม่แล้วนะคะ ว่าไปหาหมอไหมหนูพาไป เเต่เขาก็ไม่เคยเชื่อเขาจะบอกว่าหาว่ากูเป็นบ้าเหรอนี่กูแม่นะ เอาจริงๆตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่ปกติค่ะ คิดว่าหนูอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าเคยทำร้ายร่างกายตัวเองหลายครั้ง และพยายามกินยาเพราะคิดสั้น แต่พอเขารู้เขาก็จะด่าหนูว่ากูส่งเรียนขนาดนี้สมองยังคิดแต่เรื่อง ๆ ไม่ต้องเรียนดีกว่าไหม หรือไม่ก็กูเหนื่อยที่ต้องหาเงินอยู่คนเดียวแล้วต้องมาประสาท-กะอีกจะลาออกไหม แล้วใช้ชีวิตต่างคนต่างอยู่ไปเลยกูเหนื่อยแล้ว หนูเจอคำพูดพวกนี้มาตลอดตั้งแต่เด็กยันโต จนหนูเริ่มคิดว่าหนูก็ไม่อยากเรียนแล้ว หนูไม่อยากอยู่แล้ว แม่อยากตัดให้หนูไปอยู่กะตาได้ไหม หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ เราเคยบอกเขาไปครั้งนึงที่ทะเลาะกัน หนูก็บอกเขาแบบเปิดใจทุกอย่างแต่เขาไม่เคยฟังหนูเลยสักนิด และไม่เคยที่จะตัดหนูออกสักที หนูเหนื่อยมากแล้วจริงๆ ทั้งเรื่องเรียนก็เครียดมากเพราะอยุ่มหาลัยแล้วหนูต่อสายวิทย์ซึ่งมันก็อ่านหนังสือหนัก แต่ต้องมาเจอคำพูดแบบกูนี่มีลูก จริงๆเห็นแก่ตัว ทั้งที่หนูมีเงินมีตังหนูให้เขาหมดไม่เคยหวงเลย เขาป่วยหนูหาข้าว ทำนู่นนี่ หนูทำงานทุกอย่างเองหมด ดูน้องเลี้ยงน้องแต่เขากลับพูดแบบนี้  เวลาเขาหงุดหงิดอะไรเขาก็จะหาเรื่องทะเลาะกับหนูอยู่ตลอด หนูโดนคำพูดทำร้ายมาตั้งแต่เด็ก โดนทำร้ายร่างกาย จนตอนนี้อยากหนีมากจริงๆค่ะ อยากหนีออกจากบ้าน แต่ก็กลัวเขาจะตามหาเจอกลัวเขาเจอตำรวจ กลัวออกข่าว หนูไม่อยากให้ใครมารู้ชีวิตหนู ไม่อยากให้ใครมามองแม่หนูไม่ดีด้วย บ้างทีก็อยากคิดจะตายๆไปเลย หนูเหนื่อยมากๆไม่เคยที่มีระบายปัญหาครอบครัวกับใครเลยเพราะกลัวเขามองแม่หนูไม่ดี เมื่อก่อนตอนเด็กๆหนูยังมียายที่คอยเล่าให้ฟังได้บ้าง แต่ยายเสียตั้งแต่หนูขึ้นม.1 ตอนนี้ก็ไม่เหลือที่ระบายแล้วค่ะ มันอึดอัดใจ จนท้อมากจริงๆ กลัววันนึงตัวเองจะไม่พร้อมเอาอะไรมาคิดอีกแล้ว หนูเหนื่อยมากจริงๆ