เหนื่อยจนไม่อยากใช้ชีวิตเลยค่ะ

คือทางนี้กำลังอยู่ชั้นป.6 อายุ11  เรียนออนไลน์ตามปกติเลยค่ะ แต่มันมีอาการที่เกิดขึ้นกับตัวคือเหนื่อยมากในทุกๆวัน เวลาจะเดินไปไหนก็ปวดหัว ปวดหลัง บางครั้งเวลาก่อนนอนมันปวดมาก ปวดจนนอนไม่ได้ น้ำตาไหลเต็มไปหมดเลย เคยบอกแม่หลายครั้งแล้วค่ะแต่เขาบอกว่าให้ไปเดินรอบหมู่บ้านและตากแดดอย่างเดียวเลย คือเราอยู่ในประเทศไทยซึ่งก็แดดแรงอยู่นะ เราก็เดินออกกำลังกายตลอดแล้วก็โดนแดดทุกวันแต่ก็ไม่หายเลยค่ะ จริงๆคือเรามีอาการนี้ตั้งแต่ป.3-4 มันไม่หายไปเลย แล้วมันก็ไม่ได้มีแค่อาการปวด แต่เมื่อ3-4เดือนที่แล้ว เราค่อนข้างซึมค่ะ มีอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็อยากจะร้องตลอดเวลา ตอนที่เล่นโทรศัพท์ ดูคลิปตลกๆก็ขำเป็นปกตินะ แต่จู่ๆสมองก็คิดว่าเรามีชีวิตมาเพื่ออะไร ทำไมเราต้องเหนื่อยเพื่อใช้ชีวิตด้วย แล้วเราก็ร้องไห้เบาๆออกมาประปราย 4-5 รอบต่อวัน เหนื่อยมาก เหนื่อยจนไม่อยากจะเหนื่อยอยู่ใช้ชีวิตอีกแล้ว เคยกรีดแขนตัวเองจนเต็มแขนได้ 3 สัปดาห์แต่ก็เลิกทำเพราะโดนจับได้แล้วโดนสั่งไม่ให้ทำอีก เรากรีดแล้วความรู้สึกเหนื่อยมันหายไป เราโดนเค้นจากแม่ว่าทำไปทำไมพอไม่ตอบก็โดนตบหน้าหลายรอบ พอตอบก็โดนบอกว่าเราเป็นบ้าและโรคจิต เราโดนบอกว่าเป็นภาระแบบอ้อมๆของครอบครัว เราไม่ไหว เราเหนื่อย เราเคยปรึกษาสายด่วน5-6ครั้ง พี่ๆจากสายด่วนก็บอกว่าเราควรไปพบจิตแพทย์ทุกครั้ง เราอยากไปนะ เราอยากไประบาย อยากไปรับคำแนะนำจากเขาแต่เราไปไม่ได้ แม่บอกว่าไม่จำเป็น แม่เป็นพยาบาลมีสกิลในการรักษาใจ ดีอยู่ในระดับหนึ่ง คือเราอยากจะร้องไห้ มันไม่ไหว เขาดูไม่เข้าใจเราตั้งแต่บอกเราว่าเราเป็นบ้าแล้ว เขาบังคับให้เราลบไลน์เพื่อนสนิทเพราะเขาบอกว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ทำให้เราเศร้า แต่ไม่ใช่ เราระบายกับเพื่อนสนิทตลอด เพื่อนคนนี้ทำให้เรามีความสุขขึ้นได้ พอเราไม่ทำตามเขาจะฉุนเฉียวตลอด จนเราต้องลบการติดต่อของเพื่อนคนนั้น เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว เราเหนื่อยกับการใช้ชีวิตสุดๆเลย ทุกอย่างมันยากเกินไปสำหรับเรามาก เราไม่ไหว ทำยังไงให้รู้สึกดีขึ้นดีคะ ช่วยกรุณาแนะนำหน่อยค่ะ  จริงๆแล้วเราอาจจะอ่อนแอไปเองก็ได้นะ