ขอแนะนำตัวเองก่อนนะคะ เราอายุ 38 ปีแต่งงานมีครอบครัวแล้ว และมีลูก 1 คน อายุ 7 ขวบ ยายเราอายุ 84 ปี พ่อแม่เราตายตั้งแต่เราอายุ 16 ปี ยายเขาเลี้ยงดูเราส่งเสียเราเรียนมาจนจบป.ตรี ตลอดเวลาที่อยู่กับยายๆเขาจะเป็นคนกำหนดชีวิตเราตลอด ควรกินข้าวเช้าไปโรงเรียน ควรตื่นนอนแต่เช้าแม้ว่าวันนั้นจะเป็นวันหยุดก็ตามซึ่งบางครั้งเราก็อยากตื่นสายบางแต่ไม่เคยมีเลย นอนก็ต้องนอนสามทุ่มถึงแม้ว่าเราโตมีการมีงานทำก็ยังบังคับให้นอนสามทุ่ม เรื่องออกไปเที่ยวเล่นตามประสาวัยรุ่นกับเพื่อนๆอย่าได้คิดเลยเราไม่เคยได้ไปเลย จนมาได้อยู่หอตอนเรียนมหาลัยถึงได้เป็นอิสระจากวงจรนั้น พอเรียนจบยายก็รีบหางานให้ทำงานแถวๆบ้านยายบอกว่าถึงเงินเดือนน้อยแต่มีเก็บกินกับยายอยู่กับยายบ้านไม่ต้องเช่าข้าวก็ไม่ต้องซื้อ ซึ่งตอนนั้นเราจบมาเราเคว้งจริงๆเลยต้องทำงานตามที่ยายหาให้ ซึ่งมันไม่มีคำว่าก้าวหน้าอะไรเลย เป็นรีสอร์ทที่เข้ากำลังก่อสร้าง และไม่มีวี่แววว่าจะเสร็จหรือเปิดเมื่อไร
เราจำเป็นต้องอดทนกับยายของเราที่ชอบก้าวก่ายชีวิตของเราไหม