เรื่องราวเป็นเเบบนี้คค่ะ ตอนนั้นเรานั่งเล่นกับเพื่อนอยู่เเล้วก็มีเพื่อนคนนึ่งพูขึ้นมาว่าเนี่ย เพื่อนที่เเข่งกีฬาหล่อมากเเถมเคยเรียน รร นี้มาก่อน พวกเราก็เลยรวมหัวกันเเกล้งโดยการเเอดไป ผช.คนนั้นรับใครก่อนชนะ สรุป ผช.คนนั้นก็รับเเอดเราก่อนใคร พอขึ้นห้องมา ผช.คนนั้นก็ทักเรามาเลยค่ะ ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรเพราะก็ไม่ได้ชอบคนนั้นอยู่เเล้ว ไม่ถูกชะตาก็ว่าได้เเต่เเค่เล่นตามเพื่อน เราก็เลยบอก ผช.คนนั้นไปว่าให้ไปคุยกับเพื่อนอีกคน เราไม่ได้ชอบ อ่ะวันนั้นก็จบลง พอมาวันเสาร์เราก็ลงสตอรี่เล่นกับตุ้กตา ผช.คนนั้นก็ทักมาขอคุยเพราะไม่อยากคุยกับเพื่อนเรา ตอนนั้นไม่ได้คิดรัยเลยจิงๆคค่ะ เพื่อนก็บอกให้ลองคุยเพราะโสดมานานเเล้วให้ลองเปิดใจ อ่ะเราได้ยินคำนั้นเพื่อนก็อยากลองเปิดใจ เขาดูเเลเราดีมากๆ ไปรับไปส่งที่โรงเรียน ค่อยให้คำปรึกษา ทำอาหารมาให้ พาไปเที่ยว ตอนนั้นคือมันดีจิงๆค่ะ เวลาเขาเเข่งกีฬาเราก็จะไปดู ผ่านไป1เดือน เราถามเขาว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน เขาตอบเราว่า เป็นเเฟนคือตอนนั้นดีใจมากๆ วิ่งลงไปบอกเเม่ ว่ามีเเฟนเเล้ว คือดีใจมากจิงๆ พอผ่านไป1อาทิตย์วันเสาร์เขามีเเข่งกีฬาเราก็ไปเชียร์ตามปกติค่ะ เเต่ครั้งนี้เขาเมินเราเดินไปนั่งที่อื่นเเละวันนั้นเขาเเข่งเเพ้ทุกคนในทีมเลยบอกให้เราไปปอบใจเราก็เดินไปเช็คเหงือหาน้ำหารัยให้กินนะคะ เเต่เขาก็ลุกเเละเดินอออกไป ตอนั้นก้เสียใจมากๆจิงๆเเต่เขาก็มาง้อเเล้วพาไปส่งที่บ้านเราก็หายโกดนะคะ เเต่วันอาทิตย์เขาก็ยังมีเเข่งเเต่เราไปไม่ได้เพราะมีธุระที่บ้าน สรุปวันนั้นเขาไปอยู่กับ ผญ.ที่เป็นนักกีฬาเหมือนกัน เเล้วผู้หญิงลงรูปคู่ เเต่เราอ่ะพึ่งมารู้ทีหลังหลายวันมากๆกว่าจะรู้ พอรู้ก็เลยถาม ผช.ไปเลยว่าคืออะไร ผช.ก็บอกเเค่พี่น้องเเละเขาก้ไม่ได้มารับเราในเย็นวันนั้น เพื่อนในกลุ่มที่ซ้อมกีฬาด้วยก็เลยเล่าให้ฟังว่าตอนซ้อมเห็นสองคนนี้เดินไปหากันตลอด ไม่มีจิตใจซ้อม นั่งคุยด้วยกันตลอด คือตตอนั้นน้ำตาไหลเเล้วมารู้ที่หลังอีกว่าเขาคุยกันอยู่ ตอนนั้นทั้งโกดทั้งเสียใจ โทไปหาเขาเลยค่ะ เขาบอกเดะตอนเย็นค่อยเครีย เราก้แบบนั่งร้องไห้ในห้องเรียน3ชั่วโมง จนเพื่อนทนไม่ไหวทักไปว่า ผช. เเล้วผช.ก็ทักมาหาเราว่าเลิกยุ่งมั้ยละถ้าจะขนาดนี้ อึ้งมากจ้ะ พอถึงตอนเย็น ผช.เอาของที่เราเคยให้มมคืน เเต่ตอนนั้นไม่กล้างร้องพอขึ้นรถปุ้บรอหนักมาก ผช.ก้พาเราไปคุย เราเลยถามเลยว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน เขาตอบเเบบไม่คิดเลยว่า ก็แค่คนคุยป่ะ เราก็ถามคำถามเดิมว่าเีราเป็นอะไรกันเขาก็ตอยเหมือนเดดิม่าคนคุย ร้องไห้เเบบฉุดไม่อยุ่ ตอนนั้นเราเลยบอกเคนั้นเราไปกินข้าวมื้อสุดท้ากันเดะเราเลี้ยงเอง พอกินเส้ดเขาก็มาส่งเราที่บ้านเเล้วไปซ้อมกีฬาต่อ พอ1เดือนผ่านไปคือร้องไห้ตลอด1เดือน ไม่คุยกับใครนั่งเงียบอยู่คนเดียวเก็บตัวไม่ยุ่งกับใครเลย จนพอเราทำใจได้เเละ เขากลับมาค่ะ เเล้วครั้งนี้เขาเทคเเเครืเราดีมากๆ ดีกว่าครั้งที่เเล้วมากๆ เขาสันยากับเราว่า จะไม่ไปไหนเเล้วคือตอนนั้นใจไม่ได้เต็ม100เลยกลับไปคุย คุยมาได้1เดือน เขาบอกอยากอยู่คนเดียวยังลืมเเฟนเก่าไม่ได้ อาการเดิมเลยค่ะร้องไห้ไม่ไหว ผ่านไปสักพักเขาทักหาเราอีกตอนนั้นนะจะเดือนธันวา ทักมาคุยตลอด ตอนน้นเราจะตัดใจเเล้วละเลยไม่ค่อยอะไรกับเขาเเต่ก็ยังรัก เเละวันนั้น31ธันวา ตอน23.59เราทักไปหาเขา บอกความรุ้สึกดีๆ เเล้วเขาก็หายไปเลยค่ะ ติดต่อไม่ได้เลย ไม่สามารถติดต่อได้เลย ตั้งเเต่1มกรา จนวันเกิดเขา 29 กุมพาเขาขอให้เราไปวันเกิด ใให้เพื่อนเราช่วย เเบบให้เพื่อนโทมาหาเราเเล้วบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยสำคัญเเล้วส่งโลเคชั่นมาเราก็ไปสรุปงานวันเกิดเขา เขาพาเราไปหาพ่อเเม่เขา ทั้งที่เราไม่รู้เรื่องรัยเลย พอเเม่เขาตอนรับเราดีมากๆ จากวันนั้นเขาทักมาหาเราตลอด เราก็ตอบนะบ้างคร้งแต่ความรู้สึกก็แค่เพื่อนเท่านั้น เขาขอโอกาสเราหลายรอบมาก พอสักพักเขาก็หายไปคุยกับรุ่นน้องสนิทเรา ตอนนั้นก็ปลงค่ะ เเล้วมาวันนั้นเป็นงานกิจกรรม รร เราเป็รหัวหน้าห้องต้องเป็นคนจัดการทุกอย่างขายของ เรียกลูกค้า เเละจะมีสิทเก่ามากันด้วย เขาก็มาหา เขามาคุยกับเราว่าทำมั้ยตั้งเเต่เขาทิ้งเราไปเราถึงโทรมขนาดนี้ จิงๆเราไม่ได้โทรมนะเราเเค่เหนือยกับกิจกรรมวันนั้น เพราะตืนเช้ามาจัดซุ้ม เเล้วเขาก้เดินไปหารุ่นน้องคนนั้น เราก็ปล่อยจนตอนนี้ เขาตามตื้อเราตลอดทักมา ไอจี ไลนื เบอร์ เฟส ให้เพื่อนมาคุย ขอคืนดี ขอโอกาศ คือเราตอนนี้บอกเลยว่ากลัวความรักมากๆ ไม่กล้าคุยกับใครเลยรึที่เราเป็นเเบบนี้เพราะรอเขารึป่าว ถ้าคนทุกคนละจะทำไง
เราจะรักคน คนนึ่งได้มากเเค่ไหน