ปกติไหม?

เรื่องมีอยู่ว่าวันหยุดผมได้ไปเฝ้าแฟนเข้าเวรในที่ทำงาน แล้วในที่ทำงานก็จะมีพี่ ผช.อีกคนทำงานอยู่ด้วย คือในวันนั้นในห้องก็จะมีผม แฟน แล้วก็พี่ผู้ชายอีก 1 คน แล้วห้องถัดไปก็เป็นหัวหน้า โดยผมก็ไปนั่งอยู่ที่โต๊ะแฟนผม ส่วนพี่ ผช โต๊ะแกอยู่ห่างประมาณ 5 เมตร โดยในห้องแฟนผมแทบจะไม่คุยกับผมเลย สักพุกเธอก็จะเดินไปยืนใกล้ๆโต๊ะพี่คนนั้นแล้วก็คุยก็บ่นเรื่องต่าง ซึ่งผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่พอสักพัก แฟนผมก็เริ่มชวนคุยแบบเสียงกระซิบ คือคุยกันเบาๆ  เหมือนกลัวคนอื่นได้ยิน ก็พอจับใจความได้แหชะว่านินทาเรื่องต่างๆ สงสัยกลัวหัวหน้าได้ยิน ผมก็ได้แต่นั่งฟัง แต่ในใจก็แอบเคืองๆปนหึง ทำไมต้องใช้น้ำเสียงแผ่วๆคุยกันวะ ฟังแล้วสยิว แล้วคุยกันนานมากประมาณ 10 กว่านาทีได้ ส่วนผมก็นั่งโง่ๆไม่รู้จะทำตัวยังไง ในเมื่อเขาคุยกันเงียบขนาดนั้น อีกใจก็อยากตะโกนถามว่าช่วยคุยกันเสียงปกติได้ไหม เห็นแล้วหมั่นไส้

สรุปคือ
ผมปกติไหมที่รู้สึกไม่พอใจว่าทำไมต้องคุยกันเสียงแบบนั้น แล้วไม่ได้เห็นหัวกุเลย กุก็อยู่😂