กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ตั้งหลังจากเล่นพันทิปมานานมากแล้วค่ะ
ก่อนอื่นต้องบอกว่าตัวเราเป็นคนมีเพื่อนค่อนข้างน้อยมากๆ
เพราะนิสัยส่วนตัวจะติดบ้านไม่ค่อยออกไปพบเพื่อนใหม่ๆแม้จะอยู่วัยทำงานแล้ว
ชีวิตประจำวันก็ดำเนินไปแบบเรื่อยๆ อยู่กับครอบครัวสิ่งยึดเหนี่ยวทางกายใจให้เรา
หลังเสร็จกิจในแต่ละวันก็เข้าห้องนอนพร้อมกับโทรศัพท์ตามดูชีวิตศิลปินที่ตัวเองชื่นชอบ
การได้เห็นเขาและเธอเติบโตในแต่ละวันเหมือนทำให้เรามีแรงอยากพัฒนาตัวเองไม่ให้อยู่กับที่
ใครจะมองว่าไร้สาระหรือเสียเวลาชีวิตก็ห้ามความคิดเขาไม่ได้
เรานอนหลับพร้อมเสียงเพลงและรอยยิ้มของพวกเขามาแทบทั้งชีวิต
เคยคิดว่าถ้าไม่มีพวกเขาความสุขเพียงไม่กี่อย่างของเราคงไม่เกิดขึ้นเลย
ไม่ว่าตอนนี้พวกเขาจะอยู่ที่ไหน จะทำอะไร ถ้ารับรู้ได้เราอยากจะพูดขอบคุณจากใจจริง
ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตไม่ว่างเปล่า ขอบคุณที่เป็นแรงใจในการใช้ชีวิต
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ