คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่บางครั้งก็เลือกที่จะตายได้ ว่าจริงไหมคะ....??

ท้อแท้มากจริงๆค่ะ ถ้าให้ไล่ชีวิตตั้งแต่ตอนเด็กจนถึงปัจุบันนี้ก็ไม่เคยมีอะไรดีเลยสักเรื่อง ในวัยเด็กก็ไม่เคยมีพ่อเหมือนคนอื่นเค้า อยู่กับยายตลอด ตอนเด็กเราไม่เคยรู้หรอกค่ะว่าเราขาดอะไร เราจะรู้เมื่อเราโตแล้วว่าสิ่งที่เราขาดนั่นคือความอบอุ่น ความรักที่คือรักจริงๆ เราใช้ชีวิตที่ผิดพลาดมาตลอด จนตอนนี้ที่เราคิดได้ เราก็พยายามทำชีวิตให้มันดีมาตลอด แต่มันได้ไม่ได้ดีเหมือนคนอื่นเค้าสักที เป็นหนี้สินรุงรัง จนแม่ไม่เอา มีน้าคอยช่วยแต่คิดไปคิดมามีแต่ทำให้พวกเค้าเดือดร้อนกัน อยู่ไปก็เหมือนเป็นตัวถ่วงชีวิตคนอื่นเค้า ปัญหาทุกอย่างมันน่าจะจบถ้าไม่มีเราแล้ว