ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่🙂

สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องๆหนึ่งค่ะมันเป็นเรื่องจริงเเละก็เกิดขึ้นกับหนูเอง คือที่บ้านของหนูฐานะก็ไม่ได้ดีไม่ได้เเย่ค่ะพออยู่พอกิน ตอนนี้หนูอายุ13ค่ะ ตอนที่หนูอายุ12ทุกคนดูเเฮปปี้กลับหนูมากเเละหนูาก็โอเคกับครอบครัวมาค่ะ ทุกอย่างไปได้ด้วยดี เเต่พอหนู13ขวบ หนูก็ต้องสอบเข้ามัธยมต่อใช้ไมคะ ก่อนที่จะไปสอบเเม่หนูก็ส่งหนูไปเรียนพิเศษค่ะเพราะเเม่กลัวสอบเข้ามัธยมไม่ได้ตอนนี้ทุกอน่างยังดีปกติถึงวันที่ได้ไปสอบหนูก็ไปสอบค่ะหนูตั้งใจทำสุดๆเลยค่ะ😀 พอถึงวันที่ผลสอบออกก็จะเเยกเป็นเด็กนอกเขตกับในเขตหนูเป็นเด็กในเขตค่ะเเต่ทางโรงเรียนเขาจะให้เด็กนอกเขตอยู่/ต้นๆ ซึ่งหนูสอบได้ลำดับที่62จาก200กว่าคนขอบเด็กในเขตหนูก็ดีใจมากค่ะที่สอบเข้าได้ เเต่!! เรื่อง/นี้หล่ะค่ะ พอถึงวันจัด/ใช่ค่ะอย่าที่บอกหนู่ได้อยู่/10ซึ่งมันมีอยู่12/ พอเเม่รู้เเม่ก็บอกว่าไม่เป็นไรลูกทำดีที่สุดเเล้วส่วนพ่อก็บอกว่าโอ้ยน่าอายจังเลยว่ะ/10นูนไม่ต้องเรียนหรอออกไปเลี้ยงเลย ใช่ค่ะบ้างคนอาจจะไปเเรงเเต่หนูมันเเรงมากเลยค่ะ วันนี้หนูกินข้าวทั้งน้ำตาเลยค่ะหนูก็พยายามเเล้วนะคะ เเละหนูก็มีพี่ชายค่ะหา่างกัน3ปีพี่ชายสอบได้/7ทุกคนดีใจภูมิใจมา พ่อ เเม่ ตา ยาย พอหรูนึกถึงหนูก็รู้สึกด้อยมาเลยค่ะ เรื่องนี้ผ่านไปหนูก็เริ่มทำใจได้ละ เเต่เรื่องนี้ที่หนูก็ต้องทนอีกคือหนูเเค้อยากรู้ว่าทำไมต้องเอาทุกอย่างมาลงที่หนูเเม่เครียดเรื่องใครใครทำอะไรไม่พอใจก็จะมาตะโกนใส่หนูทั้งๆที่หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยช่วยงานบ้านอยู่ด้วยซ้ำ เรื่องนี้หนูโตนประมาณ2-3อาทิตย์ช่วงนั้นหนู่ค่อยอยากไปช่วยงานบ้านเเม่เลยเพราะเเบบนี้ช่วงนี้มันเรียนออนไลน์ก็ปวดหัวพอเเล้วเเล้วต้องมาเจออะไรเเปปนี้อีก ป่านไปเเม่ก็เลิกทำเเบบนั้นค่ะ จนมันมาถึงช่วงเดือน3นี้ ทุกคนดูเหมือนเกลียดหนูอ่ะค่ะหนูทำอะไรไม่ได้เลยด่าๆอย่างเดียว พอเราเริ่มโตก็อยาดมีห้องเป็นของตัวเิงใช่ไมหล่ะ หนูก็เลยลองไปขอเเม่ค้ะเเม่บอกว่าขอเวลาก่อนหนูก็โอเคไม่เป็นไรหรูก็เลยไปขอยายทีเ้รกก็พูดดีๆนะคะหนูก็ขออีซักรอบเเล้วยายก็บอกว่าเอามาทำไมห้องอ่ะไรประโยชร์วันๆทำอะไรไม มันเป็นคำพูดที่เเทงหัวใจมากค่ะหนูขอดีๆพูดดีๆเลยนะคะเเต่สิ่งที่ตอบกลับหนูมาสิมันไม่เเรงไปหรอ หนูเรียนขึ้นบนบ้านเลยค่ะนั่งหันหน้าใส่ผนังเเล้วร้องไห้หนูไม่คุยกับใครในครอบครัวเลย1อาทิตย์เต็มๆหลังจากนั้นหนูก็มานั่งคิดค่ะว่าทำไมพี่ถึงมีคนรักเยอะจังทำให้พ่อเเม่ภูมิใจ เเต่เราทำให้พ่อเเม่อายทำให้ใครภูมิใจไม่ได้สักอย่างเเม้เเต่ตัวเองหนูโพสสตอรี่ไม่ได้เลยค่ะหนูออกจากบ้านไม่ได้ด้วยเพราะเเค่ออกก็โดนด้าเเล้วก็ด่าไปหาเพื่อนมาเเปปเดียวถึงบ้านก็ด่ามันเลยทำให่หนู่เป็นอะไรมีเรื่องอะไรหนูไม่ปรึกษาใครเลยค่ะในครอบครัวหนูรู้สึกว่าหนูถูกปิดกั้นจากครอบครัวเเม้เเต่ความฝันของเราที่เรารักมันมากเขายังปิดกั้นเลยค่ะ🙂