รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเสียงในครอบครัว

คือเราเป็นน้องคนเล็ก เรามีพี่ชาย พี่ชายเราเป็นคนเก่งค่ะ เค้าจะเก่งเรื่องรอบตัวเช่น ไอที บลาๆ พวกวิชาการก็เก่งนะคะ เวลาที่เค้าพูดอะไรจะมีคนฟังเสมอ แบบว่าไม่มีใครกล้าเถียงทุกคนเงียบพร้อมที่จะเชื่อและรับฟัง แต่กลับกัน เราพูดอะไรไม่มีใครสนใจ'เลย เค้าไม่เหมือนเราโง่ ทำเหมือนเราเด็กอยุ่ตลอดเวลา
เวลาเราพูดไร ก็ชอบบอกว่าเราจะไปรู้อะไร เวลาออกคำเห็น ก็จะโดนเมินตลอดเลย เราน้อยใจมาก แต่ก็พยายามที่จะไม่น้อยใจ พยายามจะคิดแต่สิ่งดีๆ แต่มันก็เอาออกจากหัวไม่ได้  เวลาที่เราทำอะไรแล้วไม่พอใจ เราพยายามบอกเหตุผลของเรา เขาก็จะบอกเราเถียง ทั้งที่เราก็พูดตามความคิดเรา เหตุผลที่เราทำไป เค้าก็จะว่าเราหาว่าเราเถียงตัดสินเราด้วยความคิดของเขาเอง โดยไม่ถามเราสักคำ เขาคงคิดว่าเขารู้จักเราดีมั้ง เราแบบอึดอัด อยากจะอธิบาย อยากจะออกความเห็น   แต่ไม่เคยมีใครรับฟังเลย กลายเป็นว่าเรารู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว มันไม่ได้เป็นแค่คนในครอบครัวเรา ญาติพี่น้องเราก็มองเราเป็นแบบนั้น เราอยูากับพวกเค้ามาตั้งแต่เกิด แต่ไม่รู้สึกสนิทกันเลยสักนิด รู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่เจอหน้า ไม่กล้าพูด เพราะเวลาที่พูด มันจะแก่วตลอด เหมือนมีอีกาบินผ่านหัวเราตลอดเวลา เหมือนเขามองเราไม่เหมือนพวกเขา วิธีการพูดเวลาพูดกับเราก็พูดอีกแบบ พูดแบบห่างเหิน เรารู้สึกไม่สนิทกับครอบครัวนี้เลยสักนิด😭 เราอยากให้พวกเขาเห็นเราบ้าง เห็นว่าเราอยู่ตรงนี้บ้าง;-; รับฟังบ้างก็ยังดี อย่าเมินเวลาเราพูดได้มั้ย