เรื่องคือมีอยู่ว่าคืนนั้นประมาณตี 1 ได้ครับ ผมกับเเฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันเราจะคาสายไว้ทุกคืนครับเเล้วคืนนั้นผมได้ยินเสียงเขาเเบบสะอึดน้ำมูกผมก็เลยถามทันทีเลยว่าเป็นอะไรเขาก็ตอบผมมาว่าเป็นหวัด ตอนเเรกผมก็ไม่ได้อะไรนึกว่าเขาเป็นหวัดจริงเเต่พออีกสักเเปปเค้ามีอาการสะอื้นผมก็เลยถามไปตรงๆเลยว่าร้องเหรอเป็นอะไร เขาก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่มันชัดเจนมากว่าร้องเเต่เขาก็ยังคงคำเดิมว่าไม่เป็นอะไร สงสัยฝุ่นหรือลมมันเข้าตา หลังจากนั้นผมก็บอกว่ามีอะไรบอกได้คุยได้พร้อมรับฟังเสมอ หลังจากตื่นเช้ามาเราก็วิดีโอคอลกันนิดหน่อย สิ่งเเรกที่ผมสังเกตุคือตาเเฟนผมมันบวมจากที่เเต่ก่อนมันไม่บวม ซึ่งมันยิ่งทำให้ผมไม่สบายใจไปใหญ่ เพราะเดิมทีผมเป็นคนที่เรียกได้ว่าเป็นห่วงเเฟนมากก คลั่งเลยก็ว่าได้ พอเห็นเขาเป็นอะไรไปนิดหน่อยผมรู้สึกดิ่งลงทั้งวันเลย จากนั้นพอผมถามเขาว่าเมื่อคืนเเอบร้องเหรอ เป็นอะไร เค้าก็ตอบกลับมาด้วยเสียงที่เเบบเหมือนจะรำคาญ หรือ อาจจะเป็นเพราะผมถามมากไปก็ได้ ผมเลยเครียดคิดว่าจัดการยังไงดี ทั้งวันผมไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย อาการอย่างนี้คือยังไงครับทำไมเขาถึงปิดบัง หรือมันเป็นเรื่องที่บอกไม่ได้เหรอ หรือเขาเปลี่ยนไปจากที่เเต่ก่อนก็มีหวานด้วยคำพูด อยากได้คำเเนะนำที่พอจะทำให้ผมสบายใจได้ครับ
เเฟนเเอบร้องเเต่ไม่ยอมบอก?