สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยนะคะ คือเราอยากรู้ความคิดเห็นของคนภายนอกบ้างที่ไม่ใช่ครอบครัว หรือ เพื่อนสนิท ค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า.
ขออนุญาติเกริ่นความสัมพันธ์ยาวนิดนึงนะคะ เราอายุ 31 ปี เราไม่เคยมีแฟน มีแต่คุยๆ1เดือนเลิกไม่เคยเจอกัน เราชอบพี่คนหนึ่งชื่อพี่กายเป็นวิศวะกรอายุ32ปีเป็นพี่ชายแพรเพื่อนสนิทของเรา ครอบครัวเราทั้ง 2 ค่อนข้างไปมาหาสู่กันบ่อยเพราะย่าเรากับย่าเขาสนิทกันมาก ส่วนใหญ่เจอพี่กายตอนมีทริปเที่ยว ทะเล ก็ไปด้วยกันทั้ง 2 ครอบครัว หรือ แฮงเอาท์กันบางทีพี่เขาก็มาเพราะแฟนแพรก็คือเพื่อนสนิทของพี่กาย ดูงงมั้ยคะ มันซับซ้อนค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ ทุกคนคงไม่คิดเรื่องการคลุมถุงชนจะยังมีอยู่ใช่มั้ยคะ แต่เกิดขึ้นกับเราเองจริงๆ พี่กายมีแฟนชื่อพี่หญิง คบกัน 2-3 ปีละมั้งคะ เราผู้แอบชอบแอบปลื้มพี่กายห่างๆค่ะ ปกติเวลาเจอแค่ทักทาย ยิ้มบ้าง ไม่เคยคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวนะคะ และพี่กายรู้ค่ะว่าเราชอบเพราะเพื่อนเราบอกพี่เขา เรารับรู้จากแพรเล่าผ่านๆ ว่า พี่กายเลิกกับแฟน คือ แฟนนอกใจอะไรประมาณนี้ค่ะ คือพี่เขาเฮิร์ท์หนักมา กินเหล้าทุกวัน เละเทะ ตามง้อแฟน ทางบ้านเครียดหนักมาซึ่งพี่กายไม่เคยเป็น แล้วก็ผ่านไป 2 เดือน เรารับรู้เรื่องพี่กายประปราย การคลุมถุงชนเริ่มขึ้น เมื่อแพรเล่าให้ย่าให้พ่อแม่ตัวเองฟัง ว่า เราชอบพี่กายอยู่นะ เป็นบทสนทาในการเล่าเรื่องเขา แต่เรื่องมาถึงย่าถึงครอบครัวเราค่ะ รับรู้ว่าทางครอบครัวพี่กายอยากให้พี่กายแต่งงานกับเรา พี่กายยังไม่รู้ และเพื่อให้เลิกยุ่งกับแฟนที่เพิ่งเลิกไปเพราะผู้หญิงนั้นอยู่กับผู้ชายคนใหม่ เวลาพี่กายไปหาจะไล่กลับทุกครั้ง ด่าสารพัด ทางครอบครัวเรา โดยเฉพาะคุณย่าเรา และย่า พ่อ แม่ ของพี่กาย มาบ้านเราบ่อยมาก แต่ไม่ค่อยเจอเราเพราะงานของเรา เพราะเราเป็นหมอ ไม่มีเวลาเลย และแล้ววันหยุด 2 วันเรานั้นก็มาถึง วันแรก ย่าเราคงโทรหาย่าพี่กาย ทั้งย่า พ่อแม่ พี่กายมาบ้านเราเลย นั่งคุยอยู่นานเลยค่ะ เราก็ไม่ตกลงนะ แล้วเขาก็กลับไป ตอนเย็นแพรน้องสาวพี่กายโทรบอกว่าทะเลาะกับแฟนให้เราไปรับที่คอนโดแฟนหน่อย เราก็ไปนะ แต่พอไปถึง แพรลงมารับเราข้างล่างบอกว่าขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยอยากเคลียร์กับแฟน เราก็ไปนะ พอเข้าห้องไปเราก็ไม่เห็นทาทีที่ทะเลาะกันเลย เราก็งง เราถามไปว่า ตกลงกลับมั้ยนี่!! เเพรตอบว่า ช่วยพาพี่กายกลับหน่อย เราถึงกับสตั้นเลยว่า เอาละโดนแล้วละ เราก็เลยตอบแพรไปว่า แกพยุงนะชั้นขับรถไปส่งบ้าน แต่ยังไม่ทันออกจากห้องมีจังหวะที่แพรไปเก็บเสื้อผ้าที่กายที่มานอนค้างกินเหล้า พี่กายเดินเซมาทางเรา เราเลยจับแขนไว้กลัวล้ม พอพี่กายเงยมองหน้าเราแค่นั้นแหละ เราเขิลหนักมาก แล้วพี่กายพูดขึ้นว่า ขอหอมแก้มหน่อย!! แล้วดึงเราไปหอมเลย "เราตกใจมาก"ทุลักทุเรดันออกไป แล้วเราเดินไปหาแพร แล้วบอกว่า เรารอที่รถข้างล่างนะ อีก 10 นาทีไม่ลงมา เรากลับเลยนะ ตอนนั้นเราสับสนมากทั้งเขิลและไม่พอใจ แต่ใจเต้นแรงมาก พอวันที่ 2 ย่า พ่อแม่พี่กายมาอีก ก็คุยสักพัก เราก็เริ่มลังเลแล้ว จนเราตอบตกลง ณ วินาทีที่ตอบไปแล้วเรารู้สึกว่า เรากำลังเป็นแฟนใช่มั้ย ในหัวเราคิดแค่นั้น งานแต่งถูกกำหนดขึ้นในเดือนถัดไป วันรุ่งขึ้นเราไปทำงานปกติเลิกงานกลับบ้านเพราะไม่ได้ขึ้นเวร เรามีห้องพักคนละห้องที่เช่าไว้ที่เดียวกับแพรมีกุญแจห้องกัน ทำงานมาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง 4 ทุ่ม มีเบอร์แปลกโทรมา เราก็รับ สวัสดีค่ะ พอเราพูดจบปลายสาย เสียงผู้ชายพูดขึ้นว่า ตอบตกลงแต่งงานทำไม เราก็รู้เลยว่าคือพี่กาย เราเงียบพูดไม่ออก จนพี่กายถามย้ำ ว่า ตอบตกลงทำไม!!ด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้น เราตกใจเลยตอบไปว่า ขอโทษค่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูบอกคุณย่ายกเลิกงานแต่งค่ะ แล้วเขาก็วางไป เราน้ำตาซึมค่ะในใจคิดไปว่าเราทำอะไรลงไปอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ ตื่นเช้ามาเราไปทำงานไปเจอแพรเราเลยเล่าให้ฟังและเราจะขอยกเลิกงานแต่งนะ เราขอโทษ แพรจับมือเราแล้วบอกใจเย็นๆ จะยกเลิกได้ไง เริ่มเตรียมงานละนะ เราก็รีบโทรหาย่าเรา ร้องไห้ขอยกเลิก ย่าเราก็ยืนยันว่าไม่ได้ ทะเลาะกันมาหรอ ใจเย็นๆอยู่ไปก็รักกันหนูก็ชอบพี่เค้าอยู่ไม่ใช่หรอ ความรักมันเริ่มก่อตัวแล้วนะ สุดท้ายย่าไม่ให้ยกเลิก เราเครียดมากเลยละ เริ่มรู้ว่าความรักไม่ได้สวยงามเสมอไป ตอนเย็น 1 ทุ่ม พี่กายโทรมาโวยวายเหมือนเดิม เราก็เลยบอกว่า พี่ขอยกเลิกทางบ้านพี่ หนูจะขอยกเลิกทางบ้านหนู พี่กายตอบกลับมาทันทีว่า ขอยกเลิกไปแล้วไม่ได้ ก่อนพูดทำไมไม่คิดให้ดีๆ จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย เราก็ตอบไปว่า ไม่นะคะหนูไม่ได้คิดแบบนั้น เราก็ยิ่งเครียดก็เผลอหลับไป จน 5 ทุ่ม เรารู้สึกเหมือนมีเสียงลูกบิดขยับและจากนั้นประตูก็เปิด เราตกใจมาก พูดเสียงหลงเลย พี่กาย!! เรารู้สึกได้ว่าเราไม่ปลอดภัยในตอนนั้น อยากออกจากตรงนี้ พี่เขาเหวี่ยงแจ็คเก็ตลงพื้น จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย เราตอบ ว่า ไม่ ไม่ใช่ค่ะ กำลังขอย่าค่ะ น่าจะพูดได้อยู่ค่ะ พูดไปเราก็เดินถอยจนชิดผนัง เราพูดไม่ทันจบ พี่กายดึงแขนเราเหวี่ยงเราลงเตียงเลย เราช็อคเลยนะ ตกใจมาก ร้องไห้ พี่กายขึ้นคร่อมเราแล้วพูดว่า ทำไม ทำไมต้องตกลง ทำไม เขารักแฟนเขาและกำลังง้ออยู่ไม่รู้หรอ อยากเป็นเมียมากใช่มั้ย เราพูดทั้งน้ำตา ไม่ค่ะ ไม่ได้อยากเป็นค่ะ หนูรู้ค่ะ หนูกำลังคุยกำลังขอย่าให้ย่ายกเลิกงานแต่งค่ะ มันแก้ไขได้นะ พี่ใจเย็นก่อนได้มั้ย เราดันพี่กายออกสุดแรงและถีบ แต่สุดท้ายเราสู้ไม่ไหวเลย หน้าพ่อแม่ลอยมาเลยค่ะ ถ้าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความไม่พอใจแก้แค้นไม่อยากแต่งกับเรา มันควรจบที่ครั้งเดียว แต่คืนนั้น 3-4 ครั้ง เราโคตรเสียใจค่ะ เราตื่นไปทำงานไม่มองไม่คุยกับพี่กายเลยเลย แต่สุดท้ายทั้ง 2 บ้านรู้ เพราะพี่กายเมาและพูกให้แพรฟัง ตอนเย็นมานัดคุยที่บ้านเรา จังหวะที่ก่อนนั่งคุยเป็นเรื่องเป็นราว พี่กายมองหน้าเรายิ้มเยาะเย้ยมาก เราไม่มองหน้าเลยเราร้องไห้และอายค่ะ คิดในใจ กูเอาตัวกูเข้ามาทำไม สุดท้ายเราพูดค่ะ ว่า เราขอยกเลิกงานแต่ง ยกเลิกทุกอย่างค่ะ ย่า พ่อแม่ ทั้ง 2 ไม่ยอมค่ะเพราะเรื่องเมื่อคืน เราบอกว่าไม่เป็นไรค่ะช่างมัน แต่พ่อแม่เราไม่ยอมค่ะ เพราะที่คอเรามีรอยดูดพอให้มองเห็นแต่หน้าอกเรารอยดูดเต็มค่ะ แขนเราเขียวเป็นจ้ำๆค่ะ ช้ำทั้งตัวค่ะเห็นชัดเพราะเราเป็นคนขาว ส่วนพี่กายแขน หลัง และหน้ามีแต่รอยเล็บเราค่ะ ในตอนนั้นสะเทือนใจครอบครัวเรามาก พ่อพี่กายพูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง ว่า ไม่อยากแต่งกับน้องแล้วไปทำแบบนั้นทำไมยิ่งมัดตัวเอง คุยนานค่ะตกลงไม่ได้ คือเรายืนยันว่ายกเลิกงานแต่งค่ะ พี่กายไม่พูดเลย มีแต่มองหน้าเรา ส่วนผู้ใหญ่ไม่ยอมทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ แต่ในเมื่อเรายืนยัน เลยตกลงว่า จะหยุดเตรียมงานแล้วเสาร์อาทิตย์นี้ มาคุยกันอีกรอบ วันนั้นเป็นวันพุธ อีก 2 เราจะทำไงดี เราคิดไม่ออกค่ะตอนนั้นออกแนวหลบหน้าเลยค่ะ วันพฤหัสเราไปเก็บของค่ะเราจะกลับไปนอนบ้าน เจอพี่กายในห้องค่ะ ตอนแรกคิดว่าห้องเรา เขาน่าจะไม่มาแล้ว เราเข้าห้องไป เจอพี่กายเดินออกห้องน้ำมา เราวิ่งเลยค่ะ แต่พี่กายจะก็กระชากเรากลับเข้าห้อง สุดท้ายก็จบแบบเดิมค่ะ และขู่ว่า ถ้าวันศุกร์เราไม่กลับมานอนที่นี้ เขาจะไม่ยอมยกเลิกงานแต่ง เอ๊า!! เรางงค่ะ วันศุกร์เรากลับมาเพื่อเผชิญอีกครั้ง แล้วก็จบแบบเดิม เขานอนกอดเราทุกคืน ไหนว่าเกลียดเรา เราทำใจแล้วค่ะ ว่า มันคงเป็นกรรม เราชดใช้กรรม พอถึงเสาร์อาทิตย์ ทุกคนติดงานค่ะ มาไม่ได้ เลยเลื่อนมาพรุ่งนี้ค่ะ เราต้องทำยังไงต่อไปคะ เราไม่รู้จริงๆค่ะ พอแฟนเก่าพี่กายรู้ตอนนี้ก็มาตามง้อขอคืนดีค่ะ แต่พี่กายไม่ไปเจอไม่คืนดีค่ะ
ถูกมั้ยถ้าเรายกเลิกงานแต่ง
ขออนุญาติเกริ่นความสัมพันธ์ยาวนิดนึงนะคะ เราอายุ 31 ปี เราไม่เคยมีแฟน มีแต่คุยๆ1เดือนเลิกไม่เคยเจอกัน เราชอบพี่คนหนึ่งชื่อพี่กายเป็นวิศวะกรอายุ32ปีเป็นพี่ชายแพรเพื่อนสนิทของเรา ครอบครัวเราทั้ง 2 ค่อนข้างไปมาหาสู่กันบ่อยเพราะย่าเรากับย่าเขาสนิทกันมาก ส่วนใหญ่เจอพี่กายตอนมีทริปเที่ยว ทะเล ก็ไปด้วยกันทั้ง 2 ครอบครัว หรือ แฮงเอาท์กันบางทีพี่เขาก็มาเพราะแฟนแพรก็คือเพื่อนสนิทของพี่กาย ดูงงมั้ยคะ มันซับซ้อนค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ ทุกคนคงไม่คิดเรื่องการคลุมถุงชนจะยังมีอยู่ใช่มั้ยคะ แต่เกิดขึ้นกับเราเองจริงๆ พี่กายมีแฟนชื่อพี่หญิง คบกัน 2-3 ปีละมั้งคะ เราผู้แอบชอบแอบปลื้มพี่กายห่างๆค่ะ ปกติเวลาเจอแค่ทักทาย ยิ้มบ้าง ไม่เคยคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวนะคะ และพี่กายรู้ค่ะว่าเราชอบเพราะเพื่อนเราบอกพี่เขา เรารับรู้จากแพรเล่าผ่านๆ ว่า พี่กายเลิกกับแฟน คือ แฟนนอกใจอะไรประมาณนี้ค่ะ คือพี่เขาเฮิร์ท์หนักมา กินเหล้าทุกวัน เละเทะ ตามง้อแฟน ทางบ้านเครียดหนักมาซึ่งพี่กายไม่เคยเป็น แล้วก็ผ่านไป 2 เดือน เรารับรู้เรื่องพี่กายประปราย การคลุมถุงชนเริ่มขึ้น เมื่อแพรเล่าให้ย่าให้พ่อแม่ตัวเองฟัง ว่า เราชอบพี่กายอยู่นะ เป็นบทสนทาในการเล่าเรื่องเขา แต่เรื่องมาถึงย่าถึงครอบครัวเราค่ะ รับรู้ว่าทางครอบครัวพี่กายอยากให้พี่กายแต่งงานกับเรา พี่กายยังไม่รู้ และเพื่อให้เลิกยุ่งกับแฟนที่เพิ่งเลิกไปเพราะผู้หญิงนั้นอยู่กับผู้ชายคนใหม่ เวลาพี่กายไปหาจะไล่กลับทุกครั้ง ด่าสารพัด ทางครอบครัวเรา โดยเฉพาะคุณย่าเรา และย่า พ่อ แม่ ของพี่กาย มาบ้านเราบ่อยมาก แต่ไม่ค่อยเจอเราเพราะงานของเรา เพราะเราเป็นหมอ ไม่มีเวลาเลย และแล้ววันหยุด 2 วันเรานั้นก็มาถึง วันแรก ย่าเราคงโทรหาย่าพี่กาย ทั้งย่า พ่อแม่ พี่กายมาบ้านเราเลย นั่งคุยอยู่นานเลยค่ะ เราก็ไม่ตกลงนะ แล้วเขาก็กลับไป ตอนเย็นแพรน้องสาวพี่กายโทรบอกว่าทะเลาะกับแฟนให้เราไปรับที่คอนโดแฟนหน่อย เราก็ไปนะ แต่พอไปถึง แพรลงมารับเราข้างล่างบอกว่าขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยอยากเคลียร์กับแฟน เราก็ไปนะ พอเข้าห้องไปเราก็ไม่เห็นทาทีที่ทะเลาะกันเลย เราก็งง เราถามไปว่า ตกลงกลับมั้ยนี่!! เเพรตอบว่า ช่วยพาพี่กายกลับหน่อย เราถึงกับสตั้นเลยว่า เอาละโดนแล้วละ เราก็เลยตอบแพรไปว่า แกพยุงนะชั้นขับรถไปส่งบ้าน แต่ยังไม่ทันออกจากห้องมีจังหวะที่แพรไปเก็บเสื้อผ้าที่กายที่มานอนค้างกินเหล้า พี่กายเดินเซมาทางเรา เราเลยจับแขนไว้กลัวล้ม พอพี่กายเงยมองหน้าเราแค่นั้นแหละ เราเขิลหนักมาก แล้วพี่กายพูดขึ้นว่า ขอหอมแก้มหน่อย!! แล้วดึงเราไปหอมเลย "เราตกใจมาก"ทุลักทุเรดันออกไป แล้วเราเดินไปหาแพร แล้วบอกว่า เรารอที่รถข้างล่างนะ อีก 10 นาทีไม่ลงมา เรากลับเลยนะ ตอนนั้นเราสับสนมากทั้งเขิลและไม่พอใจ แต่ใจเต้นแรงมาก พอวันที่ 2 ย่า พ่อแม่พี่กายมาอีก ก็คุยสักพัก เราก็เริ่มลังเลแล้ว จนเราตอบตกลง ณ วินาทีที่ตอบไปแล้วเรารู้สึกว่า เรากำลังเป็นแฟนใช่มั้ย ในหัวเราคิดแค่นั้น งานแต่งถูกกำหนดขึ้นในเดือนถัดไป วันรุ่งขึ้นเราไปทำงานปกติเลิกงานกลับบ้านเพราะไม่ได้ขึ้นเวร เรามีห้องพักคนละห้องที่เช่าไว้ที่เดียวกับแพรมีกุญแจห้องกัน ทำงานมาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง 4 ทุ่ม มีเบอร์แปลกโทรมา เราก็รับ สวัสดีค่ะ พอเราพูดจบปลายสาย เสียงผู้ชายพูดขึ้นว่า ตอบตกลงแต่งงานทำไม เราก็รู้เลยว่าคือพี่กาย เราเงียบพูดไม่ออก จนพี่กายถามย้ำ ว่า ตอบตกลงทำไม!!ด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้น เราตกใจเลยตอบไปว่า ขอโทษค่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูบอกคุณย่ายกเลิกงานแต่งค่ะ แล้วเขาก็วางไป เราน้ำตาซึมค่ะในใจคิดไปว่าเราทำอะไรลงไปอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ ตื่นเช้ามาเราไปทำงานไปเจอแพรเราเลยเล่าให้ฟังและเราจะขอยกเลิกงานแต่งนะ เราขอโทษ แพรจับมือเราแล้วบอกใจเย็นๆ จะยกเลิกได้ไง เริ่มเตรียมงานละนะ เราก็รีบโทรหาย่าเรา ร้องไห้ขอยกเลิก ย่าเราก็ยืนยันว่าไม่ได้ ทะเลาะกันมาหรอ ใจเย็นๆอยู่ไปก็รักกันหนูก็ชอบพี่เค้าอยู่ไม่ใช่หรอ ความรักมันเริ่มก่อตัวแล้วนะ สุดท้ายย่าไม่ให้ยกเลิก เราเครียดมากเลยละ เริ่มรู้ว่าความรักไม่ได้สวยงามเสมอไป ตอนเย็น 1 ทุ่ม พี่กายโทรมาโวยวายเหมือนเดิม เราก็เลยบอกว่า พี่ขอยกเลิกทางบ้านพี่ หนูจะขอยกเลิกทางบ้านหนู พี่กายตอบกลับมาทันทีว่า ขอยกเลิกไปแล้วไม่ได้ ก่อนพูดทำไมไม่คิดให้ดีๆ จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย เราก็ตอบไปว่า ไม่นะคะหนูไม่ได้คิดแบบนั้น เราก็ยิ่งเครียดก็เผลอหลับไป จน 5 ทุ่ม เรารู้สึกเหมือนมีเสียงลูกบิดขยับและจากนั้นประตูก็เปิด เราตกใจมาก พูดเสียงหลงเลย พี่กาย!! เรารู้สึกได้ว่าเราไม่ปลอดภัยในตอนนั้น อยากออกจากตรงนี้ พี่เขาเหวี่ยงแจ็คเก็ตลงพื้น จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย เราตอบ ว่า ไม่ ไม่ใช่ค่ะ กำลังขอย่าค่ะ น่าจะพูดได้อยู่ค่ะ พูดไปเราก็เดินถอยจนชิดผนัง เราพูดไม่ทันจบ พี่กายดึงแขนเราเหวี่ยงเราลงเตียงเลย เราช็อคเลยนะ ตกใจมาก ร้องไห้ พี่กายขึ้นคร่อมเราแล้วพูดว่า ทำไม ทำไมต้องตกลง ทำไม เขารักแฟนเขาและกำลังง้ออยู่ไม่รู้หรอ อยากเป็นเมียมากใช่มั้ย เราพูดทั้งน้ำตา ไม่ค่ะ ไม่ได้อยากเป็นค่ะ หนูรู้ค่ะ หนูกำลังคุยกำลังขอย่าให้ย่ายกเลิกงานแต่งค่ะ มันแก้ไขได้นะ พี่ใจเย็นก่อนได้มั้ย เราดันพี่กายออกสุดแรงและถีบ แต่สุดท้ายเราสู้ไม่ไหวเลย หน้าพ่อแม่ลอยมาเลยค่ะ ถ้าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความไม่พอใจแก้แค้นไม่อยากแต่งกับเรา มันควรจบที่ครั้งเดียว แต่คืนนั้น 3-4 ครั้ง เราโคตรเสียใจค่ะ เราตื่นไปทำงานไม่มองไม่คุยกับพี่กายเลยเลย แต่สุดท้ายทั้ง 2 บ้านรู้ เพราะพี่กายเมาและพูกให้แพรฟัง ตอนเย็นมานัดคุยที่บ้านเรา จังหวะที่ก่อนนั่งคุยเป็นเรื่องเป็นราว พี่กายมองหน้าเรายิ้มเยาะเย้ยมาก เราไม่มองหน้าเลยเราร้องไห้และอายค่ะ คิดในใจ กูเอาตัวกูเข้ามาทำไม สุดท้ายเราพูดค่ะ ว่า เราขอยกเลิกงานแต่ง ยกเลิกทุกอย่างค่ะ ย่า พ่อแม่ ทั้ง 2 ไม่ยอมค่ะเพราะเรื่องเมื่อคืน เราบอกว่าไม่เป็นไรค่ะช่างมัน แต่พ่อแม่เราไม่ยอมค่ะ เพราะที่คอเรามีรอยดูดพอให้มองเห็นแต่หน้าอกเรารอยดูดเต็มค่ะ แขนเราเขียวเป็นจ้ำๆค่ะ ช้ำทั้งตัวค่ะเห็นชัดเพราะเราเป็นคนขาว ส่วนพี่กายแขน หลัง และหน้ามีแต่รอยเล็บเราค่ะ ในตอนนั้นสะเทือนใจครอบครัวเรามาก พ่อพี่กายพูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง ว่า ไม่อยากแต่งกับน้องแล้วไปทำแบบนั้นทำไมยิ่งมัดตัวเอง คุยนานค่ะตกลงไม่ได้ คือเรายืนยันว่ายกเลิกงานแต่งค่ะ พี่กายไม่พูดเลย มีแต่มองหน้าเรา ส่วนผู้ใหญ่ไม่ยอมทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ แต่ในเมื่อเรายืนยัน เลยตกลงว่า จะหยุดเตรียมงานแล้วเสาร์อาทิตย์นี้ มาคุยกันอีกรอบ วันนั้นเป็นวันพุธ อีก 2 เราจะทำไงดี เราคิดไม่ออกค่ะตอนนั้นออกแนวหลบหน้าเลยค่ะ วันพฤหัสเราไปเก็บของค่ะเราจะกลับไปนอนบ้าน เจอพี่กายในห้องค่ะ ตอนแรกคิดว่าห้องเรา เขาน่าจะไม่มาแล้ว เราเข้าห้องไป เจอพี่กายเดินออกห้องน้ำมา เราวิ่งเลยค่ะ แต่พี่กายจะก็กระชากเรากลับเข้าห้อง สุดท้ายก็จบแบบเดิมค่ะ และขู่ว่า ถ้าวันศุกร์เราไม่กลับมานอนที่นี้ เขาจะไม่ยอมยกเลิกงานแต่ง เอ๊า!! เรางงค่ะ วันศุกร์เรากลับมาเพื่อเผชิญอีกครั้ง แล้วก็จบแบบเดิม เขานอนกอดเราทุกคืน ไหนว่าเกลียดเรา เราทำใจแล้วค่ะ ว่า มันคงเป็นกรรม เราชดใช้กรรม พอถึงเสาร์อาทิตย์ ทุกคนติดงานค่ะ มาไม่ได้ เลยเลื่อนมาพรุ่งนี้ค่ะ เราต้องทำยังไงต่อไปคะ เราไม่รู้จริงๆค่ะ พอแฟนเก่าพี่กายรู้ตอนนี้ก็มาตามง้อขอคืนดีค่ะ แต่พี่กายไม่ไปเจอไม่คืนดีค่ะ