คิดถึง.... ☔️

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2546 ช่วงที่ครอบครัวผมกำลังสร้างบ้านหลังใหม่ ต้องใช้เวลาประมาณ 3 เดือน ระหว่างนั้น ผม ย่า และ ป้า เลยย้ายไปพักกับอา ซึ่งแกทำงานเป็นหมออนามัยแห่งนึงใน อำเภอนครชัยศรี จ.นครปฐ

เรานั่งคุยกันท่ามกลางซากศพ ของเพื่อนทหารที่นอนตายกันเกลื่อนกล่น ตะวันใกล้จะตกดินแล้ว ฟ้าแดงฉานอมเหลืองเป็นสีผีตากผ้าอ้อม เพื่อนทหารคนอื่นต่างนำรถเข็นมาเก็บศพทหารแต่ละนาย กองทับกองซ้อนเป็นภูเขาคนตาย กล

ตอนฉันก้าวเท้าเข้าโรงเรียนลือคำหาญวารินชำราบวันแรกในชีวิตตอน ม.1 บอกเลยว่าตื่นเต้นกว่าตอนดูผลสอบอีก! กระเป๋าใหม่ รองเท้าขาวแว๊บแต่พอเดินผ่านสนามบอลไม่ถึงครึ่งวัน… รองเท้าก็ไม่ขาวแล้วจ้าา วันแร

"ฝุ่นๆๆ แกดูไอ้บ้านั่นดิ โคตรใช่เลยอ่ะ" "บอกเขาไปว่าฉันชอบเค้า" "หยุดเลยนะ ยัยหมี่หัวหยอย ฉันเห็นก่อนป่าววะ" "อ้าวแก ฉันกับแกก็เพิ่งลงรถมาด้วยกันเนี่ย แกจะเห็นก่อนฉ

ใส่โค้ดเรื่อง เรื่องเล่าของลุงเวช บทโดย นัฐพันธ์ ………………………………………………&hellip

บทที่ 3 อรนภาเอามือป้องบังแดดอยู่หน้าตึก ไอร้อนระอุชวนให้อยากหันหลังกลับเข้าไปในตึกแล้วขอให้ปุณยนนท์ไปส่งเสียจริง หญิงสาวเหลียวไปมองรถแเท็กซี่ หันไปมองศูนย์รถยนต์ที่ห่างออกไปไม่ไกลเท่าไร ก็ตัดสินใจสา

บทที่ 11 เล่ห์ปีศาจ น้อยหลับตาลง..ก่อนพุ่งดวงจิตของตน เข้าร่างของ พัฒนะที่กำลังถูกมนต์สะกดจาก ปีศาจกาลี น้อยเพียงรอช่องที่จะเข้าควบคุม แต่น้อยเข้าเพียงคนเดียว ส่วนดวงจิตของมรรค ยังอยู่ในร่่างของนีร