แม่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ​ หมดกำลังใจในการก้าวเดินต่อไป​ กลับบ้านเคยมีแม่รอกินข้าว​ ตอนนี้เคว้งไปหมด​ วันๆแทบไม่อยากจะทำอะไร​ ไม่แม้แต่จะกินจะนอน​ ไปทำงานเหมือนหุ่นยนต์​  ไม่รู้จะพยายามคว้าความสำเร็จมาฝากใคร​ ใครจะร่วมชื่นชม​ คนที่อยากให้รอดูความสำเร็จของเราไม่อยู่​แล้ว ไม่รู้จะสู้ไปเพื่อใคร​ หน่วงในใจตลอดเวลา​ จะต้องดึงสติตัวเองกลับมายังไง​คะ​ จะต้องใช้เวลานานแค่ไหน​ ถึงจะกลับมายิ้มได้​ เพื่อนๆที่เคยผ่านการสูญเสียแบบนี้ผ่านช่วงเวลาแบบนี้มากันยังไงบ้างคะ