ผมเกิดมาในครอบครัวที่ไม่ได้รวยมากพอมีพอกินและผมก็เป็นเด็กที่ไม่ได้เรียนดีอะไรมากตั้งแต่ขึ้น ม1 มาผมก็เรียนได้ไม่เกิดเกรด 2.50 เลยแล้วติด 0 เทอมละ 1 ตัวแล้วครอบครัวผมก็ทำนู้นทำนี้ทำตั้งแต่ เลี้ยงหมู ทำไร่ ทำนา เป็นกรรมกรรับเหมาก่อสร้างของตัวเองแล้วมีวันหนึ่งเลี้ยงหมูขาดทุนจึงได้ยกเลิกการเลี้ยงหมูจนผมขึ้น ม2 พ่อกับแม่ได้เปิดร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างพร้อมกับทำไรทำนาแล้วก็เป็นกรรมกรรับเหมาก่อสร้างแต่ก่อนอะไรก็ดีจ้างคนมาทำงานด้วย8-9คนแล้วพอผมขึ้น ม3 ผมก็ได้เริ่มตั้งใจเรียนเทอมแรกผมก็ติด 0 เหมือนเดิมแต่เกรดผมดีขึ้นมาแต่ก็ได้ไม่เกิน 2.50 แล้วพอ ม3 เทอม2 ผมได้ติด 0 แต่เกรดก็ยังได้ไม่เกิน 2.50 แต่ก่อนอะไรก็ดีหมดทั้งขายของรับเหมาก่อสร้างจนผมขึ้น ม.4 ได้มีโรค COVIDแต่มันยังไม่แรงมากผมจึงได้ไปเรียนที่ โรงเรียน แล้วผมก็ทำเกรดดีขึ้นเรื่อยๆ เทอมแรกผมได้เกรด 2.55 ไม่ติด 0 เลย เทอม 2 ผมได้เกรด 2.85 ไม่ติด 0 เหมือนกันพอผมขึ้น ม.5 COVID มันได้แรงขึ้นจนผมได้เรียนออนไลน์ที่บ้านธุรกิจที่บ้านก็แย่ลงจากจ้างคนงาน 8-9 คนตอนนี้ไม่มีซักคนจนเหลือแค่ผมกับพ่อแล้วแม่แล้วก็พี่แต่พี่จะมาช่วยได้แค่ช่วงปิดเทอมเพราะพี่เรียนอยู่ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่โคราชแล้วแล้วแม่ก็ต้องส่งผมกับพี่เรียน ที่บ้านแม่เป็นคนนั่งขายของอยู่ร้านผมเป็นคนต้องไปส่งของช่วยพ่อถ้าวันไหนพ่อออกไปตลาดผมก็ได้ขับรถไปส่งคนเดียวแล้วผมก็ไม่ได้เข้าเรียนเลยแต่ผมก็ทำงานส่งแต่ด้วยความที่ผมไม่เข้าเรียนจนครูฝากเพื่อนมามาบอกว่า ถ้าผมไม่เข้าเรียนอีกผม จะติด มส ผมก็บอกทักไปบอกครูว่าที่บ้านผมต้องทำงานผมไม่ว่างเพื่อนผมก็บอกแต่ครูตอบว่าให้มีความรับผมชอบในตนเองขนาดคนอื่นยังเรียนได้ทำไมเธอถึงเรียนไม่ได้ใจหนึ่งผมก็อยากเรียนแต่ผมต้องทำงานช่วยพ่อถ้าผมมาเรียนพ่อก็ต้องได้ทำงานคนเดียวซึ่งมันหนักมาก ผมควรทำไงดีครับควรติด มส แล้วมาช่วยทำงานหาเงินช่วยพ่อ หรือว่า ผมควรเรียนแล้วปล่อยให้พ่อทำคนเดียว(แต่ผมคงทำได้ยาก)
ถ้าคุณเป็นผมคุณจะทำยังไง?