ไม่มีอะไรหรอก แค่เศร้าแล้วอยากบ่น เห้อออ

จะเอาอะไรไปโกรธเธอ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เธอไม่อยากตอบเรา เธอมีคนคุยคนใหม่แล้ว เธอเบื่อเราแล้ว เธอเห็นแค่เราเป็นคนขั้นเวลา เธอเห็นเราเป็นแค่ของเล่นที่จะเล่น หรือทิ้งตอนไหนก็ได้ มันก็เป็นสิทธิของเธอ เราไม่มีสิทธิโกรธอะไรเธออยู่แล้ว ตอนแรกๆ อะไรก็ดี พอวันเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป เราไม่โกรธเธอหรอก เราไม่โทษเธอเลย เราผิดเองล่ะ ผิดที่เราดันไปชอบเธอทั้งทีเราก็รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้ เรารู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายเราก็ต้องโดนเท เรารู้อยู่แล้วเว้ย แต่เราโง่ไง เราโง่ที่ดันไปชอบแกอะ โคดเจ็บเลยวะที่เห็นเธอโพชเศร้า ลงสตอรี่เศร้าถึงผู้หญิงคนอื่น แต่เราก็บ้าเนอะ เจ็บแต่ก็ยังเข้าไปดูอยู่ได้ โคดโง่เลยอะ 555 ที่จริงเราควรตาสง่างตั้งแต่เธอเริ่มตอบแชทช้า เริ่มหาย เริ่มไม่ถามคำถามกลับเหมือนแต่ก่อนที่เธอคอยถามว่า ไปไหน กินข้าวยัง ทำไมไม่กิน ไปกินเลย จะนอนยัง โทรคุยกันไม กินข้าวกับอะไร อยู่คุยกับเราได้ไม และอื่นๆ เอยเราโคดคิดถึงเลยอะ คิดถึงตอนที่คุยหยอกกันเหมือนแต่ก่อน เราอยากถามเว้ย เราอยากถามว่าเธอเป็นอะไรเราอยากถาม แต่เราไม่กล้าพออะ เรากลัวเธอจะรำคาญเรา เรากลัวเธอจะไม่ตอบ กลัวว่าเธอจะไม่คุยกับเราอีก กลัวว่าเธอจะคิดว่าเรายุ่งเกินไป เราแม่งกลัวทุกอย่างอะ เราไม่กล้าถามว่าเธอเป็นไร แล้วเธอก็เงียบอะ เรากดดันเว้ย เป็นอะไร มีอะไรในใจก็พูดออกมาดิวะ ไม่ต้องเก็บเอาไว้ทุกเรื่องหรือต้องเข้มแข็งตลอดก็ได้ เราจะรับฟังเองถึงเราจะเจ็บที่รู้ว่าคนที่เธอกำลังพูดอยู่มันไม่ใช่เรา แต่แค่เธอสบายใจเราก็โอเครแล้ว เธอรู้มั้ยเราพยายามที่จะ Move on กับเธอหลายรอบแล้ว แต่เราก็ทำไม่ได้อะ เราลืมเธอไม่ได้อะ เพื่อนก็บอกเราว่า เธอต้องมีคนคุยคนใหม่แน่นอน แต่เราก็โง่ ไม่ฟังที่พวกมันเตือน พยายามที่จะคุยกับเธอต่อ เธอรู้มั้ยแค่เราเห็นข้อความเธอตอบกลับมาถึงมันจะสั้นจะยาว เราก็มีความสุขแล้ว เรายิ้มได้ตลอด เวลาเธอเข้ามาดูสตอรี่เรา มาตอบสตอรี่เรากลับ เราโคดดีใจเลยอะ ถ้าไม่ชอบกันจะเข้ามาคุยทำไมวะ ถ้าไม่ชอบเราเธอจะเข้ามาในชีวิตเราทำไม ทุกทีเลย ทุกครั้ง ทำไมเวลาเราเริ่มชอบใครจริงๆ ทุกคนก็ชอบหายไปกันหมดเลย ทำไมอะ เรามันไม่น่าคบขนาดนั้นเลยหรอ เราเจ็บเป็นนะเว้ย เราไม่ใช่เครื่องมือหรือที่ระบายอารมณ์ ที่จะใช้ไว้คุยเล่นเพื่อไว้ลืมใครบางคนอะ เราก็มีหัวใจนะเว้ย แกเจ็บเป็น เราก็เจ็บเป็นนะ